PART I: SEEN

13 0 0
                                    

CODY's POV

Still lying on the floor, staring at my phone screen with a pic of me with Iris.. Naka ilang buntong hininga na ang naibuga ko sa kawalan, How I really wonder that she is doing fine wherever she is at kung hindi at may hindi maganda nangyari sa kanya ay sisiguraduhin kong magkakamatayan muna kami makaipaghiganti lang ang kung ano man ginawa nila sa kanya.

I tried everything as I could to know and get any information about her whereabouts and as where that kidnappers hiding her to.

But yet I really still can't find her and syempre para sa akin hinding hindi ako susuko sa aking kalakasan ng loob na malaman kung nasaan si Iris, kung saan lupalop sya dinala ng kung sino man ang dumampot sa kanya ng walang awa. Hindi – hindi ako makakapayag na patawarin na lang sila at palalagpasin ang ginawa nila sa kanya sa pagdampot ng wala man lang iniiwan na bakas, o kaya magbigay ng sign man lang pano namin sya mababawi ng buhay.

"Still no details about her bro?" Tanging tanong ni Alex mula sa likod sa ko na kanina pa pala naka-antabay at pinagmamasdan ang ginagawa ko.

"Still the same, but we can not just give up..." Ani ko na patuloy pa din sa paghahanap sa kahit na social media at stalk ng iba't ibang acc.

"Bro, I know how very special she is to us, but to remind you I assure that she won't like you to be like this and she's also gonna feel worried about you." Tinapik niya ang aking balikat, and continuously trying to remind me about how Iris used to tell me always about being worried to her.

But how? How could I not be so worried if it is about her sudden disappearance without any – ahh!! Right she had already did left a letter..

A letter that it seems she is really into something that she just can't tell to anyone.

'Why Iris? Why do you have to do this? And why to all of a mortal or people, you have to be the one to be involve in that situation that you are into?'

'Wherever you are Iris, my one and only little princess. How I wish that you can hear me very loud and clear and get my message no matter what'

After lunch and 15 mins later I tried to check my site again and yet no sign of hers. So instead what I did is as usual like before. To lie down on my bed and stares at ceiling.

As soon as I have fell asleep out of conscious, I haven't notice that I really did fell asleep and didn't even know what was the last thing I did before that but the last thing is I felt like I... I have seen a familiar one like it was a real.

It felt like it was real..

Then out of sudden...

Brian's POV

Habang patungo ako sa aking kwarto ay marahil napadaan ako sa kwarto ni kuya Cody ay may narinig akong parang may kausap sya na kung sino kaya nang kakatukin ko sana sya or papasukin ng tahimik para sana silipin ay bukas ito at dahan dahan ko na lamang na binuka ito at... 

"Kuya?" Tanging sambit ko lang dahil pagkalapit ko'y nakapikit ang mata nito habang may suot na earphone pero naririnig at nakikita ko sya na para ba talagang may kausap sya.

Napa tingin na lamang ako sa kanyang phone at sinubukan itong inopen then nang pagka-open ko nito, laking gulat at pagtataka ko sa sarili ko subalit imbim na gisingin ko sya upang tanungin pa ay sinubukan ko na lamang na pagmasdan at obserbahan kung ano man ang kanina pa nya sinasabi habang nagiisa dito sa kwarto nya.

At dun ko napagtanto kung sino at ano ang mga sinusubukan nyang sabihin habang nagiisa sya kanina bago pa man ako makapasok sa kawarto nya. Tatayo sana ako para tignan din ang nasalaptop nya nang marinig ko syang nagsalita uli.

REALITY AS A VAMPIRE Book 2: MDIAVWhere stories live. Discover now