unforgiven

-salla gitsin, üzerine

2 Ağustos
&&

bugün kimseye bağlı olmaksızın meydana gelen mutluluktan bahsetmek istiyorum
kendi kendine kaldığında, aslında hayatın hiçbir zamanında kendi kendinize kalamazsınız.
o yüzden izin verin kendimi düzelteyim,
kendi kurallarınıza göre yaşamaya başladığınız an şarkınız çalmaya başlar.
bir yerde okumuştum, bırakın şarkınız çalsın
başrol biraz mutlu olsun, biraz güçlü hissetsin
biraz kontrolü elinize alın
sonra yaslanın bakın, nasıl ip söküğü gibi geliyor gerisi

ben de bundan bahsediyorum aslında "kimseye bağlı olmaksızın oluşan mutluluk" derken.
gürül gürül yaşamayacaksak ne anlamı var bu hayatın?
hiç de gizlemiyorum mutluluğumu da, üzüntümü de.
dimdik duruyorum darbe alsam da
işte bu benim kendi kuralım.

&&

bir şeyler yapıyorum, öyle yoğunum ki
öyle kafayı bozdum ki  (o kadar uzun zamandır yazamıyorum ki, birikti içimde iyice)
belki hiç beceremeyeceğim şeylere büyük riskler alıyorum
ama önemli değil, deniyorum
risk alıyorum, hiç de korkmuyorum
çünkü ipler bende.
nereye çekersem oraya giderler, bunu biliyorum
kafama koyduğum her şeyi de yapabilirim

anlamsızca dans edip küçük bir serçeye gülme zamanı.
aylar önce sıkıca tutuğum nefesimi
artık bırakıyorum.
hiçbir şeye de artık o kadar üzülmem
ya da üzülürüm belki kim bilir, hayat bu.
fakat öyle iyi biliyorum ki ölüm değil
o yüzden salla.

salla gitsin