Çok Sevmek Yasaklanmalı

9.Bölüm

Önümüzdeki bölüm final :)

İyi okumalar.

Hızla eşyalarımı bavuluma yerleştirdim.Çok bir şey almayacaktım zaten yanıma. “Aslı kuş” diyerek Nazlı içeriye daldı. “A a?Ne yapıyorsun be sabah sabah?” dedi bavuluma bakarak. “Rize’ye gidiyorum”

“Ne?!” dedi Nazlı sesini yükselterek. “Ta İstanbuldan,Rize’ye mi gidiyorsun?!”

“Ne?!” dedi Dilara da yüksek sesle. “Yetti canıma.Gidip Mehmet’i göreceğim” dedim kızlara dönerek. “Ne yapacaksın?!” dedi Dilara hızla. “Yıllar sonra mı?!”

“O yıllar sonra bana yazıp hayatıma girebiliyorsa,ben de yıllar sonra gidip onu göreceğim işte” dedim sinirli çıkan ses tonumla. “Ne yapabiliyorsa?!” dedi Nazlı bir karış açılan ağzıyla.Ohoo.Benim daha çok işim vardı.

“Kızlar,gidiyorum,tamam mı?Size de daha sonra anlatırım olayları.Şimdi çok acelem var” dedim bavulumu kapatırken. “Ben şu an büyük şoktayım” dedi Nazlı ne diyeceğini bilemeyerek.

“İyi,ama kendine dikkat et bak” dedi Dilara da hızla. “Çok dikkat et hem de.Bizi merakta bırakma.Çok endişelendirme bizi,tamam mı?”

“Tamam”

.....

Sonunda Rize’ye varmıştım.Mehmet’lerin evini hâlâ çok iyi biliyordum.Zaman bazen de hiçbir şeyi unutturmuyordu işte.Bir cesaretle onların evine gittim.Kapıyı çaldım.Kimse açmıyordu.Evde kimse yoktu galiba. “Mehmet!” dedim kapıyı çalarak.

“Merhaba,abla” dedi küçük bir çocuk bana doğru yaklaşarak. “Merhaba” dedim ona bakarak. “Mehmet abi’ye mi bakmıştın?” dedi merakla. “Evet” dedim hızla. “Evde yoklar galiba?”

“Yoklar,abla” dedi küçük çocuk başını önüne doğru eğerek. “Bir şey mi oldu?” dedim bir anda telaşla. “Abla,Mehmet abi’yi dün gece hastaneye kaldırdılar.Durumu fenalaştı”

“Hangi hastane?” dedim hızla.Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki,düşüp bayılacaktım şimdi. “Abla,biz Mehmet abi’yi bugün kaybettik.Nesi oluyorsun bilmiyorum ama,başın sağ olsun”