𝐏𝐫𝐞𝐟𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐣𝐞 || Piotr Bondyra

1. Kim jesteś? Gdzie się poznaliście?

-> Piotr Bondyra: Jesteś asystentką reżysera. Niewysoka, szczupła, z błyskiem w oku. Wasze pierwsze spotkanie miało miejsce, rzecz jasna, na planie filmowym, kiedy to pewnego, deszczowego dnia zastępowałaś nieobecnego z powodów prywatnych reżysera. Tego feralnego dnia nic nie szło po twojej myśli- zegarek około 19 się zawiesił, więc rano, mimo rzeczywistej godziny 8:40 byłaś przekonana, że jest 7:05. Kolejną kłodą pod nogi był zepsuty samochód! Przez piętnaście minut mozoliłaś się z autem, kiedy w końcu zdecydowałaś się na przebieżkę. Raptem 5 metrów od planu filmowego, pewien tir nie raczył ominąć ogromnej kałuży. Fala brudnej wody zalała ci wszystko, do suchej nitki. Tir pojechał dalej, a ty starałaś się nie zejść na zawał. Z budynku, w którym kręcicie film wybiegł Bondyra. Przez okno widział całe zajście. Z parasolką i kurtką w rękach biegł ci pomóc.

-> Jonasz (z maturalnej): Jesteś pierwszoklasistką. Zagubiona w tłumie uczniów starałaś się drugiego dnia szkoły dojść do właściwej klasy. Niestety labirynt korytarzy zamotał ci w głowie. Załamana spóźnieniem na pierwsze zajęcia w roku szkolnym usiadłaś w kącie, gdzie oddałaś się lamentom. Przechodzący obok Jonasz, który niecierpliwie czekał na swojego przyjaciela, który podczas przerwy wybrał się na fajkę, zauważył istotkę zwiniętą w kłębek- czyli ciebie. Zaoferował ci pomoc w dotarciu do klasy, a przed rozłąką wymieniliście się numerami.

-> Gustaw Bielski: Jesteś medykiem sądowym, przysłanym na zastępstwo Leona Bergera, który postanowił udać się z małżonką na zasłużone wakacje za granicę. Jak można się domyślić, twoje pierwsze spotkanie z Bielskim miało miejsce na miejscu zbrodni. Aspirant od razu nabrał do ciebie dystansu. Nie przepadał za zmianami, a zastępstwo Leona było dla niego nie do pomyślenia. Chcąc przełamać lody, zaczęłaś rzucać żarty nieodpowiednie do sytuacji. Zamiast przełamywać lody, dorzuciłaś jeszcze kilka gór lodowych na waszej drodze.

-> Paweł (KNS): Jesteś zwykłą dziewczyną. Chociaż dla niego nie taką zwykłą. Od lat za każdym razem, gdy cię widzi, serce zaczyna mu bić znacznie szybciej. Twój niewinny uśmiech śni mu się po nocach. Razem z Pawłem mieszkacie na jednej ulicy. Można by stwierdzić, że znacie się od małego. Jednak nie. W dzieciństwie oboje nie przepadaliście za swoim towarzystwem. Ty zdecydowanie wolałaś zabawiać się z dziewczynkami i razem urządzać wykwintne przyjęcia dla waszych lalek. Natomiast Paweł razem z chłopakami ganiali się po dziedzińcu, bawiąc się w ganianego czy chowanego. Nie zabrakło u nich również zabaw papierowymi samolotami. Pewnego dnia, razem z koleżankami bawiłyście się w krawcowe. Z papieru tworzyłyście najróżniejsze kreacje, przyozdobione kredkowymi wzorami. W pewnej chwili w twoją głowę coś uderzyło. Był to papierowy samolot. Nie wiedząc tego, że rozpoczniesz wojnę, postanowiłaś przyozdobić samolot kilkoma kwiatkami i serduszkami... CDN

///\\\///\\\///\\\

To taki malutki wstęp do naszych historii. Następny rozdział będzie "opowiadaniem" na bazie powyższych opisów zdarzeń 😁💗

Chciałabym również coś zaznaczyć: Wiem, że Paweł z Kamieni ginie dość szybko. Ja chcę go potraktować jako postać. Po prostu. Nie zagłębiam się do historii, czy jego biografii. Przyjmijmy, że przeżyje on wojnę.

Tyle ogłoszeń. Przybywam z pytaniem, czy taka forma preferencji Wam się podoba??? Jeżeli tak, możecie coś po sobie zostawić 🤭🤎 będzie mi niezmiernie miło!

Miłego dnia!

Bielska 🤎🌿