Cosmic Trouble at the Guillen's Rooftop

Chapter 2: "Normal" Citizen

Originally, itong Guillen's Building, limang floors na occupied ng business establishments ang ibaba. I bought my space mula pa kay Armando Guillen twenty years ago—sumalangit nawa ang kaluluwa niya. May dalawang kuwarto sa ibaba: isang pang-akin at isang blangko lang na hindi nagagamit, at ang rooftop.

Masasabi ko namang proud ako sa bahay ko para i-tour dito si Izan. We are professionals, pero kapag wala sa trabaho, he's not the hero of the town and I'm not the villainess he's supposed to defeat. And besides, naghahanap siya ng bahay, so wala siyang choice kundi makisama. Saka okay lang naman yata sa kanya rito kasi masaya naman siya noong pumayag ako.

"Isa lang ang banyo," sabi ko habang itinuturo ang kaliwang gilid sa tabi ng kuwarto ko. "Every five in the morning ang bath time ko. Either you take a bath as early as four or you'll wait until I'm done. Sa gabi, after dinner madalas, depende sa schedule. Magtanong ka na lang kung anong oras ako maliligo."

My whole unit was covered with light blue wallpaper. Naka-white tiles pa nga. Hindi niya masasabing lungga ng masamang tao kasi naka-air conditioner din naman ako. Hindi crowded ang unit ko, pero marami akong nakatambak na stuffed toys sa may sala nang daanan namin.

Who doesn't love stuffed toys anyway? Saka lugar ko naman ito. I don't think may karapatan siyang magreklamo sa mga laruan kong nakakalat.

"Puwede kang magluto any time since maghahati naman tayo sa electric and water bill," paalala ko habang itinuturo ang kusina sa dulo. "You better buy your own food, or if you like, magbigay ka ng ambag pambili ng grocery."

"I don't think may pang-grocery pa 'ko."

Hindi na rin ako nagulat. Wala na nga siyang pera, e. "Then ililista ko na lang sa utang mo."

"Okay lang."

"Welcome ang pets, if you have any. Bawal magdala ng babae, ayoko ng masasabunutan ko dahil sa ingay. Kapag may schedule sa city council, i-inform mo muna ako. Habang wala tayong trabaho sa city, truce muna sina Mister Beckman and Mystic. Hindi ko pa maiisa-isa ang lahat ng house rules kaya baka mag-print na lang ako later at ilalagay ko na lang sa ref. Puwede kang magbayad sa rent in advance kahit half lang muna since baka bukas o sa makalawa dumating ang bills ko. Any negative reaction?"

I looked at him, waiting for any complains, pero mas inuna pa niyang ilibot ang tingin sa buong unit ko bago sumagot.

Walang trap sa unit ko, hello? Normal ang white couch and sala set ko. Normal ang cable signal sa 30-inch flat-screen TV ko at hindi niya makikitaan iyon ng spy cam or bug. Walang weapons sa mga wooden side table at glass center table ko na biglang lilitaw kapag may pinindot siya sa kung saan.

Normal lang naman ako kapag nasa bahay. Hindi na niya kailangang mag-obserba na parang may laser beam na lalabas out of nowhere para patayin siya.

"Nasa Hub pa ang mga gamit ko, but I will bring my things here tonight," he said while scanning my kitchen.

"Sure, take your time." Tumalikod na ako para pumunta sana sa kuwarto nang magpahabol siya ng salita.

"Chill, may alam kang part-time job na 'normal' lang?"

Normal . . . job.

Kapag siya ang nagtatanong ng tungkol sa trabaho, lagi niyang nilalakipan ng label. Of course, we were doing some not-so-normal job kaya malamang na magka-categorize siya.

Nilingon ko siya pagtapat ko sa pinto ng kuwarto ko. "Itatanong ko kay Juliana, baka may opening sila ngayon sa warehouse."

"Okay, thanks. See you later, Chillie."

***

I know it was kind of weird that I'm a city villainess yet pumayag akong mag-stay ang city hero sa unit ko. But Izan was a good ally way back our "super soldier" days. Unfortunately, he was not as great as how people expected him to be. Carefree lang kasi siya noon, minsan lampa pa, at compared sa mga kasama ko sa squad noong parte pa kami ng infantry battalion, masasabi kong hindi siya sobrang seryoso sa trabaho niya.