Hoofdstuk 97

209 2 0
                                    

Pov Lotte
We zijn terug in Monaco en ik heb Charles zijn spullen gepakt en de foto's van hem met mij heel misschien kapot gemaakt. Ik ga naar mijn kamer en verscheur alles van hem. Mijn woede moet er uit. Ik ga dan maar met Bruno lopen en ga naar Speed Squad. Ze hebben Clément ook geaccepteerd in de groep net als mij. Als ik daar aankom bel ik aan. Clément doet open. "Hey" Lach ik. "Hey" Zegt hij en neemt Bruno over. "Mick is in Duitsland" Zegt Théo. "Ik kom niet alleen voor Mick hier hoor" Zeg ik. "Nee" Zegt Paul. "Ze komt ook voor ons" Zegt Dino. "Ja" Zegt Oscar. "Kleuters maar ja ik kom gewoon voor jullie en om me woede weg te laten gaan ofzo" Zeg ik. "Door Charles?" Vraagt Fred. "O ja zeker door Charles misschien heb ik dingen in zijn kamer flink kapot gemaakt en dit komt uit mijn kamer" Zeg ik terwijl ik de verscheurde foto's op tafel gooi. "Je bent echt heel erg boos en over de rooien hè?" Vraagt Lirim. "Ja maar ergens ook heel erg heartbroken" Antwoord ik zacht. "Je had gevoelens voor hem?" Vraagt Nyck verbaasd. "Jep maar ik stopte het altijd weg" Zeg ik zachtjes. De jongens kijken mij aan. "In het begin was hij er altijd voor me en daar heb gevoelens door gekregen maar ik ben meer waard dan hem, George is leuk en lief, Lando zou me altijd helpen maar die dates komen er niet en Mick" Zeg ik maar krijg een lach op me gezicht als ik Mick zeg. "Ja" Zeggen ze. "Nee laat maar" Zeg ik. "Mick neemt haar wel mee op date en is alles wat ze net allemaal zei" Zegt Arthur. "Fact" Zeg ik er dan weer op. "Hij is een super aardige lieve jongen" Zegt Robert. Ik merk dat ik wel wat rustiger ben totdat Charles belt. Ik neem op. "Wat?" Vraag ik boos. "Mijn kamer" "Mooi he? Dat past meer bij je dan een mooie kamer" Antwoord ik. "WAAR BEN JE WANT IK DOE JE WAT" Schreeuwt hij door de telefoon. Ik hang zo op. Logan staat met een kussen voor me en ik schreeuw heel hard in het kussen. Als ik dat heb gedaan ga ik naar de Sim room hier en zet ik hem op F1. Ik race wat rondjes en rij Charles er steeds af. Daarna doe ik rondjes om echt te oefenen. "Lot?" Vraagt Lorenzo die waarschijnlijk door Arthur is gebeld. Ik zeg niks. "Ik weet dat je boos bent op mijn broertje maar ik weet ook dat je gevoelens voor hem had of hebt, take your time en je bent altijd een Leclerc door dat je met Arthur en mij om gaat. Ik ga ook zo praten met Charles maar wilde eerst naar jou komen" Zegt hij. Ik stop en kijk hem aan. "Hij heeft me echt gebroken, Hij zei dat het hem niet speet dat Max mij van de baan had gereden dus als ik er niet meer was vond hij het ook allemaal maar goed?" Zeg ik dan snikkend. Lorenzo geeft mij een knuffel. "Hij doet stoer, hij laat zijn gevoelens niet zien, maar geloof me hij gaat weer eens sorry zeggen en nee het is niet goed" "Dankje Lorenzo en ik zal Arthur ook bedanken want ik weet dat hij je heeft gebeld" "Geen dank Lot het is goed" Zegt hij en gaat dan naar Charles. Ik loop naar Arthur en geef hem een knuffel. "Dankje Art je bent de beste" Zeg ik dan. "Geen dank Lot" Lacht hij. Ik voel nog woede maar ik wordt wel rustiger. "Je hebt gehuild hè" Vraagt een bekende stem. "Michael" Zeg ik dan. "En Mick" Zegt Mick. Ik knuffel Mick maar ook Michael. "Ja ik heb gehuild" Zeg ik zacht. "Jullie wisten wat jullie moesten doen" Zegt Clément. "Jep wij kennen haar te lang" Zeggen Nyck en Arthur. "Arthur heeft Lorenzo gebeld" Zegt Nyck. "En Nyck heeft Mick ingelicht en Michael" Zegt Arthur. Ik glimlach. "We snappen je" Zegt Michael. "Ik snap je want ik zou hetzelfde hebben gedaan" Fluistert Mick in mijn oor. "Ik zou je nooit pijn doen" Zeg ik Zachtjes. "Weet ik" Lacht Mick. Ik praat een poosje met Michael en Mick en wordt dan ineens heel rustig.

Pov Lorenzo
Ik rij naar Pierre zijn huis waar er de hell is uitgebroken. Alex doet open wanneer ik aanbel. Ik glimlach dankjewel. "CHARLES!" Roep ik. "Lorenzo" Zegt hij. "Rustig! Je gaat niks van Lotte kapot maken hoor je me" Zeg ik streng. "Waarom niet kijk mijn kamer" Schreeuwt Charles boos. "Denk eens even na met hoeveel pijn je haar hebt gedaan door te zeggen dat je geen spijt had dat Max haar van de baan heeft gereden" Zeg ik rustig. Hij kijkt mij aan. "Ik bedoelde het niet zo en het kwam zo verkeerd" "Moet je tegen Lotte zeggen maar het lijkt me beter als je haar even met rust laat, want ze is heel erg gebroken ze hield of houd echt van je" "Ze houd van niemand" Schreeuwt Charles. "Ik denk omdat wij geen stappen ondernemen dat ze veel met Mick optrekt" Zegt George dan. "Aan wie zijn kant sta jij?" Zegt Charles en slaat ineens George die terug slaat. "KAPPEN!" Schreeuw ik boos en duw Charles naar zijn kamer. "Charles spullen en mijn auto" Charles pakt zijn spullen en gaat naar de auto. "Sorry Pierre" "Het is oké ik hoop dat je kunt praten met hem" "Komt goed Pierre" Glimlach ik en ga naar de auto. Ik rij naar huis en praat met hem. Hij begint heel stil te worden en snapt zelf ook dat die fout zit. "Welcome home en succes" Zeg ik als ik de auto parkeer. Charles stapt uit en gaat naar binnen. Ik rij terug naar Arthur en ga nog even met Arthur praten. "Je moet Lot beschermen en niet met Charles vechten ruzie maken of whatever oké?" "Oké belooft" Zegt Arthur. "Ze is nu met Mick en Micheal dus komt goed" Zegt hij er achter aan. "Komt goed Art je kunt het" Zeg ik en ga naar huis, waar ik Charles ga

Racing For A Girl ~ Dutch Where stories live. Discover now