MAFYA'NIN ESİRİ

46.

-Bana merhaba de şerefsiz

***********
Belime giren ağrı ile Karan itinin saçını bırakıp geriye doğru  biraz eğildim. Gözlerimi kapatıp söylenmeye başladım.

-Ayy anam ayy.

Tek gözümü açarak Karan a baktım.

-Hepsi senin  yüzünden  .

Hemen bana dönüp vücudumu süzdü. Belimin ağrıdığını anlamış  olmalı ki elini bana   yardım  etmek istercesine uzattı. Tek elimle ellerini iteleyip

-senin yardımını istemez.

-uzatma Alev .

Ne olduğunu anlamadan kendimi onun kucağında buldum. Ellerimi  göğsüne koyup biraz uzaklastirmaya çalıştım.

-Rahat dursana kızım.

-Sus lan pezevenk,  biraz mola vereyim söz veriyorum kaldığım yerden devam edeceğim.

-tamam tamam .

Yatağa bıraktığında  kendisi de camın kenarındaki koltuğa oturdu. Sehpadaki kadehe  viskisini koyup dudaklarına götürdü. Elindeki kadehten bakışlarımı  çekerek

-Hişt..

-Söyle

-Bir kadehte bana ver

-Hayır. Bebeklere zarar verir.

Oflayıp , göz devirdim. "Hoyor. Bobokloro zoror voror. " sanki çok biliyor da ? Ama tabiki ben susar mıyım. Hemen cevabını verdim.

-Üzüntü ve streste bebeklere zarar verir.

Gözlerini çekip elindeki kadehe bakmaya başladı. Bana  bakmadan

-Ben.. kendimi tuta...

- Ne anlatıyorsun amınakoyim. Her zamanki sen işte. Melisa nın biraz kafası çalışsaydı bir saniye bile sana bakmazdı .

-Tutuyorum. Kendimi durdurmayı deniyorum. Ama bir anda oluyor yoksa... yoksa ben ona,  Melisa'ma vurmayı bırak  kıyamam .

-Davranışların öyle değil ama .

Birşey diyecekken elimi ona doğru sallayıp,

-Aman aman senin mazeretlerini dinleyemem.Sadece şunu bil buradayım ve her zaman Melisa nın koruyucusuyum.Seninle, sık  sık  görüşeceğiz.

Bu bel ağrısını daha fazla hissetmek istemediğim için geri çekildim ve Melisa geçti yerime.

MELİSA'DAN

Karan a baktığımda elinde ki kadehe bakıyordu. Ona bakmayı kesip, ağrıyan belimi tutarak  yavaşça yataktan çıktım. Odadan çıkarken  bakışlarını sırtımda hissedebiliyordum.Arda nın odasına girip beşiğine yaklaştım hala uyuduğunu görünce  tebessüm ederek sessizce odadan çıktım ve az önce çıktığım yatak odasına geri girdim.Karan a bakmadan yatağa girip ona sırtımı döndüm.

Ne yani onu hemen affedeceğimi falan mı sanıyordu. Şiddet maalesef diğer konular gibi hemen kapatılacak birşey değil. Sürünsün biraz da değerimi anlasın,  anlardı değil mi?

Belime dolanan kollarla irkildim. Yatağın kenarına çökmüş belime masaj yapıyordu . Yine başlıyorduk işte,  herşey en başa dönmüştü. Belime öpücük kondurup

-Sana kötü davrandığım için..

-özür dilenecek birşey değildi Karan. Bütün suç benim ben özür dilerim.

-Ne?

Şaşkınca sorduğu soru ile başımı çevirip , göz  ucu ile ona baktım.

-Bazen nereden geldiğimi ,  nerede durmam gerektiğini bilmiyorum. Bu evdeki yapmam gereken kısıtlı şeyleri de ..