Yeni Baştan Ailem

*4

(Medya : Hastahaneye giderken giydiği)

- Biyolojik Aile -

Asel Güzey Yalçın ( Karahan )

"Ne olursa olsun ben hep yanındayım kardeşim tamam mı sakın üzülme. Hastahaneden sonra bana haber ver biraz kafa dağıtmaya çıkalım "

"Kafa dağıtalım derken biz dağılmayalım da . Merak etme haber veririm görüşürüz bebeğim "

Evden çıkıp arabaya bindim. Sabah uçaktan inip burdaki eve geçmiştik. Bir kaç saatlik uykudan sonra şimdi hastahaneye gitmek için evden çıkmıştım.

20 dakikalık bir yolculuğun ardından Özel Karahan Hastahanesine gelmiştim.

Resepsiyondan odanın yerini öğrenip asansöre bindim.

Kapıyı açıp içeri girdiğimde üvey anne ve babamdan başka 3 kişi daha vardı.

Bunlar sanırım biyolojik ailemdi. Kadın bana bir hayli benziyordu gençlik hali gibiydim resmen .

Yanlarındaki kıza baktığımda gözlerimi devirdim. Kesinlikle üvey ailemin kızı olduğu belli oluyordu. Boya küpü gibi bir kız resmen. Hatta gibisi fazla direk boya kutusuna seri dalış yapıp çıkmış gibi. Iğrenç.

Benden sonra içeri bir doktor girmişti.

"Asel Güzey ve Selin Güzey kan almak için şuraya alalım sizi"

Gösterdiği yere oturup kolumu sıvadım. Hemşire gelip kan aldıktan sonra tekrar eski yerime oturdum . O sırada diğer kız saçma sapan çırpınıyordu.

"Ah cidden mi kac yaşındasın 6 falan mı?" Üvey babam kaşlarını çatıp

"Asel düzgün konuş kızımla! "

"Aman al kızını başına çal " gözlerimi devirip ayağa kalktım.

"Sonuçlar ne zamana çıkar? "

" Normalde 4-5 güne çıkar ama biz bu süreci hızlandırıp 2 güne çıkmasını sağlayacağız "

Kafa sallayıp odadan çıktım. Asansörü beklerken Aras'ı aramaya başladım .

Asansör geldiğinde içerde 2 kişi daha vardı. Biri benim yaşlarımda kız diğeri de bende 2 3 yaş büyük bir erkek. Erkek olan bir yerden tanıdık gelsede o yeşil gözlerine daha fazla bakmayıp önüme döndüm.

Ikisinin de bakışlarını üzerinde hissetsem de umursamayıp zemin kata bastım. O sırada Aras da sonunda açmıştı telefonu.

" Yakışıklı çok erken açtın telefonu hayırdır? "

" Güzelim koca evde telefonumu kaybettim resmen koltuğun altında çıktı. Neyse çıktın mı sen ?"

"Evet bebeğim çıktım ve çok açım o yüzden sen hemen kalkıp bizim mekana geçiyorsun bende 10 dakikaya ordayım "

"Tamam aşkım çıktım bende "

" Görüşürüz bebeğim "

Telefonu kapatıp çantama koyduğumda asansör de durmuştu. Son bir kez daha bana bakan ikiliye bakıp hastahanenin çıkışı yürümeye başladım .

O ikiliyi bir yerden tanıyorum ama hafi hayırlısı.

.............................................

"Ee ne yapmayı planlıyorsun?"

"Bilmem beni istemezlerse her sey daha kolay olur biraz daha buralarda kalır evime dönerim ama benden şans isterlerse ne yaparım bilmiyorum o zaman "