~Kar Tanesi~♡

1.1

Öbür sabah uyandıktan sonra Gen yine Senku'yu aldı okula gitti ve normal bir okul gününün ardından. Senku'nun evine gittiler. Kapıyı Tsukasa açtı ve arka bahçeye kadar onlara eşlik etti.
"Gen: Senku-chan ayağa kalkabilir misin ?"
"Senku: Kalkabileceğimi sanmıyorum."
"Gen: Öyleyse bana tutun."
Senku Gen'e tutundu ve kalkmaya çalıştı ama bacakları çok güçsüzdü.
Gen Senku'nun ellerini omzuna getirip ayağa kalkmasına yardımcı oldu.
"Gen: Tutunmaya devam et ve böyle durmaya çalış."
Senku tutunmasına rağmen ayakta durmak çok zordu. Ayakları titriyordu.
"Gen: Senku-chan beni bırakmadan yürümeye çalış."
"Senku: Bir elimi bıraktığım anda düşebilirim."
"Gen: O zaman dans edelim olur mu ?"
"Senku: Dans mı ?"
"Gen: Seni belinden tutacağım ve böylece düşmeyeceksin birlikte hareket edeceğiz."
"Senku: Tamam hadi yapalım şunu."
Gen Senku'yu belinden tuttu ve yana doğru bir adım attı.
"Senku: Olmuyor ayaklarımı hareket ettiremiyorum."
Bunun işe yaramadığını görünce Senku'yu tekerlekli sandalyeye bıraktı ve eğildi.
"Senku: Ne yapıyorsun ?"
Gen Senku'nun ayak bileğini tuttu ve kaldırıp indirerek hareket ettirmeye başladı.
"Gen: Bunu kendi başına yapmaya başlayana kadar tekrar edelim. Yukarı aşağı. Ayakların açılır böylece hareket edebilirsin."
Senku utandı ve başını yana çevirdi.
Gen fark etmesin diye konuşmaya başladı.
"Senku: B-böylece güçlenebilirler değil mi ?"
Konuşması durumu daha kötü hale getirmişti Gen'in fark etmemiş olmasının imkanı yoktu. Gen Senku'nun utandığını fark etmesine rağmen durumu tuhaflaştırmamak için bu konuda hiç birşey söylemedi.
"Gen: Her gün bunu ve yürüş egzersizleri yapalım. Eğer istersen şimdi ayağa kalkmayı deneyelim."
Gen Senku'yu tutarak ayağa kalkmasına yardım edecekken Tsukasa arka bahçeye geldi.
"Tsukasa: Yardım etmeli miyim ?"
"Gen: Tsukasa-san Senku'yu bir taraftan siz tutun bir taraftanda ben tutayım olur mu ?"
"Tsukasa: Peki."
Tsukasa fazla uzundu bu yüzden omzu çok yüksekteydi.
"Tsukasa: Galiba yardımım pek işe yaramayacak. İçecek bir şeyler getireyim ben."
Tsukasa içeri girdi.
"Gen: Senku-chan aklımda bir fikir var tekerlekli sandalyeye tutunarak yürümeye ne dersin ?"
"Senku: Kontrolünü her an kaybedebilirim hiç sağlam bir yöntem değil."
"Gen: Öyleyse kollarıma tutun ve yürümene yardım edeyim aklıma başka bir şey gelmiyor."
Senku ayağa kalktıktan sonra Gen'i kollarından tuttu.
"Gen: Hadi yürümeyi deneyelim şimdi."
Gen arkaya doğru bir adım attı. Senku ise öne bir adım atmaya çalışıyordu bu onun için gerçekten zordu ama bir günde çok çaba sarf etmişti. Senku bir adım attı ve sonra düşecekken durdu.
"Gen: Bu günlük bu kadar yeterli.
Yarın iki adım atmayı deneyebilir misin ?" Gen Senku'yu sandalyesine bıraktıktan sonra Senku konuştu
"Senku: Tamam öyleyse ordan bir sandalye getir hadi sohbet ederiz."
Gen sandalye getirdi ve geldi. Tsukasa içeceklerle ve bir sehpayla geri döndü.
"Gen: Oh kola getirmişsin."
"Senku: Okulda sürekli kola içtiğini fark ettiğim için kola almanın mantıklı olacağını düşündüm."
Tsukasa hiç birşey demeden içeri girdi yapacak işleri vardı.
"Gen: Doğru düşünmüşsün *bir yudum alarak* en sevdiğim içecek bu. Özlemişim"
"Senku: Ne ? Daha bu sabah 4 kolayı kafana diktiğini gördüm."
"Gen: *bir yudum daha alarak*
Kola benim yaşam felsefem... Senku-chan sen içmiyor musun?"
"Senku: Hayır açıkçası ben sevmem."
Senku kendisi için getirilen meyve suyunu içmeye başladı. Bir süre sessizce oturup içeceklerini yudumladılar.
"Senku: Gen yıldızlar hakkında ne düşünüyorsun ?"
Gen böyle bir soru beklemiyordu özelliklede Senku'dan.
"Gen: Ne düşünmemi istiyorsun ?"
"Senku: Onlar sıcak ve parlak birer ateş topular. Hatta gezegenimizin ana yaşam kaynağı bir yıldız..."
"Gen: Bu konuşmayla nereye varmaya çalışıyorsun ?"
"Senku: Bilmem aklıma geldi ve sordum..."
Bu biraz tuhaf bir sohbetti Senku bunu normal bir biçimde sormamıştı. Sorarken o kadar donuktu ki bu durum Gen'i korkutmuştu.
"Gen: Hadi bu konuşmayı boş verelim. Ben eve gideyim en iyisi akşam oldu sayılır çünkü."
Senku kendisini düzeltti ve gülümseyerek konuştu.
"Senku: Peki sonra görüşürüz Gen."
Çok parlak bir gülümsemesi vardı.
"Gen: Sonra görüşürüz Senku-chan."
Gen bahçeden dolandı ve ön kapıdan çıkarak evine doğru yol almaya başladı.

~Bir yıldız olduğunu bilmiyordum...~

Finale yaklaşıyoruz 2-3 bölüm sonra final yapacağım. Umarım bu bölümü sevmişsinizdir görüşürüz.♡♡