ေပါက္ကြဲျပီး ရင္ထဲရွိသမ်ွခံစားခ်က္ေတြကို ငိုယိုျပီးရႈိက္ႀကီးတစ္ငင္နဲ႔ေျပာေနတဲ့ Luhan ကိုႀကည့္ျပီး Sehun တစ္ေယာက္ ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ရပ္ႀကည့္ေနမိတယ္ ညေနေစာင္းျပီမို႔ ပန္းျခံထဲမွာရွိတဲ့ လူအနည္းစုသာသူတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနကိုႀကည့္ျပီး ေဝဖန္ေနႀကတယ္ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေပါက္ကြဲျပီးေျပာေနတဲ့ ဘာသာစကားကိုသူတို႔နားမလည္ေပမဲ့ ဒီျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ လူအားလံုးကေတာ့ ေကာင္မေလးကိုသနားေနႀကမွာ ေသခ်ာေနတယ္
Luhan တစ္ေယာက္ေျပာခ်င္တာေျပာျပီးေမာလာေတာ့ ေခါင္းေအာက္စိုက္ျပီး ရႈိက္ႀကီးတစ္ငင္သာငိုေနလိုက္ေတာ့တယ္ ေျပာစရာစကားေတြမရွိေတာ့ေပမဲ့ မ်က္ရည္ေတြကေတာ့က်န္ေနေသးတယ္ေလ
ေခါင္းငိုက္စိုက္ထားတဲ့ Luhanရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြေရွ႕ကို အနက္ေရာင္ရႈးဖိနပ္တစ္စံုလာရပ္တယ္ Luhan လဲေမာ့ႀကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ရႈးေလးလာကမ္းေပးတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေသးဘူး သူမရဲ႕ခ်စ္ရဆံုးသူ Sehun ျဖစ္ေနတယ။္
Sehun း ေရာ့ မငိုနဲ႔ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြသုပ္လိုက္ဦး
Luhan လဲ Sehun ေပးတဲ့ တစ္ရႈးနဲ႔ပဲသူမရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုသုပ္လိုက္တယ္
Sehun လဲ သူမလက္ထဲကအထုပ္ေတြအကုန္လံုးကိုေျပာင္းကိုင္ျပီး
Sehun း သြားမယ္ေလ မဝယ္ပါနဲ႔ေတာ့ မင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရင္ ေနာက္ကေနျဖည္းျဖည္းလိုက္ခဲ့ ငါကားထဲမွာပဲေစာင့္ေနမယ္
Luhan လဲ ေခါင္းျငိမ့္ျပျပီး Sehun သြားတဲ့ေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနပဲလိုက္ခဲ့လိုက္တယ္
ညဖက္ ဟိုတယ္ ခန္းထဲမွာ Luhan တစ္ေယာက္ ျပန္ေရာက္ကတည္းကခုထိစကားလည္းမေျပာပါဘူး သူလုပ္စရာရွိတာပဲလုပ္ေနလိုက္တယ္ Sehun လဲ Luhan ကိုတစ္လံုးမွမေျပာပါဘူး ညဖက္ ေရခ်ိဳးျပီးအိပ္ရာဝင္ခါနီးႀကေတာ့ Luhan လဲ ကိုယ့္ေခါင္းအံုးကိုယ္ဆြဲျပီး ဆိုဖာမွာအိပ္ဖို႔ေနရာခ်လိုက္တယ္ အဲ့အခ်ိန္မွာ Sehun ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေနထြက္လာျပီး ဆိုဖာမွာအိပ္ဖို႔ေနရာခ်ေနတဲ့Luhan ကိုျမင္သြားေတာ့
Sehun း မင္းဒီေန႔ငါနဲ႔ အတူတူလာအိပ္လိုက္ပါ အာ့မဟုတ္ေသးဘူး ေန႔တိုင္းမင္းငါနဲ႔အတူလာအိပ္ပါ ဆိုဖာမွာမအိပ္နဲ႔ေတာ့
