"Bana dün gece bakireliğini vererekmi, haklısın herkes yolunun yolcusudur bende tam şu an gitmem gereken yoldan gideceğim. 21 yıllık hayatımda beni bu cümle kadar mahveden sozler duyamamıştım.
Sol gözümden istmesizce akan yaşa bakıp gülümseyerek be...
Merhaba size güzel bir bölüm bırakıyorum buraya inşallah beğenirsiniz. Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin, heyecanlı bir bölüm sizi bekliyor! Keyifli okumalar🤍
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
HÜKÜMSÜZ
HAYAT beş harf tek kelime ve uzunluğu ya da kısalığı hakkında fikir belirtemeyeceğiniz bir dünya yolculuğu... Yalnız geldiğimiz ama sürekli olarak birilerine rastladığımız ve bu birilerinden bazılarını kendinize dahil ettiğiniz yolculuk.
Eskiden bu hayatta en kötü şeyin yapayalnız kalmak olduğunu düşünürdüm. Hayır, değil hayattaki en kötü şey, seni yanlız hissettiren insanların arasında kalmak.
"Eliz" dedim şaşkınlıkla Eliz gülümseyerek bana bakıyordu "Evet" ne durumda olduğumu unutarak özleminle yanıp tutuştuğum arkadaşıma sımsıkı sarıldım içimde tutamadığım göz yaşlarım yanağındam omzuna düşüyordu sakinleştiremiyor dum kendimi sarsıralak ağlama devam ediyordum Elizin de benden farkı yoktu.
"Şşş... Tamam canım" eliyle sırtımı okşayarak sakinleştirmeye çalışıyordu Eliz den ayrılıp yüzünü ellerimin arasına aldım.
"Sen nerdesin ya, sen beni öldürmek mi istyorsun" sesim titriyordu gözleri dolmuş bir şey sorma der gibi bakıyordu "Ne zaman geldin" dedim.
"Asıl sen neredesin? Dün yurda geldim yoktun"
"Akşam yurt da değildim bir arkadaşımın evineydim" Poyrazın varlığını unutmayarak cevap vermiştim.
"Sen napıyorsun burada" dedim.
"İşim vardı onu halletmeye geldim seni burada görmeyi beklmeiyordum"
"Eksiklerim vardı onları almaya geldim" meraklı bakışlarını üzerimde gezdirdi.
bakışlarını Poyraza çevirdi kim olduğunu bilmiyordu gözlerime bakıp kim der gibiydi aramızdaki sessizliği bozan Poyraz olmuştu.
Elize elini uzatıp "Merhaba Poyraz ben" dedi. Eliz de bana bakarak elini uzatmıştı "Eliz" dedi gülümsedi.
"Memnun oldum. Önemli bir işimiz var Hazali almam gerekiyor" Poyrazı ilk defa bu kadar nazik görüyorum Eliz bana baktı tamam anlamında gözümü kırptığım da Poyraza tamam dedi.
"Gidelim o halde" önünden yürümem için eliyle beni yönlendirmişti.
Birlikte Alışveriş merkezinden çıkıp arabasına binmiştik yol boyunca hiç konuşmadık arada gözlerini bana değiyor tekrar önüne dönüyordu arabayı otelinin önünde durdurdu benden önce arabadan inip yanıma gelmişti yan yana yürüyorduk elini dokundurmadan belimde duruyordu dokunmuyor ama varlığını hissettiriyordu girişde ki görevli adamın yanına ilerliyorduk.
