𝐗 𝟎𝟏 𝐗

588 50 117
                                    

Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε να σας ενημερώσω πως:

Αρχικά το βιβλίο είναι ανεξάρτητο από το "The Chain" και ύστερα είναι ΚΑΘΑΡΑ εφηβικό.

Και έπειτα το χιούμορ, οι σκέψεις και όλο το concept του βιβλίου είναι γραμμένο με βάση τα μάτια ενός εφήβου.

Ευχαριστώ καλή ανάγνωση.

Άλκη Pov

''Άλκηηηη πότε θα φύγουμε επιτέλους?''

Ακούω την αδερφή μου να φωνάζει υστερικά από τον κάτω όροφο. Ωχ ναι ξεχάστηκα, έχουμε και ένα σχολείο που πρέπει να πάμε...

Αφού φορέσω βιαστικά μια μαύρη μπλούζα, γιατί το μαύρο είναι ιερό, παίρνω την σχεδόν άδεια τσάντα μου, τα κλειδιά της μηχανής και κατεβαίνω κάτω.

Καθώς περνάω από την κουζίνα η μύτη μου πιάνει την μυρωδιά του καφέ και γυρνάω για να δω την μάνα μου να φτιάχνει.

Μμ καφές.... Να θυμηθώ να πάρω έναν μετά.

''Φεύγω''

Πετάω και πριν ακούσω απάντηση βγαίνω έξω και βλέπω την αδερφή μου να με περιμένει στηρίζοντας τον εαυτό της στη μηχανή μου.

''Καλημέρα μικρό σκατό''

Της λέω παιχνιδιάρικα και όσο την βλέπω που γίνεται κόκκινη από τα νεύρα της τόσο το ευχαριστιέμαι.

''Καλημέρα μεγάλη αρκούδα''

Μου απαντάει με την σειρά της και ύστερα κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να ανέβει επάνω στη μηχανή μου. Τι κρίμα που είναι κοντή και δεν φτάνει όμως.

Και σαν καλός αδερφός που είμαι πρέπει να την ανεβάσω ε?

Θα το σκεφτώ σοβαρά για την επόμενη φορά.

''Τι λέει θα με βοηθήσεις μπας και φύγουμε επιτέλους?''

Την ακούω να λέει ανυπόμονα όσο χτυπάει το πόδι της πάνω κάτω και σταυρώνει τα χέρια μπροστά στο στήθος της.

''Γιατί.... έχεις ραντεβού με κανέναν και βιάζεσαι?''

Της λέω καχύποπτα καθώς μισοκλείνω τα μάτια μου και την κοιτάω εξεταστικά. Εκείνη αφού κοκαλώσει στιγμιαία και για λίγο προσπαθεί να μου απαντήσει όσο πιο χαλαρά γίνεται.

''Εεεε..... ναι! Έχω ραντεβού με την Άρτεμις. Με περιμένει και δεν θέλω να αργήσω''

''Τι κρίμα που δεν σε πίστεψα μικρή. Πρόσεχε μην μάθω τίποτα ότι έχεις γκόμενο γιατί ΔΕΝ θα τα πάμε καλά!''

Της τονίζω αφού κατάλαβα ότι κάτι κρύβει. Αυτό μας έλειπε τώρα!

Έχουμε που έχουμε τα προβλήματά μας να έχουμε να προσέχουμε και τον γκόμενο της Ελισάβετ. Α και μην ξεχάσω, ΚΑΙ την Ελισάβετ μαζί!

''Καλά καλά πάμε τώρα που σου λέω και μου τα ψέλνεις μετά''

''Καλάααα. Κρατήσου μικρή''

Είναι τα τελευταία λόγια που της λέω καθώς ξεκινάω με μεγάλη ταχύτητα να πηγαίνω προς τις φυλακές που είμαστε αναγκασμένοι να περνάμε 12 χρόνια της ζωής μου.

Αφού φτάσουμε, σταματάω πρώτα μπροστά από την είσοδο για να κατέβει η Ελισάβετ και ύστερα πάω να παρκάρω.

Ευτυχώς η θέση μου είναι πάντα άδεια. Βλέπω έμαθαν τις επιπτώσεις γι' αυτόν που θα μου πάρει την θέση του πάρκινγκ. Πείτε με τραμπούκο δεν με νοιάζει...

Έτσι αφού παρκάρω, βγάλω το κράνος και περάσω όπως είπαμε την σχεδόν άδεια τσάντα στο ώμο μου περπατάω προς την καγκελόπορτα των φυλακών αμέριμνος.

Ώσπου κάποιος να πέσει επάνω μου.

Όποιος και εάν είναι πάντως κράταγε καυτό καφέ ο οποίος πλέον βρίσκετε όλος επάνω στη μπλούζα μου. Τελικά τον πήρα τον καφέ μου. Ευχαριστώ σύμπαν, δεν θα παραλείψω να σου στείλω τις κατάρες μου...

Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω μια κοπέλα να κοιτάει τρομαγμένα μια εμένα και μια την μπλούζα μου.

''Συ-... συγν-... συγνώμη δεν τ-... το ήθ-... ήθελα''

Την ακούω να τραυλίζει σε μια προσπάθεια να απολογηθεί και εγώ την κοιτάω για άλλη μια φορά στα μάτια.

''Εάν δεν το ήθελες δεν θα το έκανες. Και σταμάτα να με κοιτάς έτσι!''

Της λέω έντονα και την προσπερνάω χτυπώντας την στον ώμο.

Ελπίζω η παρέα μου να έχει καμιά μπλούζα και να μην χρειαστεί να πάω πάλι σπίτι. Σκέφτομαι όσο προχωράω προς την πίσω αυλή για να τους βρω.

''Που 'σαι ρε μπρο? Τι έπαθες και είσαι έτσι?''

Ακούω τον κολλητό μου Τάσο να λέει ενώ ο δεύτερος κολλητός μου Πέτρος έχει ήδη ξεκινήσει να γελάει. Μην παίρνετε παραδείγματα από τον Πέτρο ποτέ, παιδιά.

''Μια ηλίθια μου έριξε τον καφέ της επάνω μου. Ρε ΄σεις, μήπως σας περισσεύει καμιά μπλούζα?''

''Νομίζω έχω μια ξεχασμένη από πολλούς αιώνες πριν. Άντε πάμε να αλλάξεις μικρή γκαντεμόσαυρα''

Μου ξαναλέει ο Τάσος και κάπως έτσι κατευθυνόμαστε προς τα μέσα ώσπου το μάτι μου πέφτει και πάλι σε αυτή τη κοπέλα από πριν.

Οι ματιές μας συναντιούνται και αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα που κοιταζόμαστε καταλαβαίνω ένα πράγμα.

Αυτή η κοπέλα θα με καταστρέψει...

Όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι την θέλω στη ζωή μου....

Όσο διπολικό και εάν ακούγεται αυτό...

LilDevil

𝐃𝐞𝐯𝐢𝐥'𝐬 𝐂𝐡𝐢𝐥𝐝𝐫𝐞𝐧'𝐬 #𝐓𝐘𝐒𝟐𝟎𝟐𝟏Where stories live. Discover now