ဂျန်းနီ ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး
ဂျန်းနီ,လီဆာ ငါ့ခြေထောက်ကိုဆေးပေး
"ပထမဆုံး စိန်ခေါ်မှုပါ"
လီဆာ,ဟုတ်ကဲ့ မင်းသမီး
လီဆာ ဂျန်းနီရှေ့ဒူးထောက်ပြီး
ဂျန်းနီရဲ့ခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီးသေချာဆေးပေးနေတယ်
ဂျန်းနီ စိတ်အတွင်း၌
"မျက်နှာမှာလဲ အိုးမဲတေပေလို့ညစ်ပတ်ချက်"
"အခုကျတော့လဲ ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ ပညာရှိကြီးရဲ့"
လီဆာစိတ်အတွင်း၌
"မင်းသမီးခြေထောက်လေးကဖွေးနေတာပဲအိလဲအိတယ်ခြေဖဝါးက"
"အကြောစိမ်းလေးတေတောင်မြင်ရတယ်"
"ငါဘာတေတွေးနေတာလဲ"
ဂျန်းနီ,လီဆာနောက်ဆိုရင်ငါ့ကို သခင်မလို့ခေါ်ပါ
လီဆာ,ဟုတ်ကဲ့
ဂျန်းနီခိုင်းတာလုပ်ပြီးတော့ စားဖိုဆောင်ကိုပြေးရပြန်တယ် မင်းသမီးပွဲတော်တင်ဖို့
ဒီ,လီဆာ ဘာလို့နောက်ကျနေတာလဲ မြန်မြန်ကြက်သွန်တေအခွံခွာ စားဖိုဆောင်ကအစေခံတေ ငါတို့ကိုဆူလိမ့်မယ်
လီဆာ,အေးငါအမြန်ဆုံးခွာပါ့မယ်
"ကြက်သွန်ခွာချိန်မျက်ရည်တေက ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလို့"
ကျွန်ဖြစ်ခဲ့ပြီမို့အောက်ခြေသိမ်းအလုပ်များကိုသာ မပြတ်တမ်းလုပ်ရတယ်"
အထိန်းတော်,ဟင်းတေအကုန်စုံပြီနော် ရပြီနော် လူတေလဲစုံပြီနော်
စီစီ,စုံပါပြီအထိန်းတော်ကြီး
"ဂျန်းနီက လသာဆောင်မှာ ညစာစားရင်းအနားယူမှာမလို့ ပိုအလုပ်ရှုပ်ကြရတယ်"
"မင်းသမီးကြွချီလာပါပြီ"
အားလုံးကဦးညွှတ်ဂါရပြုကြရတယ်
လီဆာလဲဂါရ၀ပြုတယ်
ဒီး လီဆာ့ဂုတ်ကိုကြမ်းပြင်နဲ့နှာဖူးတိုက်သည်အထိဆွဲငုံ့ခိုင်းရတယ်
"ဒုန်း"
လီဆာ့နှဖူးလေးကြမ်းပြင်နဲ့တိုက်သွားတယ်
