Psycho series 2: He love's to play

Prologue

Her's POV

Hindi ko mapigilang mapangiti sa ganda ng paligid, dito kasi sa mansion ng mga Saldatore ang kaarawan ng Señorito

Xeon Zen Saldatore.

Ewan koba pero para saakin,weird sya at hindi komportableng kasama ang bigat kasi ng presensya nya.

"Ija?, hinahanap ka ata ng señorito" ani ni manang kaya kinabahan ako dahil bkt naman nya ako hahanapin?

Malamang maid ka dito,uutusan ka

Pero lahat ng katulong at naninilbihan sa mansion ay naka suot ng pormal,panahon naman daw naming mag saya.

"S-sige po Manang,pero nasaan po si señorito?" Ani ko at bahagyang hinawi ang buhok ko.

"Nasa loob ija, kasama ang ibang Saldatore" ani nya at ngumiti saakin kaya naman ngumiti din ako ng matamis bago nag umpisang mag lakad papasok sa loob ng mansion.

Maraming tao sa paligid sa dahil,maraming inimbitahan ang mga saldatore.

Pero hindi ko maiwasang maka ramdam ng kaba,dahil pakiramdam ko hindi naman kami Close ni señorito.

Natanaw ko syang naka tayo at litaw na litaw sa mga tao,nakikipag usap sya sa ibang mga bisita.

Gwapo.

Oo ang gwapo ni señorito ngayon, dahil bihis na bihis sya ngayon at ang tangkad tangkad nya, dahil May lahi sya dahil ang mga mata nya ay kulay Asul.

"S-señorito tawag nyo daw po ako" ani ko nang maka lapit ako sa kanila.

Mabilis namang lumingon si Señorito sakin, kasama narin ang tingin ng iba nyang mga kasama.

Sumenyas si Señorito na sumunod ako sa kanya,kaya naman sumunod ako sa isang tabi.

May inabot sya saaking paper bag, kaya kinuha ko iyon,pero bago nya bitawan ang bag ay may sinabi sya saakin.

"This is a gift for me, i want you to take this into my room. Okay?" Ani nito saakin,kaya naman tumango ako kahit nag tataka.

Nakasalubong na nya si manang bkt kailangan ako pa?

Nag sa walang bahala nalamang ako at nag umpisa ng mag lakad papunta sa itaas kung nasaan ang kwarto ni señorito,napapaisip din ako kung bkt ba ako nalang parati ang nakikita nito

nacu curious ako...gaano bato kaimportante at personal nya pang pina dala sa kwarto nya? sa totoo lang ay may table sa ibaba para sa mga regalo para sa kanya dahil sabay sabay yong bubuksan pag patak ng 11:30 pm

ewan koba sa mayayaman ang a-arte lalo na ang lalakeng yon, bukod nga sa maarte ay ubod pa ng sungit, creepy din sya minsan sa totoo lang,tama na nga to, kailangan ko nang mag madali dahil baka hinahanap na ako sa party.

Habang nag lalakad ay, hindi ko maiwasang mapa tingin sa hawak kong paper bag,silipin ko kaya? hindi naman siguro malalaman ni senorito diba?

Wala naman sigurong masama kung sisilipin ko ang laman diba?,kasi pinasadya nya pa saakin ito.

Pero mabilis akong napa iling, hindi ko dapat ito pakielaman dahil hindi naman ito saakin, sa amo koto, napa tampal nalamang ako saaking naiisip,hindi dapat ako na ngenge alm ng hindi saaki

Kaya stop self!

Nung makarating ako sa kwarto ni señorito ay dahan dahan akong pumasok pero naisipan ko munang silipin kung may tao kahit alm ko namang wala naka sanayan kolang talaga,pag silip ko ay madilim ang buong kwarto.

dapat ba ay buksan ko ang ilaw? siguro ay wag nalang ipapatong kolang naman ito tapos ay aalis na ako.

Dahan dahan akong humakbang papasok,ngunit para akong bulag na kakapa kapa.