9. Gone

219 8 5
                                    

Harry pov

We lopen met zijn drieën de huisartsenpost binnen, Louis ondersteunend zodat hij niet op zijn rechter been hoeft te lopen.

'Wachten jullie hier maar' zegt Max en hij loopt naar de balie. Ik ga met Louis zitten op een bankje in de hal. 'Gaat het?' Vraag ik voorzichtig en ik leg mijn hand op Louis goede been. Louis knikt 'jawel, bedankt' reageert hij glimlachend.

Max wenkt ons mee te komen, hij staat naar een jonge vrouw in een wit pak. Ik sta op en help Louis overeind. Hij gaat weer voorzichtig staan op zijn been. 'Wat doe je??' Fluister ik. 'Het doet minder pijn' fluistert hij terug. Ik ondersteun hem nog wel, maar hij loopt nu al een beetje zelf.

De vrouw neemt ons mee naar een wachtruimte en gebaart dat we zo opgehaald worden. We gaan weer zuchtend zitten. Louis knie is nu wel erg dik. Ik sla mijn arm om hem heen en hij legt glimlachend zijn hoofd op mijn schouder, waar ik dan weer een kusje op geef. 'Cute' zegt Max naast ons en ik moet even lachen.

'Meneer Tomlinson?' Vraagt een man die de ruimte binnen komt lopen. Louis knikt en we staan op en lopen met de man mee. We komen in een kleine doktersruimte met een paar stoelen, een bureau en zo'n ding waar je op gaat liggen als je onderzocht word.

'Dokter Sanders' stelt de man zich voor en hij gebaard ons te gaan zitten, wat we dankbaar doen.

'Dus, kan iemand me uitleggen wat er aan de hand is en wat er is gebeurd?' Vraagt de man. Ik kijk naar Louis die knikt. 'Nou we gingen met een paar vrienden van ons zwemmen bij zo'n natuurplas en daarna gingen we voetballen. Ik maakt een actie, we deden wie het eerste scoorde die wint, dus ik maakte een actie en vlak voor ik wou schieten tackelde een vriend me, en ik viel op mijn knie. En nu is hij best wel dik en hij doet ook pijn' zegt Louis.

Ik en Max knikken bevestigend. De dokter luistert aandachtig en denkt even na. 'Ga hier maar even zitten, dan kan ik het bekijken' zegt hij en hij wijst naar dat onderzoeks bed. Louis knikt en gaat er op zitten.

Dokter Sanders bekijkt het even, hij heeft zo'n brilletje en daar kijkt hij door heen met van die spleetjes ogen. Af en toe maakt hij een 'mhmm' geluidje. 'Ik ga even wat dingen doen, jij moet zeggen of het pijn doet goed?' Zegt de man. Louis knikt en bijt op zijn lip.

De dokter drukt op een plek op Louis' knie. 'Een beetje' antwoord Louis. Dokter Sanders drukt weer op een ander plekje. 'Au, ja' antwoord Louis en hij bijt nogmaals op zijn lip. Ik sta op en ga naast hem staan en leg mijn hand op zijn schouder en glimlach naar hem.

De dokter drukt nog een paar keer en doet ook nog wat andere dingetjes en lijkt dan tot een conclusie te zijn gekomen. We gaan allemaal weer zitten op onze stoelen en dokter Sanders denkt even na en typt dan wat op zijn computer.

'Gelukkig is het niks ernstigs, u heeft een gescheurde meniscus' begin de man.

Hij legt nog uit dat Louis rustig aan moet doen en niet te veel moet lopen. Na een week is de knie niet meer dik en kan hij weer meer lopen, en het is goed om er een ice pack op te leggen. Hij moet tijdens de week wel steeds meer lopen of bewegen.

We bedanken de dokter en lopen het gebouw weer uit, wel heel rustig.

'Wat kut, is het net vakantie en kan je nog niks doen' zucht Max. Louis knikt en gaan om mijn bagagedrager zitten.

We brengen Louis thuis en zeggen gedag en wensen hem beterschap. Daarna gaan we allemaal ook naar huis, al onze spullen liggen nog bij Marie, maar die halen we later wel op. Nu zijn we allemaal doodop.

Happier ~ Larry StylinsonWhere stories live. Discover now