Grime of Courtly Memories

PROLOGUE

The opening of the door of the operating room brought me back to reality. Parang lahat ng ugat at dugo ko nag sitalunan pagkatapos ng mahigit limang oras na paghihintay sa balita tungkol sa kalagayan ng asawa ko. 

"Mr. Figueras?" Tawag sa akin ng doctor ni Allison. 

Agad akong pumunta sa kinaroroonan niya at ramdam ko ang mabilis at malakas na pagtibok ng puso ko. Hinawakan ko ang dibdib ko para pakalmahin 'to pero mas lalo lang ako kinabahan nang di ko mabasa ang emosyon ng doctor sa harap ko. 

"This is quite heavy to take, sir." 

Rinig ko ang pagsinghap nina Laurie at mommy sa likod ko. Iyon na lang ang huli kong narinig dahil para na akong nabingi sa sinabi ng doktor. 

 Please, don't die. Please, Alli. For me, for  Amber. 

"She's still a-alive, r-right?" 

I could no longer hide the trembling of my voice. I can't be strong right now, I refuse to be; because it's Allison we're talking about. And anything that concerns my wife or is connected to her can immediately make me weak and fragile. 

"Please tell me she's coming back to me. Please, Lara," I said as my tears started flowing down to my cheeks. 

I don't care if this isn't the usual Monarch they see. It's not my concern anymore dahil si Allison lang ang nasa isip ko ngayon.

I saw how Lara's face turned soft and nakita ko ang pag-asa sa mga mata niya. That gave me hope that my wife is still fighting, na uuwi pa rin siya sa akin. 

"Allison is alive, Monarch." 

Agad nawala ang lungkot at pighati sa akin at pinalitan ito ng galak dahil buhay at magiging okay ang asawa ko. Hindi ko alam kung paano magrereact kaya niyakap ko na lang si mommy nang sobrang higpit sa sobrang tuwa.

"Heard that, mom? My Alli is alive. She's alive!" I said with full of energy na parang kanina hindi ako halos mamatay sa unang sinabi ng doctor.

"The operation went okay, it's successful. We were able to stop the bleeding in her head gawa ng pagtama nito sa windshield ng kotse," she explained. 

Hindi na gaano nag process sa utak ko ang mga susunod na sinabi ni Lara because of the overflowing happiness in my heart. The most important thing now is that Allison is stable and she'll be coming home soon with me at iyon na lamang ang nasa isip ko ngayon. The other things did not matter anymore.

However, one question caught my attention again and I did not know how to react anymore.

 "But, did you know that Allison was pregnant?" 

Napatigil ako sa pagyakap kay mommy kasabay nito ang pagtigil ng mundo ko. Tila nabingi na naman ako sa nalaman ko at heto na naman ang puso ko, walang tigil sa pagtibok nang mabilis. Parang gusto nito kumawala at tuluyan na lang mawasak sa narinig ko dahil paunt-unti na rin naman itong lumulubog at kumikirot. 

Hindi ko na narinig ang mga sumunod na sinabi ni Lara hanggang sa nakita ko na lang siya pabalik sa loob ng operating room.

Allison came out from the operating room at tulak ng nurses ang hospital bed niya. Hindi ko magawang lumapit sa kaniya dahil parang nakapasta na ang mga paa ko sa tinatayuan ko. Nakita ko sina mommy at Laurie na lumapit kay Allison pero andito lang ako at sinusundan ko lamang ng tingin. 

Kung kanina panghihina at lungkot ang nararamdamn ko, ngayon nadagdagan na ito ng galit at libo-libong tanong. 

Paano mabubuntis si Allison? 

I didn't notice any sign tulad noong pinagbubuntis niya si Amber. Wala siyang nabanggit sa akin na pumunta siya sa doctor. Wala rin akong nakita na pregnancy test sa bahay. 

And how could she be pregnant if I've had a vasectomy a year ago? 

Surely, I am not the father of that unborn child. So, who the hell fucked my wife?

Natigil ang pagtatanong ko sa sarili ko nang may naramdaman akong kamay sa balikat ko. I faced where it's coming from and saw Laurie. 

"You didn't know, did you?" Here she goes again with that fucking tone.

Matagal niya na akong pinagsasabihan pero hindi ko siya pinakikinggan. Between my wife and her, mas paniniwalaan ko ang asawa ko. Allison could never cheat on me. She's the kindest and most innocent person I know. She's the epitome of perfection and innocence, so how could she cheat on me? 

I always reject Laurie's accusation that Allison is cheating and going on dates behind my back pero heto na, andito na nga ang katotohanan sa harap ko. I could no longer deny and run from it.

"Who could it be?" 

Iyan na lamang ang natanong ko habang nakatitig sa kaniya. I looked at her hopelessly and with eyes full of anger. Hindi ko na kayang itanggi sa sarili ko na niloko ako ng asawa ko. Masiyado na akong nabulag at nag bingi-bingihan. 

I heard the laugh of Laurie as if she won and I couldn't help it but to roll my eyes and clenched my fists. 

"Can you just keep your winning moment to yourself and enlighten me? I know you know something, Laurie. Just tell me. NOW." 

My eyes became sharp na akala mo pwede ka na tunawin ano mang oras. Nag sisimula na mangati ang dila at kamay ko makapatay ng taong gumago sa akin. I want to know who had the nerve to cross me because I surely know he came with a death wish kept in his thick skin. 

"If you really want to know. Then, it is best if you'll ask your dear best pal. I am confident he knows more."