LİDER

4.BÖLÜM

Vote vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın lütfen:)

                                   :)

"emrin olur lider"

Dedi adamlardan biri. Gülümseyerek başımı salladığımda detaylı bir şekilde planı anlatmaya geçmiştim. Poyraz ve bulut arada kendi fikirlerini sunuyor fakat sonunda yine benim istediklerime karar veriliyordu.

Yarın kusursuz olmalı ve kendini bir şey sanan kızıl kafaya haddini bildirmeliydik. Sonrasında belkide soğuk bir savaş çıkacaktı fakat kendime ve arkamdaki herkese güvenim sonsuzken
Değil karacabey beni kimse durduramazdı.

"Her şey ayarlandığına göre artık kalkalım mı kanarya?"

Poyraz 4 saat 23 dakikadır titizlikle yaptığımız planın ardından sıkılmış olacak ki eve gitmek istiyordu.
Yarın ki galeriyi patlatma işine şiddetle karşı çıkıyor ve istemiyordu fakat onun sözünü dinleyende yoktu.

Muhtemelen kızıl kafa bana tepemin tasını attıran cümleleri kurarken yanımda olsaydı değil galeriyi o kızılın kafasını patlatmak için ilk sırayı kapardı.

"Kalkalım poyraz."

Oturduğumuz masadan kalkıp motorlara doğru yürümeye başladık çetinde bizle beraber motorlara doğru yürüyordu.

"Çetin, yarın için buradaki üyelerimiz yeterde artar bile fakat sonrasında kartal Karacabey bize rahat vermeyecektir.
Her türlü şeye karşı hazırlıklı olmalıyız daha fazla adam istiyorum."

"Kanarya hanım bende size bunu soracaktım ama unuttum ve arada kaynadı. Eğitimden dönen 100'e yakın genç var iste-"

"Hayır şimdilik onları sahaya çıkaramayız Karacabey'in ne yapacağı belli olmaz çocukları böyle bir tehlikeye atamayız."

"Bencede çocukları şimdilik bulaştırmayalım. Korumaları çoğaltalım yeter."

Başımı onaylarcasına sallayıp motora bindim. Bulutta kendi motoruna bindiğinde kaşlarımı çatıp onu izliyordum.

"Nereye bulut?"

"Poyraz'a evinde yer var bana yok mu lider?"

"Yok var tabiki de ama sen merkezden ayrılmazdın ondan şaşırdım."

"Şu galeri işi bitene kadar yanındayım."

"Bi sen eksiktin amına koyayım"

Dedi poyraz gözlerini devirerek. Bulut bir şey söylemeden motoruna bindiğinde demir kapı açıldı. motosikletlerimizle merkezden ayrılıp eve doğru ilerleyemeye başladık. Poyraz ve bulut kendi aralarında yarış yapıyor ve sürekli birbirlerine laf sokuyordu bense sadece izlemekle yetiniyordum.

Bulutun da bizimle gelmesine sevinmiştim. Poyraz tek başına fazla yoruluyordu bulut geldiği için işleri hafifleyecek benimde içim rahat edecekti.

Hava yavaş yavaş kararırken eve gelmiştik. Motorları bahçeye bırakıp içeri girdik burnuma kek kokusu geliyordu.

"Ooo bu koku da ne?"

Dedi etrafı incelerken. En son 1 sene önce gelmişti buraya o zamandan bu yana evi biraz değiştirmiştim. Eskiden beyaz tonlarının hakim olduğu ev artık siyah gri ve lacivertten oluşuyordu.

"Mine döktürmüş herhalde yine"

"Poyraz sence işine ara mı verse?"

"Neden ki? Niye ara veriyor?"