Racing For A Girl ~ Dutch

Hoofdstuk 24

Pov Lotte
We zijn weer wat weken verder en de andere zijn op vakantie geweest alleen ik niet. Ik kan niet normaal ergens naar toe gaan of er zijn te veel mensen die interviews willen doen en alles willen weten. Ik had graag even Monaco ontvlucht. Ik rij naar het kantoor van McLaren. Het is nog al een reis maar af en toe iets sneller mag wel. Na een tijdje ben ik in woking. Ik loop naar binnen als ik mijn auto heb geparkeerd. Ik sta op het punt om bij McLaren te tekenen en ik heb met Carlos lekker overlegt. Hij vind het niet erg om een stapje terug te doen. Alleen George en Charles doen heel raar tegen Lando de laatste tijd. Ik krijg de pen en wil mijn handtekening zetten en zie in een flits wat er is gebeurde met Charles toen die crash. Ik laat de pen vallen die op de grond valt. Ik kijk Lando aan daarna Carlos en dan Zak. "S sorry ik kan niet tekenen, ik kan Lando zijn leven niet in gevaar brengen en jullie ook niet dat die auto's steeds aan brokken ligt omdat twee andere jongens zich niet kunnen gedragen en Carlos teken zelf alsjeblieft weer bij zie jou liever hier dan mij en dan zijn jullie saved, ik ga wel weer van pitbox naar pitbox" Zeg ik en ren huilend weg. "Lotte wacht" Roepen Carlos en Lando. Ik ren zo snel dat ik bij de auto ben. Ik stap in en rij snel weg. Ik zie Carlos en Lando daar nog staan. Ik rij heel snel weg en rij naar de racebaan waar Mick, Arthur en Nyck zijn. Ik heb de laatste tijd heel erg met hun op getrokken. Ik rij daarheen en ben er zo. Ik parkeer mijn auto en ren naar huilen naar de paddock van hun en weet heus wel dat ze me gezien hebben. Ik zit daar huilend en nog geen paar minuten daarna hoor ik drie jongens aankomen. "Lotte" Roept Nyck. "Heb je getekend?" Vraagt Mick. "Shhh ze ziet er niet blij uit" Zegt Arthur. Ze komen bij mij zitten. "Ik heb niet getekend het is beter zo ik ga wel weer van pitbox naar pitbox en hopen dat iemand niet kan racen zodat ik daarvoor in de plaats kan" Zeg ik huilend. "Hoe zo?" Vraagt Arthur. "Gewoon omdat George en Charles er alles aan gaan doen om Lando van de baan te rijden of die auto steeds kapot is omdat hun twee zich niet kunnen gedragen" Zeg ik huilend. "Je geeft je aller grootste droom op" Zegt Nyck. "Voor mijn broer en George" Zegt Arthur. "Ja blijkbaar wel" Zeg ik huilend. Ze geven mij een knuffel en ik kan alleen maar huilen.

Pov Lando
"Ik ben er klaar mee" Schreeuw ik boos. "Lando wat ga je doen?" Vraagt Carlos. "Naar die gasten toe! En ga tekenen jij" Zeg ik woest. Ik ren naar mijn auto en stap in. Carlos loopt naar binnen. Ik rij snel naar hun toe en ben er binnen no-time. Ik parkeer mijn auto. Ik loop naar binnen. Carlos is er ook niet veel later en probeert mij weg te trekken. "Laat me hier zijn" Zeg ik boos. "Hey teamgenoot van Lotte" Zeggen George en Charles jaloers. "BEN DE TEAMGENOOT VAN CARLOS!" Schreeuw ik. "Hoe zo?" Vraagt Pierre. "Deze twee sukkels hebben haar droom vergalt" Roep ik boos. "Ze heeft haar droom opgeven voor jullie! Ze is geen onderdeel van het team voor mijn veiligheid!" Schreeuw ik. "Waar slaat dat nou op" Zegt George. "Ben je het vergeten ofzo? Dat je Charles van de baan reed? Want ze ziet dat ook bij mij gebeuren door jullie twee ze gaat weer van pitbox naar pitbox en ze was er niet blij mee ze is weg gereden en niemand weet waar naar toe!!!" Schreeuw ik. "Wacht ze geeft haar droom op omdat we volgens haar ons niet kunnen gedragen?" Vragen ze. "Ja jullie snappen het en ik ben haar kwijt ze reageert nergens op!" Schreeuw ik en wil ze aan vallen maar wordt weggetrokken door Carlos. "We moeten haar zoeken hoor" Zegt George die in paniek schiet. "Agh man luister even ze zal vast bij Arthur zijn en haar andere vriendjes" Zegt Charles. "Kappen alle twee jullie!" Roept Pierre boos. "Jullie gaan je excuus aanbieden en tegen haar zeggen dat ze moet tekenen" Zegt hij. "Als we wisten waar ze was" Zegt George. "Charles zegt het toch net" Zegt Pierre. "Wat?" Vraagt George. "Mee komen jullie twee we gaan nu naar de racebaan!" Zegt Pierre. Carlos laat mij los. "Neem jij George mee" Zeg ik tegen Carlos. "Ja is goed" Zegt hij en we gaan allemaal naar de auto's. We rijden naar de racebaan en gaan daar zoeken. Na even zoeken hebben we haar gevonden.

