Abilerim Ve Üçüzler...

4

Hoşgeldiniz.

Lütfen satır arası yorum yapar mısınız? Yorumları okumak çok hoşuma gidiyor

🦋🦋🦋🦋

Eve gelmiştik. Can sinirle babamın hareketlerini konuşuyor, Cem sakin sakin kitap okuyor, ben ise oturduğum yerde boş boş etrafa bakıyordum.

Oysa ki güne ne güzel başlamıştık. Hepimiz mutluyduk.

Çalan kapı ile iksinin bakışı bana döndü. Gözlerimi devirdim ve ayağa kalktım. Kapıyı açtım.

Abim gelmişti. Abime gülümsedim ve sarıldım.
- Hoşgeldin abi.

Abim de bana sarılırken gülümsedim.
- Hoşbuldum birtanem.

Abimden ayrıldım. Beraber içeriye geçtik. Abim sandalyelerden birine otururken ben yerdeki eski halimi aldım.

Toprak abim
- Babamla uzun uzun konuştum. Burada kalacağız. Zaten o kadının da pek rızası yok gibiydi. iyi oldu yani. Siz niye karalara bağladınız?

Can sinirle konuştu.
- Abi görmedin mi babamın tavrını?! Ne çabuk unuttu annemi! Güya canından çok seviyordu. Gördük nasıl sevdiğini!

Abim ayağa kalktı ve Can' in yanına giderek ona sıkıca sarıldı. Can da hızlıca abime sarıldı. Cem bana gülerek baktığında ben de ona aynen karşılık verdim.

Toprak abim
- Sakin ol abicim, bu zor günler de geçecek. Biz sadece sabretmeliyiz. Onlar ne yaparlarsa yapsınlar biz önümüze bakacağız. Önümüze taş koymaya çalışacaklar ama hiçbir şey bizi engelleyemeyecek.

Can
- Biliyorum ama sinirlerimin bozulmasına engel olamadım.

İkisi birbirinden ayrıldı. Abim Can' in saçını karıştırdı. Ve bize döndü.

Toprak abim
- Anlaştık o zaman. Cem, Cansu hadi köşedeki pastaneden dondurma alın da yiyelim.

Abim elini cebine attığında Cem abimi uyararak durdurmuştu. Cem ve ben evden çıkarken abim Can ile konuşmaya başlamıştı.

Ayakkabılarımı giydim. Cem de giymişti. Beraber apartmandan çıktık.

İkimiz köşe başına doğru giderken son bir yıldır hayalini kurduğum hayatı Cem' e anlatmaya başladım.

- Cem, sence kendimize ait bir evimiz olur mu?

Gülümsedi ve kafasını salladı. Benimle aynı duyguları paylaşıyordu.
- Bence olur. Ama çok çalışmamız gerek.

Derince iç çektim.
- Ama benim de çalışmam lazım. Siz çok yoruluyorsunuz. Ben ise tüm gün evde oturuyorum.

Kolunu omzuma attı.
- Eve gidelim, abime söyleriz.

Kafamı salladım. Pastaneye girdik ve dondurma aldık. Geri eve dönerken dönüş yolumuzun kapandığını gördüm.

Bu sahne hep filmlerde olurdu.

Bildiğin sokağın geçişini kapatmışlardı. Cem karşıya bakarken önüme elini koydu ve benim de durmamı sağladı.

Arkamızdan hızlı hızlı adım sesleri geldiğinde arkamı döndüm.