မီးလွ်ံၾကားက ေမာင့္ဧကရီ

အပိုင္း ၁

ျမင့္သြန္းေခါင္သီလွေသာ ေတာင္ေတြအထပ္ထပ္ဝိုင္းရံထားတဲ့ ေငြမွ်င္ေရာင္ တိမ္မွ်င္ပါးတို႔ ကူးလူးယွက္သန္းေနပါသည့္ အႏွီေတာင္ထိပ္သည္ကား ထ်န္းယြင္အမည္ရသည္။

ပံုမွန္ေန႔ေတြမွာ ထ်န္းယြင္ေတာင္ကို အလႊာအထပ္ထပ္နဲ႔ ဖံုးအုပ္ကြယ္ဆိုင္းထားပါသည့္ တိမ္ျဖဴအုပ္တို႔သည္ကား ယေန႔မွာ နီရဲညိဳေမွာင္ေနလ်က္ ေသြးေရာင္ေတာက္ေတာက္ကို ေဆာင္ေနသည္။ ေသြးမိုးတို႔ ရြာခ်ေတာ့မည့္အလားပါပင္.....

ေသြးေရာင္တိမ္တိုက္တို႔ အျပည့္ဖံုးလႊမ္းထားသည့္ ထ်န္းယြင္ေတာင္ထိပ္ရဲ႕ အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မွာ ေငြမွင္ေရာင္ အသေရတင့္လွပါသည့္ အလင္းတျဖာက နီျမန္းေသာ ေသြးေရာင္တို႔ကို ထိုးေဖာက္ျဖာထြက္ေနသည္။ အႏွီအလင္းေရာင္သည္ကား ထ်န္းယြင္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ရဲ႕ သိဒၶိလက္နက္ျဖစ္ေသာ ႐ွင္းဝမ့္ဓားေရာင္ျခည္ေပတည္း....

႐ွင္းဝမ့္ဓားရဲ႕နဂါးလက္ကိုင္႐ိုးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေတာက္ပလင္းလဲ့တဲ့ ေငြေရာင္သိဒၶိစြမ္းအင္တို႔ ျဖာလႊမ္းေနေသာ ထ်န္းယြင္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က  ဒူးေထာက္လ်က္အေနအထားမွာရိွေနသည္။

ႏွင္းဆီနီေသြးပမာ နီေထြးေသာႏႈတ္ခမ္းေထာင့္တို႔က ရဲရဲနီေသာေသြးတို႔ စီးက်ေနလ်က္သားနဲ႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရေနပံုေပၚေပမယ့္ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္မသြားေပ။ ယြဲ႔ခ်င္းနန္းေဆာင္ေ႐ွ႕မွာ ဓားကိုရြယ္လ်က္သားနဲ႔ သူ႔ေ႐ွ႕က လူေတြကို တားဆီးပိတ္ပင္ထားသည္။

"ငါေသရင္ေတာင္ မင္းတို႔ေလာဘေတြကို ျပည့္ဝဖို႔ ခြင့္မျပဳဘူး...."

ခိုင္ၾကည္ျမဲျမံေသာေလသံေၾကာင့္ ေ႐ွ႕ကလူေတြ မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကသည္။ ေ႐ွ႕ဆံုးက ေဟာ္႐ွန္းျပည္ရဲ႕အိမ္ေ႐ွ႕စံကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္သလို ပခံုးကိုတြန္႔ၿပီး သူ႔ဓားကို ခ်ီစြမ္းအားေတြ ျဖာလႊမ္းေစလိုက္သည္။

"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ခြင့္မျပဳလဲ ကြၽန္ေတာ္က ဒီေန႔ယြဲ႔ခ်င္းနန္းေဆာင္ကို ရေအာင္ယူရလိမ့္မယ္....."

"မင္း လုပ္ၾကည့္ေလ...."

"လ်န္႔ဟြား လာစမ္း...."