အပိုင္း၃
"အ့"
တျခားမျမင္ပါနဲ႔လန္႔ပီလည္ၾကတာပါ😁
"ငါ့နဲ႔သရဲနဲ႔မွားေနတာလာ"
"ဦးအခန္းကမီးေမွာင္ျခထားတာကိုမျမင္ရလို႔ေပါ့"
ရာဇာတစ္ေယာက္သူ႔ေရွ႕ကတစ္ခြန္မက်န္ျပန္ေျပာေနတဲ့ကေလးကိုထုေထာင္ျခင္တဲ့စိတ္ေတြေပါက္ေန
"ငါ့ကိုတစ္ခြန္မက်န္ျပန္ေျပာေနတာလာ"
"မဟုတ္ပါဘူး"
ေျပာလို႔မဆံုးေသဘူးလစ္ခနဲျပန္ေျဖတက္တဲ့ကေလးေလ
"ဘာ......မင္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေရာက္တက္ေနပါလာဘာလည္မင္းေက်ာင္းျပန္တက္ခြင့္ေပးမယ္ထင္ေနလို႔လာ"
"ဦး......"
ျဖန္း
"အ့"
"ငါ့ကိုျပန္ေအာ္ေနတာလား"
"အင့္"
ကေလးကမ်က္ရည္ေတြစီးၾကလာ
"မင္းေစာက္ရည္ေတြသုတ္ပီမင္းငါ့အခန္းထည္ကထြက္သြား"
"ဟုတ္ကဲ့"
ကေလးကသူ႔အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့မ်က္ရည္မ်ားစြာနဲ႔ငိုေန{အိုးကေလးရယ္အစစ္မရင္ခြငမထည္လာပါလာကြယ္}
ခ်န္းေလးကျပတင္းေပါက္နားမွာထိုင္ရင္ေကာင္ကင္ေပါကၾကယ္ေလးေတြကိုလွမ္းေမးလိုက္တယ္
"ၾကယ္ေလးေတြဦးကငါ့ကိုအဲ့ေလာက္ထိမုန္းေနတာလာ"
အဲ့လိုနဲ႔ပဲတစ္ညတာကုန္ဆံုးသြားပါတယ္
--------------
ဒံုး ဒံုး ဒံုး
"ခ်န္းေျမ့ ခ်န္းေျမ့"
"ဗ်ာ ဗ်ာ"
"မင္းအခုထိမထေသးဘူးလာ"
"ကြၽန္ေနာ္ညကေနာက္ၾကမွအိပ္ေျပာသြားလို႔ပါ"
"မင္းေနာက္ၾကမွအိပ္ေရာက္ေအာင္ဘယ့္ေကာင္းေၾကာင္းစဥ္းစာေနတာလည္"
"မဟုတ္ပါဘူး"
"ထစ္ခနဲထ၀္ခနဲျပန္မေျပာနဲ႔"
"ကြၽန္ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ငါအျပင္သြားမယ္မင္းလိုက္ခဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်ာ"
"ဘာဗ်ာလည္"
"ဘယ္ကိုသြားမို႔လည္"
"အဖိုးရွိသြားကမယ္မင္းကိုတစ္ခါတယ္ေျပာထားမယ္ငါ့အေၾကာင္းေတြအဖိုးသိလို႔ကေတာ့မင္းမလြယ္ဘူးမွတ္"
"ဟုတ္ကဲ့ခဏေစာင့္ပါခ်န္းေရသြားခ်ိဳးလိုက္အုန္းမယ္"
"ႂကြ"
(ဦးနဲ႔အျပင္ထြက္ကေတာ့မယ္ဟီဟီ)
------------------------
"ဦးပီးပီ"
"မင္းေတာ္ေတာ္ၾကာ........."
လုပလိုက္တာကေလးရယ္
အျဖဴေရာင္တီရွပ္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္
သြယ္လ်ားတဲ့ေျခေထာက္ sပံုစံရွိတဲ့ခါးေလး
ပန္းႏုေရာင္အသားေရ
ျဖဴဝင္းေနတဲ့မ်က္နွာ
ပန္းႏုေရာင္နႈပ္းခန္း
လွပတဲ့မ်က္ဝန္း
"ဦးေရ ... ဦး.?.ဦးးး"
"ဘာလို႔ေအာ္ေနတာလည္"
"ဦးကိုေခၚေနတာခ်န္းလည္ေခ်ာင္းနာေတာ့မယ္ဘာမွန္လည္မသိဘူး"
"မင္းငါ့ကိုျပန္ေျပာေနတာလာ"
"ျပန္ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူးဦး"
"အဖိုးအိမ္သြားရေတာ့မယ္ဆိုပီေရာက္တက္မလာနဲ႔ေနာ္"
"တက္ပါဘူး"
"ဘာ"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး"
"ဒီကေလး"
"ဆရာသြားလို႔ရပါပီ"
"okလာသြားမယ္"
"ဟုတ္"
--------------------
