Legal Wife Line Do Not Cross

Line 1

   DAMN it. She’s so fat. Ang bigat bigat nya. Inis kong ibinagsak ang mga paa nya sa damuhan at nameywang sa sobrang pagod. Tumingin ako sa mga palad ko at namumula na ito. Fuck.

Halos mag kakalahating oras na rin ako dito sa likuran ng bahay namin at hanggang ngayon ay hila hila ko parin itong babae na ito. Kung bakit ba naman kasi ang layo ng pinagkuhayan ko. Ang dami pang lamok. Badtrip.

Hindi ganito ang plano ko. Mukhang mabubulilyaso pa yata ako nang dahil sa babaeng ito. Nakakainis. I don’t have choice. Nasimulan ko na at kailangan kung tapusin.

It’s almost ten in the evening for Christ sake at wala pa akong hapunan.

Wala akong dalang ilaw at hindi ako ganun kabobo para magdala pa noon. Sinong tanga ba naman ang gagawa ng milagro at sa huli ang magpapahuli rin lang.  At in fact, I have a high rate clear vision. I trained myself.

Patuloy lang ako sa paghila sa pisteng ito ngunit hindi ko napansin ang baging sa nilalakaran ko at dahil doon ay nadapa ako at nabitawan ang bangkay na dala dala ko. Damn it.

Agad akong tumayo at sa sobrang inis ay pinagsisipa ko ito

“Kita mo na? Nadapa ako ng dahil sa iyo. Ano? Siguro ay masaya ka sa nakikita mo ngayon. Huh?” inis na bulyaw ko dito habang bumabaon ang heels ko sa gitnang parte ng katawan nya. Sa kaniyang tiyan. At dahil mataba sya ay marami din ang dugong lumabas sa kanya.

“Arrrgh” binuhos ko ang galit na kanina ko pang pinipigilan.

Napagtanto kong punong puno ng dugo nya ang laylayan ng damit ko at dahil doon ay imbis na humupa ang inis ko ay lalo pa akong nagalit.

“I hate you! I hate you! I hate you!” sigaw ko sa kanya. Napaiyak ako at napaupo.

“Ahhh! Alam mo bang binili pa namin ito ni mommy sa Singapore karaang linggo tapos madudumihan mo lang? Ahh nakakainis ka.” Pagmamaktol ko pero napatigil din ako agad sa pag-eemote ko ng marealized na hindi nya na rin nga pala ako maririnig. Ano pang sense ng pag iyak ko. Tsk.

Tumayo ako at pinagpagan ang suot kung beige dress. Wait, the color of blood suited on it. Hahaha. Look like na parang painting. I giggled.

Saglit akong napaisip. Paano kung hindi ko ito palabahan at ibenta ko na lang. siguradong mataas ang bidding rate nito. It’s a pure and real blood and itong limited edition dress na suot ko. Nice idea but at the same time ang baho naman. Anyway, I need to clean this fatty thing first bago pa ako makita ng asawa ko.

Sinimulan kong buhatin sya ulit hanggang sa makarating ako sa ginawa kong hukay. Whew.

I dug-up for almost 3 hours and not bad for being a trained ROTC official. And it’s just half meter wide and three feet high.

Kinuha ko ang cart na may lamang dahon at itinapat sa hukay sinunod kung hinanap ang gasolina, lighter, gasera and one of my favorite buddy’s a muriatic acid. Hahaha.

Hinulog ko sya sa butas and covered my face bago ko binuksan ang muratic acid. Ayaw kong magkaroon ng side effect through my skin, kadiri. Then dahan dahan kong ibinuhos ang laman ng anim na gallon sa kanya.

Owemjii. I saw her flesh and internal organs at unti- unti itong na lulusaw lalo na sa uppert part ng kanyang body. Kitang kita ko yung pagkared nya katulad ng uncooked steak at mamasa masa. It’s so relaxing and I can’t myself from smiling.

I added another gallon of muratic para sure. And now, yung buto nya naman yung nakikita ko. Hahaha. Kulay puti ito na nangingitim. Then I wait for more minute bago ito tuluyang malusaw.

“Hayst ano ba yan? Kahit ang taba mo na ang bilis mo paring matunaw.” Nakakawalang gana.

Binuksan ko ang gallon ng gasolina at ibunuhos sa kanya. Then inilagay ko na ang mga gallon na walang laman at ang mga dahoon sa cart. Umatras ako ng medyo malayo para hindi ako maabot ng impact nito. Sinindihan ko ang gasera at ginawang bola ng basketball. And there! Three points. Hahaha.

Nagdulot ito malaking lagablab ng apoy na nag pailaw sa buong paligid. Success!

Tinitigan ko ang malaking apoy ng mga ngiti sa labi. Sobrang gaan ng loob ko but I heard a gun being reloaded. Fuck.

Unti-unti akong lumingon and there I saw my husband. I thought bukas pa ang uwi nya. At dahil sa repleksyon ng apoy kitang kita ko ang pagtiim ng bagang nya. Hawak nya ang isang baril. Naningkit ang mata ko. Damnit! that’s my freaking gun!

“How dare you!” sigaw ko sa kanya

Akmang hahakbang ako sa patungo sa kanya when I heard another click. I knew it he positioned the thumb safety. Mierda!

“How’s your day, honey?” tila natuod ako sa kinatatayuan ng marinig ang baritonong boses nya.

Tumitig ako sa kanya at kitang kita ko ang kislap ng kanyang mga mata.

Kislap na handang pumatay at hindi nga ako nagkakamali, ilang sandali pa ay kinalabit nya na ang hawak na baril. Tila na bingi ako sa hindi maipaliwanag na dahilan. Hindi maaari may misyon pa ako. Napahawak ako sa aking kaliwang dibdib at nadama ko doon ang init ng aking dugo. Sa pagkakataong iyon ay nais ko na lamang maidlip.

NAPABALIKWAS ako sa higan at sapo ang aking dibdib. Naluluha ako napahawak dito. Hindi ako makahinga. Oh! Jesus help me.

Halos habol ko ang hininga ko.I tried to punch my chest so many times just to keep breathing. Lumipas ang ilang minuto at kumalma na ako.

Agad kong nilubot ang aking paningin sa aking paligid. Nasa aming kuwarto ako. Kinuha ko ang comforter and covered my face. Convincing myself.

“It’s just a dream”

“Just a dream”

“No, it’s a freaking nightmare, Macey”

Then again, I embraced the darkness.  

Itutuloy.