ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Nabzım, diğer unutulmaya yüz tutmuş satırlara karışacak olan bu satırları yazarken bir gün sana ulaşmasını ümit etmekten başka hiçbir şey gelmiyor elimden. Yazıyor ve karalıyorum. Üstü çizilmiş onlarca satırın arasından en güzel sözcükleri sana armağan etmek istiyorum. Kuytu köşede kalmış, sevilmemiş ve itinayla yalnız bırakılmış ne kadar kelime varsa hepsini binbir güzel cümle içinde sana ithaf etmek istiyorum. Bilirsin, öyle maharetli değilimdir bu konularda, ağzım iyi laf yapmaz pek. Ben istiyorum ki, sen gel, bu zamana kadar söylenmiş en güzel sözler önünde sırayla dizilsin, emrine amade olsun. Ben istiyorum ki bu koca dünyada olup biten bütün çirkinliklere rağmen bir gün, bir satırda ya da bir şarkıda geleyim aklına. İstiyorum ki bu satırlar ulaşsın eline, kafana estikçe oku, oku, oku. Ben hayatında yer edinemedim bari satırlarım yer edinsin. Çok şey istiyorum biliyorum. Bu bir masal olsa yine benim payıma düşen bir parça sensizlik olurdu. Ben bu masalın iyi kalpli prensi değilim. Ben bu masalın, sonunda sevdiği kadına kavuşan cesur savaşçısı da değilim. İyi kalpli prens ve iyi kalpli prensesi kavuşturan kelimelerim. Seninle güzelleşen, sensizken hiçleşen o kelimelerim. Benim payıma düşen buymuş, benim payıma düşen hep bu olacakmış. Bazı insanlar sevilmek için varmış, bazı insanlar o sevgiyi yaratmak için. Masalların hep o meşhur bitiş cümlesinde de denildiği gibi: gökten üç elma düşmüş, bir tanesi bile bizim gibileri bulmamış.
