LFD 4: Sinful Revenge (COMPLETED)

CHAPTER 36

Malaki ang ngiti sa labi ni Cristine habang nakatanaw kay Dunoy na siyang masayang-masaya.

It's Dunoy's Graduation Day and they gathered a party for him inside Sheedz's penthouse. It's just simple. Only the closest friend of her and so Sheedz too are invited.

She smile wider when she saw how happy Dunoy is while unwrapping his gifts. Her eyes landed on Sheedz who's helping Dunoy to unwrapped his gifts.

She knows that he was trying to be happy despite of the situation between him and his sister. It's been years when his sister left the country together with her best friend Sharalyn.

So she's trying her best to make him smile. To fill the empty in his life.

"Cristine..."

Napalingon siya kay Aura na siyang tumawag sa kanya. Alam niya na abala ito sa ginagawa nitong trabaho pero naglaan pa rin itong oras para makadalo.

"Bakit? May problema ba?" tanong niya rito nang makita na tila hindi ito mapakali.

"Ah, wala naman. Parang bigla lang akong napagod" sagot nito sa kanya.

Wala siyang nagawa kung hindi ang tignan lang ito. Maya-maya pa ay nagpaalam ito sa kanya na magpapahangin lang sa may terrace kaya tumango nalang siya.

Tatalikod na sana siya nang may pumigil sa kanya.

Napangiti siya nang makitang si Dunoy iyon na malaki ang ngiti sa mga labi. Umupo siya at pumantay rito para makausap niya ito ng maayos.

Nagtaka siya nang ilabas nito ang mga medalyang nakuha at isinabit sa leeg niya.

"A-ano 'to? B-bakit sa 'kin mo binibigay?" utal na tanong niya rito dahil sa pagkalito.

.

Ngumiti ito sa kanya at nagulat siya nang yakapin siya nito, pero saglit lang iyon dahil humiwalay din ito kaagad.

Hindi niya man nais ipakita pero nararamdaman niya na nangingilid ang luha sa mga mata niya.

"Bakit sa 'kin mo 'to binibigay?" malumanay na tanong niya rito habang nakangiti.

"Kasi ikaw po ang inspirasyon ko. Dapat lang po na sa inyo isabit ang mga nakuha kong medalya kasi kung hindi dahil sa 'yo nasa lansangan pa rin ako at hindi nakapagtapos ng pag-aaral. Kaya pangako ko na kapag naging pulis ako katulad ni Kuya Chase, wala nang mang-aaway sa 'yo" mahabang litanya nito.

Isang butil ng luha ang tumulo sa mata niya. Mabilis niya iyong pinunasan ang ngumiti ng malaki rito.

"Basta mag-aral ka lang ng mabuti, Dunoy. Gagawin ko lahat para lang maibigay ang mga bagay na gusto mo" saad niya na puno ng pagmamahal.

Niyakap niya ito ng mahigpit habang pinipigilan ang pag-iyak. Hindi niya maiwasang hindi maging emosyonal dahil na rin sa nakikita niya ang sarili niya rito.