Unexpectedly

PART 2

Isang linggo na ang lumipas simula ng araw na yun at ito sasabihin ko sa inyo naging close kami ni Levine magmula ng araw na yun, paano ba naman kinulit ko siya ng kulit hanggang sa sumuko na siya wahahaha! At ito kami ngayon sabay na tumatambay sa garden ng school.

"A.L pahiram ng glasses mo" ani ko sa kanya at nilahad ang aking palad
"No" sagot naman nito habang seryosong nagtatype sa kanyang cellphone at suot-suot ang kanyang reading glasses.
"Damot!" Saad ko na nakabusangot ang mukha at habang nakanguso pa

Wala akong nakuhang response sa kanya kaya naman tumingin na lang ako sa harapan ko at nag cross arm habang hindi mawala-wala ang pagkasambakol ng aking mukha. Ngunit ganun na lamang ang gulat na humihistro sa aking mukha  ng wala pang 5 segunduo ay biglang may reading glasses ang tumapat sa mukha ko, napatingin tuloy ako sa kanya at nakita ko siyang nagtatype parin but using her one hand habang ang isa naman ay hawak ang reading glasses na naka-arko sa mukha ko. Nang maramdaman niya siguro na hindi ko kinuha ang glasses na inalok niya ay tumingin na siya sa akin na may blangkong eskpresyon.

"I thought you were borrowing it, what are you waiting for? Christmas?"

Agad kong tumalima at kinuha mula sa kamay niya yung reading glasses niya, baka magbago pa kasi ang isip e, bawiin pa mahirap na. Isinuot ko ito saka kumuha ng salamin sa aking bag at tinignan kung bagay ba sa akin ang glasses na suot. Nang makitang bagay naman sa akin ay bumaling ako sa kanya at tinanong siya, trip ko lang siyang tanungin masayang pinupuri e. Aminin nyo, masarap sa feeling diba!.

"A.L. bagay ba?" Nakangiting ko pang tanong sa huli
"No, you look like a weird human species" sagot nito sa tanong ko na hindi man lang nawawala ang blangkong eskpresyon sa mukha, dahilan para anng ngiti sa aking labi at muling mapalitan ng isang simangot.

Napaka sarap talaga niyang kausap, sa sobrang sarap gusto ko na siyang sakalin. Kagigil siya promise!

Hinubad ko na yung glasses na suot ko sa yamot  at binalik sa kanya na kulang na lang ay isak-sak ko sa baga niya. Muli niya itong isinuot at muling nagtipa sa letcheng cellphone na hawak-hawak nito, pero sa hindi inaasahang pagkakataon isang bagay ang kumuha ng buong atensyon ko at masasabing kong tatak na yata yun sa utak panghabang buhay at yun ay ang..

Munting ngiti na sumilay sa kanyang mga labi.

----

Everything seems so weird to me since that day. The day I first saw her smile. It's a one and million moment that I won't forget. At lumalala pa yun ng minsang pinagtanggol niya ako sa mga babaeng humarang at sumampal sa akin sa cr sa hindi ko malamang dahilan, she saw it and the result?. Sinampal din niya then warning them to leave me alone kundi ay hindi lang yun ang makukuha nila sa kanya sa susunod, then dragged me away from that place. Every since that day she became protective to me, mas naging close din kaming dalawa at sa mga oras na magmakasama kami I always seeing her secretly smiling. In that moment I started to feel something weird inside of me like my heart is abnormally beating so fast na para itong tumatakbo sa marathon. Hanggang ito na nga, I woke up one day alam ko na sa sarili kong nagugustuhan ko na siya. And you know what will happened next? Everything becomes awkward for me, theirs a mix of kilig and pagkailang tuwing kaharap ko siya, tuwing magkausap kaming dalawa, tuwing titingin siya sa akin at higit sa lahat tuwing isasandal niya ang ulo niya sa balikat ko kapag inaantok siya. Sinubukan kong pigilan yung nararamdaman ko para sa kanya na umabot sa puntong iniiwasan ko na siya at alam kong nakakahalata na siyang iniiwasan ko siya. Until she confronted me sa garden ng school kung saan madalas kaming tumambay dalawa..

"Zurie, why are avoiding me?" Walang emosyong tanong nito sa akin

Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong niya, nahihirapan akong sabihin ang mga tamang salita.