Lies, lies, lies

599 41 24
                                    

Olivia's pov

O Tony βγαίνει από το μπάνιο με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από το σώμα του και του δίνω τα ρούχα του.

"Περίμενε έχεις λίγο..." Με πλησιάζει και πιάνει το μάγουλο μου για να σβήσει κάτι αλλά τελικά με δαγκώνει και γελάω δυνατά.

"Σταματά!" Τον σπρώχνω μακριά και στεγνώνω τα μαλλιά μου, "Θα βγούμε;" Με ρωτάει και γυρνάω να τον κοιτάξω που πλέον είναι ντυμένος.

"Θα πάρω το αυτοκίνητο της μαμάς μου." Του απαντάω και σηκώνομαι όρθια, "Γύρισε; Δεν την κατάλαβα." Μου λέει και γελάω.

"Αφού ήσουν στο μπάνιο και έδινες ρεσιτάλ." Τον κοροϊδεύω μια τον χτυπάω ελαφρά στον ώμο.

"Μμμ ότι πεις, τώρα πάνε να πάρεις τα κλειδιά." Λέει καθώς βγαίνω από το δωμάτιο.

Χτυπάω την πόρτα πριν μπω στης μαμάς μου και μπαίνω μέσα αλλά δεν την βλέπω πουθενά.

"Μαμά;" Αναρωτιέμαι μιας και την είδα να μπαίνει.

Πλησιάζω το μπάνιο και βάζω το αυτί μου πάνω στην πόρτα, μόνο και μόνο για να την ακούσω να κλαίει.

"Μαμά; Όλα εντάξει;" Ρωτάω ανήσυχα και πάω να ανοίξω την πόρτα αλλά είναι κλειδωμένη.

Επικρατεί για λίγο ησυχία πριν μου ανοίξει την πόρτα και στηριχτεί πάνω της κοιτώντας με χαμογελώντας.

"Τι έγινε μικρή;" Λέει και την κοιτάω περίεργα, "Έκλαιγες;" Την ρωτάω και γελάει, "Όχι." Απαντάει αλλά τα κόκκινα μάγουλα της και τα σχεδόν πρησμένα μάτια της την προδίδουν.

"Μαμά..." Της λέω καθώς περνάει από δίπλα μου, "Δεν έκλαιγα, όλα είναι εντάξει." Επιμένει και πάει να βγει από το δωμάτιο αλλά η φωνή μου την σταματάει.

"Έγινε κάτι με τον μπαμπά, σωστά;" Την ρωτάω και αφήνει μία ανάσα.

Περνάει τα χέρια της μέσα από τα μαλλιά της και γυρνάει να με κοιτάξει αργά.

"Το ήξερα..." Λέω περισσότερο στον εαυτό μου.

"Γιατί δεν πας μια βόλτα με τον Tony;" Γυρνάει να με κοιτάξει δαγκώνοντας τα χείλια της.

"Όχι, θα μείνω μαζί σου και θα μου πεις τι συμβαίνει." Επιμένω και σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά της.

"Olivia, δεν είναι ώρα για αυτό εντάξει; Απλά θέλω να μείνω λίγο μόνη μου." Λέει και η φωνή της σπάει στο τέλος.

Την πλησιάζω και τυλίγω τα χέρια μου γύρω της, ακουμπάει τα μαλλιά μου και κρύβει το πρόσωπο της μέσα στα μαλλιά μου. Νιώθω την ανάσα της ασταθές αλλά όταν απομακρύνεται δεν κλαίει.

It's not over || ✓Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt