Kabanata 19

1K 20 4
                                    

Kabanata 19

Love

It was a miracle I survived my days without talking to him. His not reaching out either so it wasn't hard for me to avoid him.  Who am I? for him to pour his attention on me.

"Anong drama yan beb?"

Lito ko siyang nilingon. She frown at me before pointing at my phone. Thorn's name suddenly pop up in my notification screen. I raised ny brow. Now his texting me! Insert the sarcasm.

"Ini ignore na si Thorn? Bago yan ah!"

"Quiet !" I said and continue mixing the colors.

Matapos itong mahalo agad kong pinunas sa canvas ang pintura. Matapos mailagay ang dilaw at kahel sa background kinuha ko ang maliit na brush at ginuhit ang ligth house sa gilid.

"Your ignoring plan migth not work now..." She said and look somewhere else.

Galing siya sa parking lot may dala itong paper bag ng isang mamahaling restaurant. His eyes meet mine I immediately look away.

"Beb, Calix just text me. I gotta go."saad nito at nagkukumahog na umalis.

Napairap ako sa kawalan at nag patuloy sa pag paint. Kumuha ako ulit ng mas maliit pa na brush at nagpinta ng ibon.

While painting a saw in my peripheral vision I saw a man's silhouette. I ignore him and continue painting.

"Lunch?" He said bluntly.

I put the little details in my painting.

I heard him sighed and sat beside me. Natapos ko na ang painting. Umalis ako sa aking pwesto at nag tungo sa faucet dala dala ang brushes at palette ko. Sumunod siya sa akin at nanatili lamang sa aking likod. Kinuha niya ang ibang brush at siya na mismo ang naghugas nito.

I rolled my eyes and leave him there carrying only the big brushes and the palette.

Hindi pa ako nakakaupo ay dumating na siya. Nilapag niya ang brushes ko sa lalagyan at umopo sa aking tabi.

Tumikhim siya at bago nag salita.

"My condo is finish want to check it out?"

Nilagay ko ang pintora sa aking palette at minix ang kulay na kaylangan ko.

"Dalhia?" He asked again.

"I'm bussy. Ask Samantha if she wants to go." Malamig kong saad at sinimulan ng pinturahan ang canvas.

I heard him sighed heavily.

"Dalhia, I'm sorry if I left you that day... Samantha was rush-"

"I know..."

Kinuha ko ang maliit na brush at gumawa ako ng buwan.

"...you don't have to tell me... If you're done you can leave now."

He sighed. I flinch went I felt his hands crawl on my waist.

"C'mon, baby... I'm sorry..." He said softly.

"Tsk..."

Hinawi ko ang kamay niya at masama siyang nilingon. Padabog kong binaba ang palette at brush sa mesa.  

"Now your saying sorry after three days of not reaching out!?" I bursted.

He look up to me who's standing infront of him. His eyes looks weary and bloodshot. He gently put his hands on both of my waist and pulled me closer to him. Nilagay ko ang dalawang kamay sa balikat niya at tinulak siya ngunit hindi ito gumalaw.

Fiercely Burning(Salvador Series #2)Where stories live. Discover now