ဒီနေ့က အထက်တန်းကျောင်းရဲ့နောက်ဆုံးနေ့ဖြစ်သလို စာမေးပွဲနောက်ဆုံးနေ့လည်းဖြစ်တယ်၊
"ငါဖြေနိုင်ပါတယ် ဘာမှစိတ်ပူစရာမလိုတော့ဘူး " ဆိုပြီးစာမေးပွဲမေးခွန်းတွေကိုတိုက်စစ်နေတဲ့ ဟိုင်ကီ။
"ဟေ့ကောင် ဟိုင်ကီ မင်းဖြေနိုင်လား"
အနောက်ကနေ သူ့ပုခုံးလာဖက်ပြီးမေးတဲ့အဲရစ်။ဟိုင်ကီကလည်း
"ဖြေနိုင်တယ်ကွ မင်းကရော"
"ငါကတော့ ဟိုတစ်ပုဒ်ကိုသိပ်တော့မရဘူး ကျန်တာက အိုခေ! တယ်"
ထိုအချိန်အဲရစ်မှကျောင်းအပေါက်ဝကိုရောက်တဲ့အထိစကားတွေတ တွတ်တွတ်ပြောနေတာကြာလာတော့လူကနားပူလာရော။ဒါပေမဲ့သူနောက်ဆုံးပြောလိုက်တဲ့စကားက
"စကားမစပ် ဝိုင်ကီလေးမထွက်လာသေးဘူးလား"
"မင်းကဘာလုပ်မလို့လဲ "
"ငါပြောရင်မင်းစိတ်ဆိုးမှာလား တကယ်တော့လေ ငါဝိုင်ကီ့ကို စိတ်ဝင်စားနေတာ"
"လခွမ်းဘဲရမယ် ဟျောင့်ရေ တခြားစော်တွေ တခြားဘဲတွေသွားပြီးမှန်းချင်မှန်း
ငါ့ညီကိုတော့လွှတ်ပေးပါကွာ"
"ဟ မင်းကလည်းကွာ"
အဲရစ်ကသူ Gay ဆိုတာဟိုင်ကီသိတယ်။
သူကိုယ်တိုင်လည်း Straight စစ်ချင်မှစစ်မှာလို့ အဲရစ်အမြဲပြောပြတယ်။
"ငါကားပါလာတယ် မင်းကိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့မယ်"
"တော်ပါပြီကွာ ငါ့ညီလေးစာမေးပွဲဖြေပြီးထွက်လာတာစောင့်ဦးမယ်"
"ငါလည်းစောင့်ပေးမယ်"
"Wtf!"
"လခွမ်းမဆဲနဲ့ကွ ငါ့ရဲ့ဝိုင်ကီလေးကိုအသဲထဲစွဲချစ်တာ မင်းလိုကောင်မျိုးကျွန်းခံနေလို့"
"အော် အေးအေး"
ထို့နောက်ထွက်လာပါပြီအဝေးကနေတောင်သူ့အစ်ကိုကို လက်လှမ်းပြနေတဲ့ ဝိုင်ကီလေး။
'အဟက် သိပ်လှတဲ့ငါးစာလေး'
"ကိုကို သားလေ ဟိုတစ်ပုဒ်မရခဲ့ဘူး"
"ဟင်ဘယ်တစ်ပုဒ်လဲ"
"ညက ကိုကိုနဲ့အတူတူစာကျက်တော့ကိုကိုရွေးပေးတဲ့ဟိုအပုဒ်ရှည်ကြီးလေ"
