vampire fam |taekook✔️

27

[Önceki bölüm okunmamış fazla :( sıkıldınız mı bu bebekten...]

I don't wanna run away, baby you're the one i need tonight
No promises
Baby, now i need to hold you tight,
I just wanna die in your arms
Here, tonight.

Shayne Ward- No promises

[DÜZENLENMİŞTİR]

....

*2 hafta sonra*

Jeongguk'dan

Taehyung'un yerine eczaneye bakmamın ikinci günündeydim. Vampirlerin yanında normal insanlara da çok miktarda ilaç sattığımız için depomuzda birtakım eksikler oluşmuştu ve bunun için de Taehyung yenilerini tahsil etmek amacıyla şehir dışına çıkmıştı.

Yalnızken biraz sıkılıyor ve onu çokça özlüyordum fakat bu seferki yalnızlığımda güçlerim de benimle birlikte olduğu için korkmuyordum. Onları keşfetmem üzerinden iki hafta geçtiği için artık tamamen kontrol altında tutabilmem bana güven veriyordu. En azından muhtemel bir tehlikede kendimi savunabileceğimin bilincindeydim.

"İyi günler, geçmiş olsun."

Günün son müşterisini de uğurladıktan sonra kapıyı içten kilitledim ve kasanın arkasındaki odaya girdikten sonra yatağa uzandım. Biraz dinlenecek ve eve öyle dönecektim çünkü Taehyung olmayınca tüm iş bana kalıyordu, bunu yapmak da yorucuydu haliyle.

Saatler önce komodinin üzerine bıraktığım telefonumu açıp rehberime girdim ve Taehyung'un numarasına tıkladım. Onu özlemiştim, sesini duymak bana iyi gelirdi kesin.

"Alo? Taehyung?"

"Bebeğim?"

Ah, Kim Taehyung'un o kutsal derin sesi...

"Nasılsın? Ne yapıyorsun?"

"Otelde yatıyorum, sen?"

"Ben de eczanedeki odada yatıyorum."

"Yorucu mu geçti günün?".

"Sen olmayınca yorucu oluyor biraz, ama iyiyim."

"Seni özledim."

"...Ben de seni özledim Taehyung. Ne zaman döneceksin?"

"Firmadan haber bekliyorum güzelim. Sen geç evine rahat rahat uyu, tamam mı?"

"Sen yokken rahat uyuyamıyorum ki Taehyung, biliyorsun."

"Böyle söyleme, her şeyi bırakıp geleceğim yoksa."

"Hayır! İşini yapmalısın, zaten hep bana öncelik verdiğinden aksadı ilaç alımları."

"Her konuda önceliğim sensin. Döner dönmez sımsıkı sarılacağız tamam mı?"

"Sorman hata." dedim hafifçe gülerek. "Öyle olacağını ikimiz de çok iyi biliyoruz."

"Öyleyse eşini bekle. Hem, sana buradan hediyeler de aldım. Onları da bekle."