25.Bölüm

18 7 9
                                    

Her şey harikaydı. Gökyüzü masmavi ve berraktı. Deniz de çok güzel görünüyordu. Hafif dalga sesleri, etraflarını saran bu sonsuz mavilik, tatlı tatlı esen akşam rüzgarı burayı bir cennete benzetiyordu. Utku, yana doğru eğilip suya baktı. Kendi yansımasına. Denizin dibini merak etti. Sahi orada neler, kimler vardı acaba, ne kadar derindi, devasa bir köpek balığı var mıydı mesela... eline biraz su aldı ve Bulut'a:

- Çok yazık değil mi?

Bulut çok yorulmuş ve terlemişti. Kıyıdan çok uzaklaşmışlardı. Bulut'un planları ters gidiyordu. Bir şey belli etmemeye çalışarak:

- Neye?

- Suyun bizi kandırmasına. Masmavi gözüküyor ama aslında beyaz, hatta renksiz.

- Bunun için onu suçlayamayız. Şöyle düşün. İnsan da böyledir. Karşısındakini yansıtır. Deniz gökyüzüne aşık, gökyüzü de denize. Birbirlerine bakıp yansıtıyorlar renkleri. Gökyüzü kendine denizin gözünden bakıyor. Deniz de gökyüzüne. Artık kendilerini unutup sevdiklerine dönüşüyorlar. Ta ki sen bunu bozup ondan biraz eline alana dek. Birbirini seven iki insan nasıl ki birbirlerinin gözünde kendi yansımasını görürse bu da böyle.

- Biraz karmaşık. Ama galiba haklısın. Sana şarkı söylememi ister misin?

- Olur, umarım kargalar başımıza toplanmaz.

- Çok komiksin tamam sustum.

- Şaka yapıyorum, sen aldırma bana söyle.

Aslında sadece kafasını dağıtmaya çalışıyordu.

- Tamam.

- Bende biraz mola vereyim. Seni daha iyi dinlerim.

Utku söylemeye başladı. O an deniz, gökyüzü, hava, kuşlar, bulutlar her şey onu dinliyordu. O kadar güzel söylüyordu ki Bulut büyülenmişti. Utku tam şarkıyı bitirdiği sırada bir ses geldi. Kayık sarsıldı. Küreklerden biri suya düştü ve gözden kayboldu.

- Ne oluyor?

- Bilmiyorum, bir şeye çarptık galiba.

- Denizin ortasında neye çarpılır ki?

- Bilmiyorum ama kürek gitti. Şimdi ne yapacağız tek kürekle?

- İnan, şu an kafamı toplamaya çalışıyorum. Diğer kürek sağlam mı bir bakayım?

- Umarım.

- Utku şey...

- Ne oluyor?

- Bunun da yarısı kırılmış.

- Şaka falansa hiç komik değil.

- Hayır değil bak.

- İyi de bu kırılmamış ısırılmış baksana. Bize çarpan neyse bunu ısırmış ve çarpmanın etkisiyle diğer kürek de denize düşmüş.

- O zaman bunu bilerek yapmışlar.

- Kimler?

- Aklına kimler geliyor?

💫💫💫

BULUTKU (Kitap Oluyor)1( YILDIZLARIN DANSI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin