Cassy Gal Valde (Completed)

PROLOGUE

✔️FVGH SERIES #7: Cassy Gal Valde

DISCLAIMER: This story is consist of grammatical and typographical errors. Some words are redundant.

I do not own the photo used for the book cover.

This is a work of fiction, Names, characters, businesses, places, events, locales and incidents are either products of the authors imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

***

PROLOGUE

I tapped the top of my office's table, waiting for my secretary to come in.

"Ma'am..." Mia, my secretary came inside my office. Holding a pile of files.

"You often tell me stories about your own province, right?"

"Opo, ma'am, maganda at maaliwalas po doon, hindi kagaya rito na puno ng pollution. Saka mababait po ang mga tao doon at—"

"I need to go there, and kinukulit ako ng nanay ko na magbakasyon. Am I allowed go to your province?"

"H-ho?" Napaawang ang mga labi niya. "Ayyy! Oo naman po! Pupunta po kayo doon? Hala! Excited ako na makita mo doon ang napakagandang tanawin! Maganda po roon. Saka baka malay natin, makita mo doon ang guwapong May—"

"Mia, napakadaldal mo."

"Ah, eh! Hehe! Sorry po! Excited lang po kasi ako na..."

"First of all, pupunta lang ako doon para magbakasyon, at saka pinagbibigyan ko lang iyong makulit kong nanay, babalik ako dito sa lalong madaling panahon. Saka hindi ako pupunta doon para sa lalaki, pupunta ako doon para magpahinga muna. Okay?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Hehe! Opo. Sige po, ayyy—gusto mo po bahay ka na namin matutulog? Maliit po iyon at saka hindi po kami mayaman katulad niyo po pero mababait po ang magulang ko. Kaya ka po nilang pakainin—"

I sighed. "I appreciate your help and as much as I want to meet your family but I don't want to bother them. Now get your ass out off of here and then bring me a cup of coffee, please!"

"Naku! Si ma'am talaga." Rinig ko siyang humagikhik. Nai-iling na lumabas siya mula sa opisina ko.

...

I was packing my things inside my suitcase when I heard a soft knocks from my bedroom door. Napatingin ako doon kasabay ng pagngiti ko.

Lumapit ang nanay ko sa akin saka tumalon-talon sa gilid ko. "Buti naman at sinunod mo ang gusto ni mommy, hmn?" Mukha siyang masaya.

Napailing ako. "Masaya pa nga eh." I joked.

"Aba! Syempre naman! Tingnan mo nga ikaw? Hindi ka nga naman nagpapahinga sa kakatrabaho mo eh, para naman magpahinga na iyang katawan mo, diba?"

"Bakit ba kasi ang hirap tanggihan ang gusto ng mga magulang, ano?"

Nameywang si nanay Riane sa harapan ko. "Syempre naman! Puro ka subsob sa trabaho mo edi magkakapangit ka niyan! Wala nang manggugusto sa iyo." Itinaas niya ang baba ko para makatingin ako sakanyang mukha, saka niya pinakita sa akin ang nakakalokong ngisi niya.

"Nanay naman eh!" Naiinis na sabi ko.

"Oh? Bakit?" Inosenteng tanong niya.

"Alam mo naman na trabaho lang talaga ang gusto ko eh, busy ako sa Beauty Glowing Skin Company ko kaya..."

"Heh!" Tumalon siya sa kama ko kaya napatakip ako sa mukha ko. Naii-stress na naman ako. "Alam mo? Mag-tu-twenty-seven ka na! Hayyss! Itong anak kong 'to puro trabaho?! Hayyss!"

"Nanay! Iyong bedsheets ko! Magugulo na naman!"

Natatawang bumaba siya ng kama ko saka akmang hahaplusin ang pisngi ko nang inilayo ko. I pouted. "Naka-make-up na ako, nay."

"You should remove your make-up."

"W-what?!"

Pinagsadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. "And please magpalit ka ng damit mo, iyong simple lang. Magbabakasyon ka lang naman."

"What?! Why?! This is my outfit and make-up! I should be this beautiful everyday, remember?" Tumaas ang kilay ko

My mom giggled. "Yeah. I know. But you would not want to wear that and those make-ups and that earings, necklaces and bracelets of yours, alalahanin mo na sa probinsya ka pupunta at hindi sa opisina mo. Gusto mo bang manakawan o 'di kaya makikidnap?" Umiling ako.

Ayokong mangyari ang ganoon. Nangyari na iyon kay Brylle Vica na anak ng kaibigan ng mga magulang ko na siyang kaibigan ko rin. Hindi ko gugustuhin na mag-alala sa akin ang mga kaibigan at mga magulang ko.

"Edi tanggalin mo iyang mga accessories mo at make-up saka magpalit ka ng simpleng damit. Maganda ka naman kahit na wala kang make-up ah."

Napakamot ako sa ulo ko. "Bakit nalang kasi hindi si Cash ang pagbabakasyunin niyo, nay?" Marahas akong napabuga sa hangin. "Puro nga rin siya busy pero hindi naman ganoon ka-busy tulad ko? Marami pa nga akong problema sa trabaho tapos...awww!"

Napaigik ako dahil binatukan ako ng nanay ko.

"Ayan ka kasi! Puro ka naman trabaho. Samantalang ang kambal mo ay may trabaho pero inaalagaan naman ang sarili. Hindi kagaya mo na..."

"Uhuh-okay! Fine!" I breathed heavily. "Eto na nga oh? Magpapalit na. Opo." Pumasok ako sa loob ng closet ko tapos ni-lock ko iyong pinto. "Hayy!" Napatampal ako sa noo ko saka nagpalit doon, binura ang make-up ko at saka inalis lahat ng mga accessories ko.

After using my casual clothes or should I say my simplest clothes, I look my self in the mirror. I rolled my eyes. "Damn this vacation thingy? Wala akong make-up."  Inilabas ko ang cellphone ko mula sa bulsa ko saka di-nial ang number ng kambal kong lalaki. Ilang segundo bago niya sinagot ang tawag.

"Cash! Nasaan kang hayop ka?"

"Work. W-why?"

I snorted. "Work? Really?"

"Yes, why?"

Hindi ko na siya hinayaang makapagsalita na ulit nang ibinaba ko ang tawag. Napatingin ako sa salamin ulit. "Buwisit!"

Napahawak ako sa noo ko saka marahan iyong hinilot. Habang nakatingin ako doon sa salamin ay sinasabi ko sa sarili ko na kailangan ko na talagang pagbigyan ang hiling ng nanay kong makulit kundi paulit-ulit nalang.

And I feel stressed right now, siguro nga...kailangan ko na talagang magbakasyon rin para mabawasan naman ang init ng ulo ko. "I should free myself from work." I rolled my eyes. Isipin ko na talagang gusto ko kahit na labag sa kalooban ko. Kinuha ko ang ticket ng bus sa bulsa ng pantalon ko saka iyon pinagkatitigan. "I'm ready, bitch!"

Napatingin ako sa pintuan nang makarinig ako ng mahinang katok. "Ready na si manong para ihatid kang bus station..."

"Oo na po, nay! Andiyan na po!"