Don't Go |Chensung|

5

O günün üstünden 2 gün geçti ve hafta sonu da bitmişti kısacası okula gitmem lazım

Yatağımdan kalkıp banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. İşim bittikten sonra çıkacaktım ama uzun süredir bakmadığım aynaya gözüm takıldı

Tam anlamıyla çökmüştüm hem bedensel olarak hemde ruhsal olarak

Göz altlarım mosmor du ve şişmişti, yüzüm kireçten farksızdı, uzun zamandır uyumamış gibi görünüyordum, uzun zamandır doğru düzgün birşey yemediğim için -yediklerim midemde fazla durmuyordu zaten- iyice kilo vermiştim

Gerçekten berbat görünüyordum

Ama kapatmak için uğraşmadım

Odama geri dönünce içmem gereken ilaçları içtim ve üstümü değiştirip akşamdan hazırladığım çantamı ve çalışma masamın üstünde duran telefonu mu alıp evden çıktım

Okul çok fazla uzak değildi ama fazla yorulunca nefes almakta zorlanıyordum ve bu saçma bir şekilde başımda çekilmez bir acıya sebep oluyordu

Birde baş ağrısı çekmek istemiyorum

İki sokak ileride olan otobüs durağına gidip bineceğim otobüsü beklemeye başladım

Hava biraz sıcaktı bugün ya da bana öyle geliyordu bilmiyorum üstümdeki hırkanın kolunu bıraz kıvırıp telefonumla ilgilenmeye başladım

Otobüs durağa yaklaşınca oturduğum yerden kalkıp durmasını bekledim ve durunca bindim

Yolda giderken arkamda oturan bi çocuk omzumu dürtünce ona döndüm

"Kolların mosmor olmuş dayak mı yedin?"

Dediğiyle beraber bakışlarım kolumda ki yeni fark ettiğim morluklara gitti

Bunlar ne zaman oldu?

Uyurken mi bir yere çarptım? Hayır öyle olsa fark ederdim ve zaten uyurken pek hareket eden biri değilimdir

"Ahh bunlar mı? Önemli birşey değil biraz sakarımdır da yürürken falan hep bir yerlere çarparım"

Derken hırkamın katladığım kısmını açıp kollarımı tekrardan kapattım

"Emin misin? Ciddi birşeye benziyordu"

"Hep böyle misindir?"

Dediğim şeyi anlamadığı soran gözlerinden ve hafif yükselmiş kaşlarından belli oluyordu

"Nasıl?"

"Hep başkaları için endişelenir misin?"

"Daha önce böyle birşey yaşamadığım için bilmiyorum"

"Yani ben ilk miyim"

"Sanırım evet"

Sonra bana elini uzattı

"Ben Na Jaemin"

Biraz tereddütte kalmıştım ama yine de yüzüme zoraki bir tebessüm yerleştirip elini sıktım

"Jisung, Park jisung"

"Memnun oldum jisung"

"Bende"

Onunla tanışırken bilmediğim bir şey vardı

Kalan kısa zamanımda yanımda olacağı

****
2 aylık yalnızlıktan sonra jaemin iyi gelir dimi?

Vote verirseniz sevinirim <3

Yazım hatası varsa uyarın