မနက္ေနေရာင္ျခည္ကအခန္းျပတင္ေပါက္ကမွန္ကိုေဖာက္ကာ ဖက္ပီအိပ္ေနတဲ့ထိုလူသားေလရဲ႕မ်က္နွာေပၚကိုက်ေရာက္လာခဲ့သည္
"အြန္႔ .......ဝါးးးးးးး"{သန္းလိုက္တာပါ}
ခ်မ္းေလးမနက္ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္နိုးလာပီသူ႔ေဘးကသူခ်စ္ရတဲ့ဦးကိုေတြ႕ေတာ့အံ့ၾသသြားသည္
{ဦးကအိပ္ေနတာကေလေလးၾကေနတာပယ္}
ခ်မ္းလဲရာဇာလက္ေမာင္းေပၚလွဲေနရင္ရာဇာမ်က္နွာေလးကိုဟိုတို႔ဒီတို႔လုပ္ေနသည္
"အြန္႔........"
ရာဇာတစ္ေယာက္သူ႔ကိုတိုတိတိုလုပ္ေနတဲ့ကေလးငၚရဲ႕လက္ကိုဖယ္ပီထိုကေလးရင္ခြက္ထည္ဝင္ကာဆက္အိပ္ေနသည္
ကေလးငယ္ကေတာ့ ရင္ဘက္ထည္တြင္ကုလားဘုရားပြဲလွည့္သလိုဆူညံေနေလသည္
"အသံအရမ္းက်ယ္တယ္"
"ဟင္ဘယ္ကလဲဦးရဲ႕"
"မင္းရင္ဘက္ထည္ကတဒုတ္ဒုတ္နဲ႔"
"ar........"
"😊မနက္ခင္းေလတစ္ခ်ီးေလာက္မစျခင္ဘူးလာ"
"ဟာ....ဦးေနာ္မရဘူး"
"😕လုပ္ပါကေလးငယ္ရယ္ တစ္ခ်ီးထဲပါပယ္"
"ငယ္မထနိုင္ပယ္ေနလိမ့္မယ္"
"မထနဲ႔ေပါ့"
"ဟာ...မရ....အ့....အားးးးး..အု"
ရာဇာတစ္ေယာက္ကေလူငယ္အေျဖကိုမေစာင့္ပယ္ကေလးရဲ႕ခေရပြင့္လို႔နယ္ကြၽန္ခဲ့ေလပီး
"ဦးအရမ္းနာတယ္အ့......အားးးးးးအင့္"
"ခဏေနေကာင္းသြားမွာပါကြာ...အ့"
ရာဇာကေလးငယ္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာ္ဘက္ကေနဝင္ပီကေလးငယ္ရဲ႕ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုေျမာက္ကတစ္ခ်က္ျခင္းေစာင့္သြင္းေန၏ထိုဒဏ္ကိုေတာ့ကေလးငယ္အံ့ႀကိတ္ပီခံေနရသည္
ရာဇာကေလးကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့သူ႔နႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ပီႀကိတ္ခံေနတဲ့ကေလးေၾကာင့္လက္ညိဳးနဲ႔လက္မသံုးပီထိုကေလးရဲ႕ေမးဖ်ားေလးကိုဆြဲယူကာ
"နာရင္ေအာ္လိုက္ပါကေလးငယ္ ကိုယ္ျမတ္နိုးတဲ့မင္းနႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုမကိုက္ပါနဲ႔ကြာ"
"အာ့......အ့.....အ့.....အ့"
ကေလးကက်ေနာ့္စကားအရမ္းနားေထာင္တယ္
က်ေနာ္မေနနိုင္ေတာ့ပယ္ကေလးငယ္ရဲ႕တင္လံုးလံုးေလေတြကိုလက္နဲ႔အားရပါးရဆုပ္ကိုင္ပီအခ်က္ေရ၁၀၀ေလာက္ေဆာက္သြင္းလိုက္သည္
"ဦး....ဟင့္အင္း..အ့...အ့....အ့...အ့...အားးးး.....ဟာ......ဟ....အြန္းးးး....အင္းးးးးး.အ့ဟ့........."
"အ့......ဟ့.....အားးးးးးး.....Fuck!......shit!."
{အ့ဟ့......အားးးးအြန္း..."}2
"ေကာင္းလိုက္တာကေလးငယ္ရာ"
"အြန္႔...အ့....ဟ့ ဦးထုပ္ေပးအုန္း.......
အ့ဟ့"
ကေလးငယ္နဲ႔သူ႔အရာကဆက္ႏြယ္ေနတုန္းမို႔ကေလးကထုပ္ခိုင္ေနသည္ကိုစျခင္တာေၾကာင့္ တစ္ခ်က္ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္ ရလဒ္ကေတာ့စိတ္ဆိုးသြားျခင္ပင္ျဖစ္သည္
"ကေလးငယ္....ကေလးငယ္....ကေလးငယ္လို႔"
က်ေနာ္သည္မနက္ကဦးမညာမတာေဆာင့္ထားသည္ေၾကာင့္စိတ္ဆိုးကာဦးကိုစကားမေျပာပါဦးကအခုခ်ိန္ထိအေနာက္ကေနလိုက္ေခ်ာ့ေနသည္အလုပ္လဲမသြားပါအိမ္ကအိမ္ေဖာ္ကေလးမနွင့္ႀကီးျမတို႔ကေတာ့ဦးရာဇာမင္းအစစ္မွာဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ေတြးေနၾကမွာေတာ့အမွန္ပင္
