ALASTAIR ARMENDAREZ

PROLOGUE

“Are you my Dad's new toy?”

Tila umatras ang aking dila ng magsalita ito. A man with his suit is looking at me intimately. His face remain serious. His eyes are very dark eyeing at me.

“N—no.” Napayuko ako ng sabihin ko iyon kasabay ng pagpikit ng aking mga mata. “.. I'm a...helper.” Nagkanda utal utal kong sabi.

My hands are trembling right now. Kasabay noon ang panginginig rin ng aking labi at tuhod.

Hindi ako makatingin ng deretso sa kanya dahil tila para bang pinapatay ako nito sa bawat titig niya.

Narinig ko ang mahihinang ngisi niya sa akin.

“I'm not a fool, young lady. Don't joke at me because I'm fucking serious. Sinong maniniwala sayo na magiging kasambahay ka rito?”

Kaagad kong nakagat ang aking mga labi sa lamig ng boses niya.

“..sir wala ho akong planong—!”

“I don't give it a damn, Miss. I don't care about your explanations right now. Maaari ka ng umalis. You're not welcome here.” He said coldly.

Mas lalong dumiin ang mga ngipin ko sa aking pang ibabang labi upang pigilan ang pagtulo ng aking luha.

“..but I need money.” Gusto kong sabihin sa kanya iyon.

Napaangat ako ng tingin upang tingnan ang galit na mga mata nito. Napaso ako sa dilim ng kanyang anyo. Walang emosyon ang kanyang mukha at nanatiling seryoso.

“S—sir!” My voice cracked again.

Itinaas lang nito ang kanyang mga kamay na nagpapahiwatig na tumigil ako.

“Stop it, young lady. Alam ko ang pakay mo. Did you also give up yourself to my Dad huh? Did he pay you? Ano! Tell me!” Nanginginig ang mga kamay kong pinadapo iyon sa kanya.

“How dare you to accused—me.” Hinayaan kong tumulo ang aking luha matapos kong palapatin ang aking kamay sa kanyang pisngi at nagmarka.

Fuck him so bad!