KIZIL KUŞ~Tamamlandı~

Öğrendik

Ümmü Gülsüm beni çağırdı konuşmak için anlamadım ki bende. Kafenin WC sine geldik.
- Anlatıcak mısın?
- Alçin Y-yamaç trafik kazası geçirdi.
- Ne?
Ağzımdan tek çıkan şey buydu.
- Peki niye sen söylüyorsun bunu?
- Çünkü diğerleri artık onları sevmediğini ve umursamicani söylediler. Ama ben umursicani biliyordum. Bu yüzden geldim.
- H-hangi h-hastane?
Sesim titriyordu. Ben Yamaç'ı hala seviyordum.
- **** hastanesi. Bak yanına bir arkadaşını al o sürsün arabayı sen kaza yaparsın böyle.
- Tamam sen git. Ben bizimkilerden biriyle geliyorum.
Ümmü Gülsüm gitmedi ve önümde durdu.
- Yamaç'ı hala seviyorsun dimi.
- Anlamadım.
- Benim onun kuzeni olduğumu da biliyorsun. Eslem söyledi.
- Tamam ümmü hadi sen git biz g-geliyoruz.
Ümmü gitti ve bende bizimkilerin yanına gittim.
- Çocuklar Y-yamaç kaza yapmış biri benimle gelsin.
Hepsi gelmek istedi ama ben sadece yanıma Alperen'i aldım. Çünkü o hiçbir şey söylemeden' gel benimle ' dedi ve beraber hastaneye gittik. Yamaç'ı görevlilere sorduğumda yoğun bakımda olduğunu söylediler. Alperen ile odaya çıktık. Herkes oradaydı. Abim,Eslem,Mert,Berk,Didem, Ümmü Gülsüm.
Ben onların bana bakmasını takmayıp cama baktım. Yamaç gözleri kapalıydı. Makinede kalp ritmi stabil gözüküyordu. Ama yüzü solmuştu. Diğerlerine dönmeden.
- Nasıl oldu bu?
Sesim titriyordu.
- Seni ne ilgilendirir ki. Hepimizi terkeden sensin bide bizi umursamayan.
Bunu diyen Mert'ti. Gözyaşlarım istemsizce firar ederken ben hiç bir şey yapamıyordum. Arkamı döndüm. Herkes perişan gözüküyordu.
- Nasıl oldu diye sordum!! Cevap verin!!
Onlar bana şaşkınlıkla bakarken daha fazla dayanamayıp. Hemşirenin yanına gittim.
- Eğer beni Yamaç'ın odasına almazsanız. Seni öldürürüm.
Sakin bir sesle. O da korkup kafa salladı.
- Tamam gelin benimle size kıyafetleri giydirelim.
Hemşire ile gidip kıyafetleri giydim. Yamaç'ın odasına girdim ve hemşireye perdeyi kapattırdım. Hemşire odadan çıkarken.
- Hastayı fazla yormayın .dedi ve gitti.
O odadan çıktıktan sonra ben konuşmaya başladım.
- Yamaç bak ben geldim. Beni duyduğunu biliyorum. Hadi canım aç gözünü. Bak ben gerçekten çok özür dil-erim. Sadece sizin ne planladığınızı anladım. Ve size bir ders vermek istedim. Çok özür dilerim. Seni en başta birakmamaliydim. Sana öyle kötü sözler soylememiliydim. Gitme ne olur.
Derin bir nefes aldım ve devam ettim.
- Bak sen uyan ben ne istersen yapmaya hazırım. Ama lütfen aç gözünü. Hadi lütfen. Eğer sen ö-ölü-lürsen b-ben yaşamam yaşayamam. Lütfen bize bunu yapma. Hadi kalk lütfen. Kalk kalk kalk.
Sonlara doğru sesim kısıldı. Ben hıçkırarak ağlarken. Bir şey daha söyleyebildim.
- Sana aşığım Yamaç lütfen beni bırakma.
Dedim. Kalp atışları hafif hızlanmaya başlamıştı.
- Yamaç sen beni duyuyorsun hadi uyan.

Yamaç'ın Anlatımıyla...

En son ne olmuştu öyle. Arabamı çarpmıştı bana. Şuan konumuz bu değil. Burası neresi. Bembeyaz bir yerdeyim. İleride orman var. Ve ormanın içinde hıçkırarak ağlayan biri. Bu bu Alçindi. Onun yanına doğru koştum.
- Alçin niye ağlıyorsun.
O ne lan. Alçinin önünde bir tabut ve üstünde benim ismim.
- Tövbe estağfurullah ne oluyo lan. Allah'ım sana geliyorum. Eşşehu enla-

Tam kelime-i şehadet getirirken Alçın konuştu.
-Bak sen uyan ben ne istersen yapmaya hazırım. Ama lütfen aç gözünü. Hadi lütfen. Eğer sen ö-ölü-lürsen b-ben yaşamam yaşayamam. Lütfen bize bunu yapma. Hadi kalk lütfen. Kalk kalk kalk.
- Alçin ben ölmedim bak buradayım.
Dedim. Ve Alçin'in önüne geçip elini tutmaya çalıştım. Bakın çalıştım diyorum çünkü elim elinin içinden geçti.
- Noluyor lan. Has-
- Sana aşığım Yamaç lütfen beni bırakma.
Ne dedi o. Aşığım mı? Yaşa be . Lan bu rüya olmasın. Ama bir dakika. Ben kaza geçirdim ve şuan büyük ihtimalle hastahanedeyim. Alçin de yanıma geldi. İnşallah öyledir. Amin. Neyse nerede kalmıştık. Ha bana aşıktı.
- Allahhh. Sen bana aşık mısın Alçin? Lan duymuyor zaten ne konuşuyom.