Giving In!!! ( Aden Series #1)

Chapter 19

Chapter 19

KINABUKASAN nagising ako ng tila hinuhukay ang sikmura. Dali-dali ang pagtakbo ko sa banyo ng magising.

Binuksan ko agad ang takip sa bowl para isuka ang tila lumalabas na kalamnan sa sikmura ko. Halos ang kaloob looban ng tyan ko lumalabas na  sa kakasuka ko.

Ilang minuto pa ata bago ko naramdaman ang kaonting pagkahinga sa nagyari. Naiiyak akong napasandal sa tiles ng banyo. Halos habol ko ang paghinga sa nagdaang minuto ng pagsusuka. Ramdam kopa ang akmang pasusuka pero pinipigilan kolang dahil sa tubig  o kaya ay pagsusuka nalang talaga at wala ng ibang lumalabas.

Damn what is this? Why do i feel like im dying? Parang mawawalan ako ng ulirat sa pagsusuka. Nanghihina ang katawan ko.

Nagpatawag ako ng breakfast sa kwarto ko pero tubig lang ang naipasok ko sa tyan.

They also serve garlic fried rice that leads me to vomit the water i drink.

Halos mahilo ako habang sinusubukang pakalmahin ang sarili. Nakaharap ako sa salamin sa bathroom ko . I look sick! Namumutla ang labi ko at halatang di nagsuklay ang buhok, i tried to comb my hair in my finger and bite my lips to atleast give it some color. But still, i look like dying..

Why am i feeling this... could it be? That im...

Damn! Kahit sa pagiisip lang hindi kopa masabi.

Damn!.. am....i??... ..
Fuck! No. It cant be, this cant be....

Nagmadali akong maligo kahit may parte sa katawan ko ang sumasakit. Its not fucking usual. Ngayon kolang to naramdaman , ever. I need to see saddy. Atleast i need someone whom i can trust trully and thats saddy. Shes the only one.

Sa mabilis na kilos ay nagayos ako at tinawagan si saddiana para magpasundo sa kanya. I dont want to drive right now.

Nasa kotse  na ako ngayon  ni sadh, at papunta kami sa isang restaurant para magbreakfast.

"Jess.. are you really okay? Kanina kapa you dont look like youre fine to travel. You look really pale, and look sick. Are you okay?."

Tumikhim ako at hinilot ang sintido habang nakaakay sa nakabukas na bintana ng kotse ang braso at masuyong minamasahe ko ang ulo na sumasakit.

"These is nothing sadh. I just need some fresh air."

Binuksan nya ng mas malakas ang aircon ng kotse nya at itinutok nya sakin. I then sighed at contented. Huminga ako ng maayos sa malamig na buga ng aircon.

Nagpalipat lipat ang tingin ni sadh sa kin at sa daan. Kumunot ang noo nya.

"Really, jess.. you look sick!. Namumutla ka, wait... ill call Mrs. Salvatera to have an appointment-."

Yeah! Kanina kopa din nararamdaman ang pagkahilo at pagsusuka. Sumasakit din ang ulo ko lalo pa dahil sa ugong ng sasakyan. Parang umiikot ang mundo ko.

Ngumiti ako sakanya, " im fine, saddy. Medyo nagsusuka lang ako kase may nakain akong panis na ata kahapon ." Pagdadahilan ko, ayoko rin namang mag assume na meron na ngang laman to, at isa pa natatakot akong magconclude na agad sya kapag sinabi ko ang tingin kong dahilan ng pagsusuka.

Kumunot pa lalo ang noo nya.

"And dont worry im just vomitting, not disfunctional. Nakakalakad panaman ako sadh. Dont be too overreacting." Sinamahan kopa ng pagtawa para ipakitang ayos lang ako. But the truth is that im afraid.

And im... scared.

What if im pregnant?

Paano sya? My family will surely wont accept this. But Andrew is surely be happy about this.