ခမ္းနာထည္ဝါေသာအိမ္ႀကီးတစ္ခုရဲ့ အခန္းတစ္ခုထဲမွာ.....
ဇရာေတြထင္ဟပ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အသက္ ၉၀အရြယ္အဘိုးတစ္ေယာက္။
"အဘိုးေနေကာင္းရဲ့လား"
အဘိုးအိုရဲ့
ေျမးျဖစ္ဟန္တူတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အခန္းထဲကို ၀င္လာသည္။
"ဆု မလာျဖစ္လို႔ အဘိုးရယ္ အဘိုးေနမေကာင္းဘူးဆို အဘိုးအတြက္မုန္႔ေတြအမ်ားႀကီး၀ယ္လာတယ္"
အဘိုးကထိုေကာင္မေလးကိုၾကည့္ ၍ၿပံဳးသည္။
"ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး သမီးရယ္"
"အဘိုးစားခ်င္တာရိွရင္ေျပာေနာ္ သမီးကိုယ္တိုင္ခ်က္ေကြၽးမယ္"
Chelf တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာသူမ က
အခ်က္အျပဳတ္မွာ ကြၽမ္းက်င္လွေသာ သူတစ္ေယာက္ဆိုလ်ွင္မမွား။
အခုလည္းဆုတစ္ေယာက္ရန္ကုန္ကေန အဘိုးကိုျပဳစုရန္ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။
အဘိုးသည္ သူမအတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္၍ မကုန္ႏိုင္ေသာသူတစ္ေယာက္။
အဘိုးမွာ အခုတစ္ေလာအေျခအေနမေကာင္းခ်င္ေတာ့။
နဂိုထဲက ပိန္ေသာအဘိုး သည္ ေရာဂါပိလာေတာ့ ပိုတိုး၍ ေမ်ာ့ေမ်ာ့သာက်န္ေတာ့သည္။
ဆုေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္လာခဲ့ တုန္းကေတာင္ ဒီေလာက္မပိန္သြားေသး။
ဆုအဘိုးကိုၾကည့္ရင္း ဝမ္းနည္းလာသည္။
သူမဒီတစ္ေခါက္ရန္ကုန္ ကို အဘိုးဆံုးမျွပန္ျဖစ္ေတာ့မည္ ထင္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~
"ေပး ေပးေဒၚႀကီးတင္ သမီးေဆးလိုက္မယ္ အဘိုးစားထားတာေတြမလား"
"သမီးရယ္ ခရီးပန္းလာတာ ကို
ေဒၚႀကီးပဲ ေဆးလိုက္ပါ့မယ္ကြယ္"
"ရတယ္ ရတယ္ ေဒၚႀကီး သမီးပဲေဆးလိုက္ေတာ့မယ္"
ည၇နာရီ......
ဆုတစ္ေယာက္အဘိုး ေဘးနားကေန
စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ျပေနသည္။
"ရယူျခင္းနဲ႔ ေပးဆပ္ျခင္းဆိုတာ"
ရုတ္တရက္ အဘိုးဆီမွ စကားသံထြက္လာသည္။
"သမီးသိလား အဘိုးကိုယ့္ကိုကိုယ္ တာ၀န္မေက်ဘူးလို႔ ခုစားရတယ္"
"ဘာလို႔လဲဟင္"
"သမီးဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္နားေထာင္ခ်င္လား"
________________
သာသာ့ရဲ့ ပထမဆံုးဖန္တီးမႈေလးပါ
အားေပးၾကပါအူး
မေကာင္းတာရိွရင္လဲ ေဝဖန္ေပးၾကပါၪီး
ခမ်းနာထည်ဝါသောအိမ်ကြီးတစ်ခုရဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲမှာ.....
ဇရာတွေထင်ဟပ်နေပြီဖြစ်တဲ့ အသက် ၉၀အရွယ်အဘိုးတစ်ယောက်။
"အဘိုးနေကောင်းရဲ့လား"
အဘိုးအိုရဲ့
မြေးဖြစ်ဟန်တူတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် အခန်းထဲကို ၀င်လာသည်။
"ဆု မလာဖြစ်လို့ အဘိုးရယ် အဘိုးနေမကောင်းဘူးဆို အဘိုးအတွက်မုန့်တွေအများကြီးဝယ်လာတယ်"
အဘိုးကထိုကောင်မလေးကိုကြည့် ၍ပြုံးသည်။
"ဘာမှ မဖြစ်တော့ပါဘူး သမီးရယ်"
"အဘိုးစားချင်တာရှိရင်ပြောနော် သမီးကိုယ်တိုင်ချက်ကျွေးမယ်"
Chelf တစ်ယောက်ဖြစ်သောသူမ က
အချက်အပြုတ်မှာ ကျွမ်းကျင်လှသော သူတစ်ယောက်ဆိုလျှင်မမှား။
အခုလည်းဆုတစ်ယောက်ရန်ကုန်ကနေ အဘိုးကိုပြုစုရန်ပြန်လာခြင်းဖြစ်သည်။
အဘိုးသည် သူမအတွက်တော့ ကျေးဇူးဆပ်၍ မကုန်နိုင်သောသူတစ်ယောက်။
အဘိုးမှာ အခုတစ်လောအခြေအနေမကောင်းချင်တော့။
နဂိုထဲက ပိန်သောအဘိုး သည် ရောဂါပိလာတော့ ပိုတိုး၍ မျော့မျော့သာကျန်တော့သည်။
ဆုနောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လာခဲ့ တုန်းကတောင် ဒီလောက်မပိန်သွားသေး။
ဆုအဘိုးကိုကြည့်ရင်း ဝမ်းနည်းလာသည်။
သူမဒီတစ်ခေါက်ရန်ကုန် ကို အဘိုးဆုံးမြှပန်ဖြစ်တော့မည် ထင်သည်။
~~~~~~~~~~~~~~
"ပေး ပေးဒေါ်ကြီးတင် သမီးဆေးလိုက်မယ် အဘိုးစားထားတာတွေမလား"
"သမီးရယ် ခရီးပန်းလာတာ ကို
ဒေါ်ကြီးပဲ ဆေးလိုက်ပါ့မယ်ကွယ်"
"ရတယ် ရတယ် ဒေါ်ကြီး သမီးပဲဆေးလိုက်တော့မယ်"
ည၇နာရီ......
ဆုတစ်ယောက်အဘိုး ဘေးနားကနေ
စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဖတ်ပြနေသည်။
"ရယူခြင်းနဲ့ ပေးဆပ်ခြင်းဆိုတာ"
ရုတ်တရက် အဘိုးဆီမှ စကားသံထွက်လာသည်။
"သမီးသိလား အဘိုးကိုယ့်ကိုကိုယ် တာဝန်မကျေဘူးလို့ ခုစားရတယ်"
"ဘာလို့လဲဟင်"
"သမီးဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်နားထောင်ချင်လား"
________________
သာသာ့ရဲ့ ပထမဆုံးဖန်တီးမှုလေးပါ
အားပေးကြပါအူး
မကောင်းတာရှိရင်လဲဝေဖန်ပေးကြပါဉီး
YOU ARE READING
မျှော်လင့်ခြင်းလေး
Random1948 ကာလတစ္ခုေပါ့ အရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရိွခဲ့တယ္ ခ်စ္ရတဲ့သူလဲရိွခဲ့တယ္
