Unicode:
Jin-အင့်...ကိုသတိရပီလား...ဂျင့်ကိုမြင်ရလား...
နောက်ဆုံးတော့ဂျောင်ကုသတိရလာခဲ့ပီ ဆရာ၀န်တွေစစ်ဆေးမှုလုပ်ပီးတဲ့ထိ ဂျင်ကငိုနေတယ်...ကိုယ်၀န်ကြောင့်လူကပိုပြီး၀မ်းနည်းလွယ်လာတယ်...
??-အားလုံးပုံမှန်အခြေအနေရောက်သွားပါပီ...ဆေးရုံမှာရက်အနည်းငယ်လောက်နေပီးပုံမှန်ပြန်လည်လေ့ကျင့်ခန်းလေးလုပ်ပေးရင်ရပါပီ...
Jk-ကျေးဇူးပါဒေါက်တာ
??-ဒါဆိုခွင့်ပြုပါဦး...ဂျင်ရောဘဲ သွားလိုက်ပါဦးမယ်...
Jin-ဟုတ်ကဲ့
Jk-လာပါဦး babyမျက်နှာလေးကိုကြည့်ရအောင်...
ဂျင်ဂျောင်ကုဘေးမှာသွားထိုင်ပြီး...
Jin-အင့်...ကိုမကောင်းဘူး...ဂျင်ဘယ်လောက်တောင်ကြောက်နေလဲသိလား...ကိုကဂျင့်ကိုထားခဲ့ပီထင်နေတာ...အင့်....Jk-ငိုပါနဲ့တော့babyရယ် babyငိုတော့ကိုရင်ဘက်ထဲကနာကျင်ရလို့ပါ...
Jin-အဲ့တာဆိုဂျင်မငိုတော့ဘူးနော်...
Jk-လိမ်မာလိုက်တာ...သေချာကြည့်လိုက်တော့ငါ့babyလေးက၀လာတာဘဲ အကျီလဲအကြီးကြီးတွေ၀တ်ပြီးတော့...
Jin-ဂျင်က၀လာတာမဟုတ်ပါဘူးနော်...ဒီဟာကြောင့်ပေါ့...
ဂျင်လဲအနည်းငယ်ပူနေတဲ့ဗိုက်ကလေးကိုလက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တော့...
Jk-ဒီဟာက...
Jin-ဟုတ်တယ် ကိုနဲ့ဂျင့်ရဲ့ကလေးလေးလေ...
Jk-က..ကလေး...တကယ်...
Jin-တကယ်ပေါ့...မဟုတ်ရင်ဂျင့်ဗိုက်ကပူနေမလားလို့...
Jk-babyကျေးဇူးတင်ပါတယ်...ကို့အတွက်မွေးပေးလို့...တကယ်ကိုကျေးဇူးများကြီးတင်ပါတယ်...
Jin-ရပါတယ်ကိုရယ်...ကလေးလေးကဂျင်တို့ရဲ့အချစ်သက်သေပေါ့...နူတ်ဆက်လိုက်ပါဦး...
ဂျောင်ကုတယောက်ဂျင့်ဗိုက်ဆူဆူလေးကိုပွတ်ရင်း..
Jk- အာ့ညော်...ကလေးလေးdaddyပါ...daddyတို့ဘ၀လေးထဲကိုရောက်လာပေးတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်...Daddyကမင်း appaရောမင်းလေးကိုရောတသတ်လုံးချစ်ပြီးအမြဲစောင့်ရှောက်သွားပါ့မယ်...
YOU ARE READING
My Only One//Complete//
Fanfiction𝑩𝒂𝒃𝒚ကကိုယ့်ရဲ့ 𝑵𝒖𝒎𝒃𝒆𝒓 1လဲမဟုတ်သလို 𝑳𝒂𝒔𝒕 𝑵𝒖𝒎𝒃𝒆𝒓 လဲမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရဲ့ 𝑶𝒏𝒍𝒚 𝑶𝒏𝒆...♡♡