Psycho series 2: He love's to play

Chapter 10

STILL HER'S POV

While we are walking through the hallway, I can feel that his grip on my hand is getting tighter and tighter, so, I tried to pull my hand from his hand but, sakop na sakop nya ang kamay ko, sa laki ng kanya.

"S-señorito? Saan po ba talaga tayo pupunta?" Hindi Kona mapigilang mag tanong dahil lumabas kami ng mansion

Plus, naka yapak ako dahil, hindi manlang nya ako binigyan ng pag kaka taong makapag suot manlang ng sapin sa paa.

"Nah...Im sure that you won't like it, but, that's the point, I want to show you the things that you're not going to like" with that, mabilis akong huminto sa pag lalakad dahilan upang mapa hinto rin sya.

Anong sinasabi nya? Kumalma ka chriselyn! Wag kang mag papa Dala sa mga sinasabi nya, baka ginagamot kalang?

Nilingon nya ako, kaya napa tingala ako sa kanya, at hindi ko mapigilang mapa urong ng bahagya ng makita kong walang emosyon ang muka nito.

H-huh?

I gulped.

"Are you against this?" He asked while gritting his teeth.

As if he was telling me to say 'no' and let him take me to the place that he told me that, I'm not going to like it.

"Y-yes?" I said in a very low tone, sabay silip sa muka nya upang makita ang reaksyon nito.

He just shrug, and pull me again

The heck?!

Parang walang nangyari Dito, at patuloy akong hinigit, kaso ay dinala nya ako sa likod ng mansion nila, napaka dilim at halos wala na akong makita, pero sya ay tuloy tuloy lang na tila napaka linaw ng kanyang nilalakaran.

Tumahimik nalamang ako dahil, sa ganitong Lugar na ayaw kong bitawan nya ako, dahil wala talaga akong makita!

Dare daretso lamang kami, at napapansin kong parang nagiging masukal ang dinadaanan namin, at habang tumatagal ay nagiging mas mapuno pa.

May gubat pala sa likod ng mansion nila?

Maya mayapay huminto na kami sa pag lalakad, inilibot ko ang paningin ko at wala parin akong makita, kaya inilibot ko ang aking paningin.

"Señorito?" Tawag ko rito ng bitawan nito ang kamay ko

Naramdaman kong unti unting nawala ang presensya nya kaya, nag panic ako

T-teka? Anong ginagawa nya?

Nag umpisa akong kutuban ng hindi nanaman magandang pakiramdam, kaya naman sinubukan kong lumingon lingon ngunit wala akong makita.

"S-señorito?" Nanginginig kong tanong ng humangin ng napaka lamig

"H-hindi po ito m-magandang biro" Ani ko at nag umpisa akong ihakbang ang paa ko ni hindi ko alm kung saan ko iha hakbang ang mga paa ko dahil sa sobrang dilim ay hindi ko alm kung saan kami dumaan kanina.

Pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko. Pinilit kong lakasan ang loob ko dahil nag uumpisa nakong matakot.

Ilang ulit kosyang tinawag ngunit wala akong maramdaman at wala rin akong marinig mula sa kanya

Takot ako... takot akong nasa dilim at mag isa, hindi ko gusto ang nararamdaman ko, hindi ko gusto na ganito ang mararamdaman ko parati.

Takot, pag-iisa, at kadiliman, anong itong nararamdaman ko? Bkt koto nararamdaman?

Kaya napa upo ako sa pwesto ko habang yakap ang tuhod ko, nag umpisa akong humagulgol habang tinatawag parin sya.

Nakakahiya mang isipin ay para akong batang nawawala, mas kumalat Ang luha ko sa aking mga mata ng humangin ng malakas at tila Pina babatid saaking mag Isa ako.