Pov Lotte
Ik zit met de jongens en zit tegen Nyck aan en ben weer iets rustiger geworden door de jongens. "Dankjewel" Zeg ik. "Geen dank en je ziet er zo gestresst uit" Zegt Mick. "Ben ik ook" Zeg ik. "Je moet op vakantie" Zegt Arthur. "Kan niet meer iedereen is al geweest in de tijd dat ik van afspraak naar afspraak ging" Zeg ik. "Boeit me niet je hebt vakantie nodig" Zegt Hij. "Weet ik"  We zitten een tijdje te praten tot we ineens Lotte horen. Ik kijk op en zie Charles. Ik voel weer tranen opkomen als ik Carlos naast hem zie staan. Ik begin weer te huilen. "Shhh rustig" Zegt Nyck die zijn pak voor de helft uit doet. Ik huil op zijn ondershirt. "Kan je weg gaan Charles" Zegt Arthur. "Zodat jij haar af kan pakken nee" Hoor ik Charles zeggen. Ik wordt gek maar huil rustig verder. "Jongens serieus stop nu en kijk even naar haar" Zegt Mick. "Lot" Roept George. Ik reageer niet. "Lot" Roept Pierre die aan komt rennen. "Wat?" Vraag ik huilend. "Wow" Zegt Pierre. "Sorry Pierre jij hebt niks gedaan" Zeg ik huilend en kijk hem heel even aan. "Rustig maar ik snap je, we hebbben het van Lando gehoord" Zegt hij. Ik hoor dat Charles, George, Carlos en Lando er ook zijn. "Lot" Zegt George. "Heb je echt je aller grootste droom opgeven?" Vraagt Charles. "Ja" Zeg ik en kijk ze aan. "Voor Lando zijn veiligheid?" Vraagt George. "Ja ik heb geen zin iedere race bang te moeten dat twee jaloerse jongens hem proberen van de baan te rijden of er stukken van de auto te vinden zijn" Zeg ik. Ze kijken mij aan. "Je moet tekenen daar!" Zegt Charles. "Hoeft niet meer Carlos heeft het al gedaan" Zeg ik. "Kon je niet even wachten?" Zeggen de jongens tegen Carlos. "Ze zei teken alsjeblieft" Zegt Carlos. "Lot je moet je droom niet opgeven" Zegt George. "Al gedaan" Snik ik. Ik zie ze naar Pierre kijken. "Hey kijk mij niet aan jullie hebben dit veroorzaakt" Zegt Pierre. "Ik zal nooit voor Ferrari of McLaren rijden" Zeg ik snikkend en kijk ze niet meer aan. "Lekker bezig" Zegt Nyck. "Nyck?" Zeggen Lando en Charles. "Ja" Zegt hij. "Leuk dat je hier ook bent" Zegt Lando. "Zeker alleen hoe gaan jullie het goed maken want dit kan niet" Zegt Nyck tegen Charles en George. "Geen idee en ze moet niet van pitbox naar pitbox gaan" Zegt George. "Ga ik toch al" Zeg ik en sta op. "Lot wacht nog even" Zegt Charles. Ik kijk hem aan en weet dat ik hele rode ogen heb. "Je kan je droom toch niet opgeven voor ons?" Vraagt hij in het Frans. "Kan ik wel en doe ik nu toch al" Zeg ik en ga de paddock uit. Ik ren naar de racebaan. Ik hoor de jongens achter me aan komen. "Lotte" Roept Pierre. Ik draai me om. "Wacht even" Roept hij. "Niet op hun twee" Roep ik. Ik ren naar mijn auto en stap mijn auto in. Ik zie Arthur, Nyck en Mick aan komen rennen. Ik start mijn auto en zie de jongens stoppen. Ik kan niet meer vluchten. Ik heb er geen zin meer in. Ik barst weer in huilen uit en dan trekt Mick de deur open. "Je moet op vakantie" Zegt Arthur. "Kom hier" Zegt Nyck. Ik stap uit en huil weer op zijn borst. "Iedereen is al op vakantie geweest" Huil ik. "Eigenlijk niet" Zegt Pierre die er is bij komen staan. Ik schrik en sla hem bijna. "Wow" Zegt Mick. "Reflectie doet ze vaker" Zegt Pierre. "Je bent op vakantie geweest met de jongens dus niet liegen" Zeg ik huilend. "Nee we zijn bij Charles thuis geweest we deden of we op vakantie waren maar als je ons nodig had konden we snel komen" Zegt Lando. Ik knik en kan alleen maar huilen. "Lot ik denk dat je echt naar Los Angeles moet" Zegt Pierre. "Surfen?" Vraag ik snikkend. "Ja"  "Kan je surfen?" Vraagt Mick. Ik knik en Lando en Nyck knuffelen mij. "Vanaf kleins af aan kan ze het al ze heeft heel erg geoefend maar ze kan het zelfs zonder surfpak" Zegt Pierre. "Leer het ons" Zegt Mick. "Is niet zo makkelijk" Zeg ik en veeg mijn tranen weg. "Gaat het weer?" Vraagt Arthur. "Ja gaat weer Charles" Zeg ik. "Ben nog steeds Arthur" Zegt hij. "Sorry jullie stemmen zijn echt erg" Zeg ik. Hij lacht en schudt zijn hoofd. "Geboekt" Zegt Carlos. "Pak je spullen" Zegt Charles. Ik draai me om en kijk George en Charles aan. "Als jullie mee gaan moeten jullie gedragen anders wordt ik nog gekker dan nu" Zeg ik. "Komt goed geloof ons" Zegt Charles. Ik kijk hem aan. "Er is niks meer over van die zorgzame lieve jongen in Parijs" Zeg ik in het Frans. Hij kijkt mij aan. "Je weet dat ik gelijk heb" Zeg ik en stap weer in. We gaan iedereen naar onze huis waar we onze koffers halen en dan heel snel naar het vliegveld gaan.