Onder de heuvel
ving jij mijn blik.
Dat waren de zoete
dagen, dat was hemel.Onder de heuvel
leken de fruitvliegjes
plots vriendelijk.Oh engel, ik kom eraan.
Het beest is gedood
nu ben ik smetteloos.Oh engel, ga je gang.
Scheur me open en
ik laat je een hart zien
klaar om te bloeden.Bovenaan de heuvel
zal vilt ons beschermen,
maar geen beeldhouwer
wilt ons vereeuwigen.Bovenaan de heuvel
lag er al een spoor van
bloed voor ons.Pak me nog eens lachend
bij mijn nek vast. Vertel me,
dat ik jouw tranen waard ben.Oh engel.
Ik heb je al eerder
woedend gemaakt.Jouw furie is zo simpel.
Mannen zoals jij, worden
verslonden door wormen.
Helaas voor jou, niet uit adoratie.Oh engel.
Leer me hoe twee Einzelgängers
hun eenzaamheid moeten delen.Zilverstukken zijn al uitgegeven,
het is al te laat. Ik had moeten
toegeven dat ik ook eenzaam was.Onderaan de heuvel
verdronk jij voor jouw
eigen reflectie.Oh engel.
Je hebt me al eerder
verdrietig gemaakt.Onderaan de heuvel
kwijnde ik weg en bleef
slechts een echo over.Oh engel.
Oh geweldige jongen.
Ik hield tevergeefs van je,
vaarwel....
YOU ARE READING
Over de Nacht
Poetry♡ Winnaar We Write 2022 in de categorie poëzie ♡ Niets zal ooit zo mooi zijn als de eerste momenten met de persoon van wie je zou kunnen houden - die van jou zal kunnen houden. Voor ons was dat een novembernacht. De razende wind in de havens van onz...