geen honger

Hoofdstuk 3

Ik ben ondertussen al een maand met Max!!
Alles gaat wel goed eigenlijk, of toch beter dan anders!
Ik sta op en ga naar de badkamer.
46,7 kg.
Ik had me al een tijd niet gewogen...
Dit is niet goed. Max vind me waarschijnlijk veel te dik...
Vandaag is het medisch onderzoek.
Het is zo als gewoonlijk, wegen, kijken hoe groot je bent, enz verder enz voort.
'Je hebt wel een beetje ondergewicht hè meisje'
Wat een onzin. Ik ben juist veel te dik.
'Ik ga een brief meegeven, geef jij deze aan je ouders zodat ze er een beetje op letten?'
Ja, zal ik doen. Zei ik.
Natuurlijk ga ik dat niet doen.

Ik kom thuis, het is vrijdag dus weer een wissel. Bij papa.
'Hey, hoe was school?' Zei papa.
Goed hoor.
En ik ga naar boven. De brief gooi ik weg.
Wat een onzin. Ondergewicht? Ik?
Alles gaat weer wat slechter sinds de examens gedaan zijn, men punten zijn oké, maar niet schitterend.
Nieuw bericht van Max.
'Hey, kunnen we even praten'
Natuurlijk. Antwoord ik.
'De laatste tijd is alles een beetje veranderd tussen ons, vind je niet?
Hoezo? Antwoord ik.
Ook al weet ik zelf dat het zo is.
'Ja ik vind dat we een beetje uit elkaar gegroeid zijn en ik denk dat het misschien beter is dat we uit elkaar gaan...'
Ow.
'Ik hoop dat je het niet erg vind'
Ik begon direct te huilen.
Maar diep vanbinnen weet ik dat hij misschien wel gelijk heeft.
Ja, je hebt misschien wel gelijk.
'Denk jij er ook zo over?'
Ja. Toch wel.
'Wat?? Dit kan ik niet geloven'
Wordt hij nu boos?
'Weet je, het maakt toch niet uit. Je bent toch dik en lelijk.'
Wow. Dat kwam hard aan.