7. Bölüm

115 22 51
                                    

Multimedya:Aybar....

Şarkı:Güneşin kızları - Beni Azad Et...

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum. Seviliyorsunuz canlar...❤️❤️❤️❤️

22:30
Aycan'dan
Tepede baya bir oturduktan sonra Barış beni evime bırakmıştı. Arkasından indiğimde kaskı çıkarttım. Sonrada dikiz aynasına koydum. Barış'ta çıkartıp diğer dikiz aynasına koydu.

Motordan indiğinde ben konuşmaya başladım:İyi geceler sevgilim.
Barış:İyi geceler yavrum.
Dedi ve dudağıma bir öpücük kondurdu. Sonrada konuşmaya başladı:Hayret ilk defa hıçkırık tutmadı.
Bunu söyledikten sonra ben gülümsedim. O da bana gülümsedi.

Barış:Yarın bir kapışmaya var mısın güzellik?
"Ne kapışması bu bakalım? "
Barış:Basketbol kapışması.
"İyide sen profesyonelsindir. "
Barış:Olabilir. Canım seninle oynamak istedi.

🌺🌺

Yazardan
Aycan:O zaman iddiasına oynuyalım mı?
Barış:Nesine bebeğim?

Aycan:Sen kaybedersen o Atakan'larla kavga ettiğinizde hiçbir yerin patlamıycak kabul mü?
Barış hafif sırıtarak:Benden şuan imkansızı istedin be güzelim.

Aycan:Tamm sadece bir yerin patlıycak. Ya kaşın, ya burnun, yada dudağın. Şimdi kabul mü reis?
Barış:Kabul. Ben kazanırsam senin o güzel dudaklarını her zaman öperim.

Aycan:Tamm kabul reis. Yenilmeye hazır ol.
Barış:Asıl sen yenilmeye hazır ol bebeğim.
Der ve Aycan'ın dudağına bir öpücük kondurur. Sonrada Barış motoruna biner. Kaskını takar ve diğer kaskıda koluna takarak motora gaz verip 180'le sürmeye başlar.

🌺🌺
Aycan'dan
Barış gittikten sonra bende eve girmiştim. Evde tek başımaydım. Küçüklüğümden beri hep karanlıktan korkarım.

Babamın karakolda halletmesi gereken bir kaç işi vardı. Abimde başka bir şehre kaçan adamı yakalamak için gitmişti....

Üstümü değiştirmeden hemen mutfağa girdim. Sonrada pasta ve poğaça yapmak için malzemeleri çıkarttım. Mutfakta yemek yapmak çok ilgi alanım değildi.

Ama artık bir şeyler öğrenmek zorundaydım. Poğaça falan yapmayı bilmiyodum. Ama Alman pastasını çok güzel yapıyodum. Önce Alman pastasından başladım....

🌺🌺
Depo
Atakan'dan
Mert, Evrim'le buluşmak için gitmişti. Sercan, Semih ve Burak'ta gezmek için gitmişlerdi. Bende depoda kalmıştım. Aklım o bebek yüzlü kızdaydı. Yani Aycan'daydı.

Aycan, ismi kadar kendiside çok güzeldi. Keşke benim olsaydı. Aklım sadece Aycan'da değildi. Beni yıllar önce terk etmiş ve beni hiç arayıp sormamış o Allah'ın belası kadındaydı.

Kendisi karşıma çıkmak yerine bir arkadaşını yollamış. O bize bir ev ayarlamıştı. Ama biz halimizden memnun olduğumuz için onun bize tuttuğu evde kalmıyorduk.

Bize her gün yiyecek ve içecek getiriyordu. Ben o kadına olan bütün hıncımı o kadından Meral hanımdan çıkıyordum. (annesinin ismini bilmiyorum) O kadının arkadaşı ve yardımcısı gelmişti.

Yardımcısının elinde 5 6 tane poşet vardı. Yardımcısı poşetleri tam karşıma koydu ve dışarıya çıktı. O kadında karşımda hiç konuşmadan öylece duruyordu.

Dayanamayıp ben konuşmaya başladım:Noldu yüzümü mü ezberliyorsun?
Meral hanım:Atakan, burda böyle hayat geçmez oğlum. Bu kadar soğuk bir depoda kalınmaz.

Arka Sıradakiler (1. Sezon) Where stories live. Discover now