Ang Maskara (Season 1 - Completed)

CHAPTER 2

Charles Jan POV

Nakita kong hinahalikan na nang lalake ang leeg at pisngi ng babae kaya mabilis akong pumunta sa kinaroroonan nila at sinuntok ang lalake at agad naman itong napahandusay sa sahig.

"gago ka, sino ka sa akala mo?" galit na sabi niya.

"eh ikaw pala tong gago eh, ano ang ginagawa mo sa kanya?" sagot ko naman.

"eh bakit ka ba nakikialam, alam mo pare mas mabuti siguro kong pagsaluhan nalang natin sya para mas masaya". sabi nang lalake.

at bigla akong napangiti sa sinabi nang lalakeng ito.

at tumingin rin ako sa babae habang ngumingiti at makikita mo sa kanya ang kaba...

"yan ang gusto ko pare, paniguradong mabubusog tayo dito pare". nakangising dagdag ng lalake.

Nakita ko sa gilid ng mata ko na papunta na sa aming pwesto ang lalake dahil nakatagilid ako sa kanya.

"Ano pare?, sino ang mauuna?" nakangiti pa ring sabi nang lalake.

"ikaw na mauna pare" sagot ko naman.

"ayun, sige pare, wag kang mag-alala ako ang bahala". sagot nang lalake.

Tinignan ko ulit ang babae at nakita kong umiiyak pa rin ito.

Naramdaman kong inakbayan ako ng lalake.

"pano ba yan pare, akin na muna sya". sabi nang lalake.

"sige pare, pero tikman mo muna ulit to". sagot ko sa kanya sabay suntok sa kanya.

"Arrrgggghhhhh". sigaw ng lalake.

"wag mo akong itulad sayo pare, hindi ako katulad mo". sigaw ko sa kanya.

"walang hiya ka" sigaw niya sakin at susuntukin niya sana ako pero naunahan ko sya.

At di nagtagal ay dumating ang guard ng school.

"ano'ng nangyayari dito?" tanong ng guard.

"yan po manong muntik nang gawan ng masama ang babaeng ito". sagot ko naman sa guard.

"totoo ba yon iha?". tanong ng guard sa babae.

"opo". sagot nang babae habang humihikbi.

Tinulungan ng guard na tumayo ang lalake.

"ako na ang bahala dito sa kanya, eh kayo ok lang ba?." tanong ng guard.

"ok lang po manong, sige po kayo na po'ng bahala sa kanya at sasamahan ko nalang po ang babaeng to kasi pauwi na rin po ako. Salamat po Manong". sabi ko sa Guard.

Umalis na ang Guard kaya humarap ako sa babae at walang tigil pa rin ang hikbi niya.

"Miss, tama na wala na sya, wag ka nang umiyak". pagpapatahan ko sa kanya.