Өглөө нь Сүбиныг аль болох сэрээхгүйгээр орноосоо босоод гал тогооруу явлаа.
Үйлчилэгч эгчид туслаж, аль чадахаараа амттай өглөөний цай бэлдэх гэж хичээв.
Сүбин: Хайраа юу хийж байгаа юм?
" У эгчтэй хамт өглөөний цай бэлдээд л байж байна. Ээж аавыгаа дуудчих өглөөний цай бэлэн болчихлоо. "
Сүбин: Миний хайр мундаг шүү. гээд намайг үнсчихээд дээд давхарлуу явж ээж аавыгаа сэрээхээр явлаа.
С/Аав: Юу ингэж сайхан үнэртээд байгаа юм? У үйлчлэгчийн хийдэг өглөөний цайнаас арай өөр үнэртээд байх чинь.
" Би өглөөний цай бэлдсэн юмаа. "
С/Аав: Хөөх миний дуртай синамонтой талх байна шүү дээ.
" Та ч бас дуртай байсан юм уу? Сүбинийн дуртай болохоор нь хийсэн юм. Цаашдаа дандаа ингэж хийж өгч байна аа."
С/Ээж: Өглөө ийм заваан гурилан юм идээд байхдаа яахав дээ!
" Тэр тусмаа нүүрс ус ихтэй гурилан бүтээгдэхүүнийг өглөө идэхэд хамгийн тохиромжтой байдаг юмаа ээжээ. Та амсаад үзээрэй. "
С/Ээж: Хэнийг ээж гэж дуудаад байгаа юм!
С/Аав: Үйлчилэгч байхад битгий гэрийн ажил хийгээд бай~
" У эгч ч гэсэн хүн юм хойно ганцаараа энэ том гэрийг цэвэрлэж, хоол хийх гэж ядарна шүү дээ. Та нар У эгчтэй сайхан харьцдаг гэж би лав бодохгүй байна. "
С/Ээж: Ядуу хүмүүс л ядуу нэгнээ ойлгох юм даа.
С/Аав: Чи одоо боль л доо. Харин ч хүн чанартай охин байна шүү дээ.
Сүбин: Өглөөний цайгаа тайван ууцгаая л даа. Болох уу?
****************************
Хадам ээжийн шахалт, дарамт, хортой үгэнд дарлуулсаар 3 сар өнгөрчээ. Бүр миний гэдсэндэх хүүхдийг Сүбиний хүүхэд биш гэж ч дайрч давшилж байсан. Тэгээд ДНХ гийн шинжилгээ өгөөд л Сүбины хүүхэд мөн гээд нотлочихсон. Орчин цагт техник технологи хөгжөөд гэдсэнд байгаа хүүхдээс хүртэл ДНХ-гийн шинжилгээ авч болдог болсон нь миний амьдралд их тус боллоо.
Цөхөрөөд унамаар үе байсан ч Сүбинийг... Сүбинийг бодоод л энд байж байна. Нууцаар уйлж, гомдож....хэлэх үг үнэндээ алга.
Гадаа саравчинд гунигтай нь аргагүй сууж байхад ээж минь надруу залгалаа.
" Байна уу? "
" Байна. Сайн уу? "
" Сайн сайн. Та нар минь сайн
байгаа юу? "" Бид нар сайн байгаа. Чи хэр байна? Хадам ээж аав чинь сайн хүмүүс гэдэг нь үнэн юмуу даа. Ээж аавтайгаа хэдэн сар уулзахгүй, утсаар ч ярихгүй юмаа чи!"
" У-Уучлаарай ээжээ~ "
" Наад хоолой чинь..Уйлаад байгаа юм уу? .....Наад гэртээ хэцүү байна уу?"
" Ү-Үгүй ээ~ Таны хоолойг сонссон чинь таныг зөндөө их саначихлаа. "
" Хэцүү байвал гэртээ хүрээд ирээ. Ингээд сайн байгаа эсэх нь ч тодорхойгүй яваад байхаар чинь бид нар чамд санаа зовоод байна. "
" Санаа зовох хэрэггүй ээ. Сүбиний ээж аав надад үнэхээр сайн ханддаг. Сүбин ч бас намайг халамжилаад би чинь энд гүнж юм шиг л жаргаж байгаа шүү дээ. "
" Үнэн үү? "
" Үнээн ээжээ. Би үнэхээр жаргалтай байгаа болохоор та нар надад битгий санаа зов. "
" Зааза....Тэгвэл дараа тухтай уулзъя. Тасаллаа шүү. "
" Заа. Баяртай~ "
Ээждээ сайхан зохиол найруулж ярьчихаад эргээд хартал хадам ээж зогсож байлаа. Намайг өөр лүү нь харсанг мэдэнгүүтээ шууд явчихав.
Би жоохон гайхаад араас нь очвол өнөөх л ширүүн харцаар нааш ширтлээ.
С/Ээж: Чи надтай хамт дэлгүүр яв! Би өөртөө, бас өөр хүнд хэдэн хувцас авмаар байна. Чи хувцас бариад ард явж байхад болно.
" Заа... "
Нохой гаслам халуунд хоёр гартаа тор дүүрэн их хувцасыг арай ядан өргөөд 4 цаг дэлгүүр хэссэний эцэст гэртээ ирлээ. Хадам ээж буцаад гараад явчихсан.
Гэртээ орж ирмэгцээ шууд л газар өнхөрөөд өглөө. Энэ дайнд тэсэж үлдэх ёстой юмсан. Нүд харанхуйлж байгаагаа анзаараад 119 рүү залгалаа.
" Байна уу? "
119: 119 таныг сонсож байна.
" Ганнам дүүргийн 156ын 65т түргэн тусламж...х-хэрэгтэй---- "
Ухаан алдав бололтой юм сонсохоо больж, юм ч харахаа болилоо....
-
- Vote🍯
-
YOU ARE READING
•+•Rich Boyfie•+•
Short StoryMoney ain't everything💋 [Started 2021.07.13💚] [Ended 2021.07.22 ]