Buluşma ^^

1.5K 130 147
                                    

1 ay sonra İzuku'nun ağzından:

"Oğlum kalk geç kalıcaksın gene!"

"Haaağğğğ! Tamam anneee!"

Ve yine yataktan sürüne sürüne çıkan bir ben. Her zamanki gibi elimi yüzünü yıkayıp, dişlerimi fırçalayıp, üstümü değiştirdikten sonra aşağı indim. Annemle kahvaltı yapıyorduk,

"Anne bugün Keiko-chan sende kalıcak!"

"Ya neden peki?"

"Eri-chan'la oynar diye düşündük. Ve ben, Kacchan, Kirishima-kun, Todoroki-kun, Mina ve Denki buluşucağız."

"Hmm tamam öyle olsun bakalım. Mitsuki'ciğimin haberi var mı?"

Sırıttım, "Var anne merak etme."

"Tamam o zaman hadi git geç kalıcaksın!"

"Tamam anne ellerine sağlık, görüşürüz!"

"Afiyet olsun ve görüşürüz!"

Gene koşan ben ve nefes nefese kalan ben... Ve artık alıştığı için kapıyı sırıtarak açan bir Kacchan.

"Günaydın bebeğim."

"Günaydın sevgilim."

"Bak yiyecem şimdi," Kacchan beni kendine çekti ve yanaklarımı avucunun içine alıp sıktı, tam öpücekti ki Keiko-chan geldi, "Abi ben hazırım! Aaa hoşgeldin Izuku-san!"

Kacchan göz devirdi, "Bücürük tamam git mutfağa bana su getir."

"Hoşbuldum Keiko-chan"

Keiko bana gülümsedi sonra Kacchan'a dönüp somurttu, "Tamam abi."

"Somurtma bana naşş!"

Güldüm,"Naş ne ya!"

"Hmm bilmem,"  beni kendine gene çekti ve yanaklarımı avucuna alıp sıkarak dudağımdan öptü.

"Sana çok tatlı olduğunu söyleyen oldu mu?"

"Evet oldu,"

"Kim lan o!"

Kıkırdadım, "Sennnnnn!"

Sırıttı, "He ben di mi?"

Sırıtarak birbirimize bakıyorduk ki Keiko gelince Kacchan'dan ayrıldım.

Keiko: "Abi al suyun,"  suyu Kacchan'a uzattı. Kacchan suyu içmek istemese bile içti dibinde az kalanı ise Keiko'ya fırlattı, "Abiiii! Islandım senin yüzünden!"

"Sus konuşma yaz vakti. Hadi gel çıkıyoruz."

Keiko oflayarak çıktı.

"Abiye oflanmaz!"

Keiko'yu anneme bıraktık. Ve Kirishima-kun' un evine doğru yol aldık.

"Uzun zamandır yiyemiyorum seni."

"Geçen ay yemiştin gözün doysun."

"Kendi ağzınla diyorsun! Geçen ay! Ve ben kurt gibi açım."

"Hmmm tut kendini banane."

"Ödetirim bu lafları."

"Hı hı yaparsın."

"İzuku yol mol demem, yer mer anlamam bak! Dellendirme beni."

Evin önüne yaklaşmıştık, "Aynen yaparsın," diyip topuğu bastım. Hemen eve koştum ve kapı zilini peşpeşe çaldım. Ama kapı açılana kadar Kacchan geldi beni belimden tutup kaldırdı. Ayaklarım havada çırpınırken kapı açılma zahmentinde bulundu.

Bakıcı (BakuDeku)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin