"Hadiii,kalk...."dedi Özgür sinirle Akça'yı sarsarken.
"Ne?"dedi Akça uykulu gözlerle başındaki oğlanın sırıtan suratına bakıp.
"Özgür?!"dedi yataktan sıçrayıp çırılçıplak vücuduna yorganı çekerken.
"Mercimek diyorum...Fırına da verilirmiş..."dedi Özgür bir gürültü ile alkış tufanı koparırken.
"Yere bakan yürek yakanımmmmm,dediiiii! Şok şok..."
"Özgür!"dedi Akça kamburlaşıp çıplak vücudunu tamamen çarşafa dolarken.
"Çıplağım."dedi utançla.
"Onu anladım kanki!"dedi Özgür kikirtiyle.
" Soyan soymuş,portakal gibi baş ucuna koymuş haniiii!"
"Özgür."dedi Akça ağladı ağlayacak tavırla.
"Utanıyorum!"
"Off."dedi Özgür bıkkın bir nefesle arkasını dönüp odadan çıkarken.
"Ona kadar sayıyorum kalk giyin hadi..."
"Özgür..."
1,2,2 buçuk..."
Akça aceleyle dolaba koşup üzerine bir iç çamaşırı ve eşofman çekti dokuz olmadan zira bu ısrarcı kumral hakkında bir gerçek varsa...
Utanmaz oluşuydu.
"Nasıldı?"dedi kapıyı savurup içeri adımlayan Özgür sabahın köründe sırıtıp dikilirken.
"Özgür..."dedi Akça eliyle yüzünü gizleyip.
"O nasıl soru!"
Özgür...
Bitter mevzundan dolayı biraz üzgün ve kırgın olsa da Akça'ya tavır almayacak kadar tanıyordu biricik dostunu.
Her ne kadar gururu incinmiş olsa da hayattaki en yakın dostunu ve yol arkadaşını kırıp incitmeyecek kadar hassastı.
Hele ki Akça hassas biriyken.
En ufak bir sözle,tavırla Akça Pakça dünyası karanlığa gömülürken...
"Bu sabah...Dedim okulu eker gezeriz kankimle. Dedim göreyim abilerinden çalayım ama o da ne !"dedi Özgür sırıtıp.
"Ev boş. Kapıda da Gazi ile karşılaştım ,selamlaştık bi...Dedim okula götürmeye geldim uyuyor mu,o da ne uyuyormuş beyimiz...."
"Ya..."dedi Akça gülmesini bastırıp.
"Sabah karga bokunu yemeden uyanan Akça uyuyan güzel oluvermiş. Ev boş bide. Gazi ile bir başına...Dedim olsa olsa romantik ve günahkar bir gece..."
Özgür göz kırpıp parmak savurdu tehditle.
"Sonra da baktım çıplak uyumuş? Makyajını bile silmemiş bebek poposu suratından. Dedim bu nasıl yorgunluktur yiğidim!"
"Biri duyacak!"diye fısıldadı Akça dudaklarına parmak vurup.
"Şttt?"
"Senin esmer önce bir ters yaptı ama...Belli ki. Oturmuş ilişki. Eskisi gibi hazımsız değil. Bazı şeyler asılmış...Mercimek in the fırın dedim yani."
Özgür yapay bir alkışla yeniden ellerini vururken Akça yerin dibine selam verip geri geldi.
"Çıkalım şuradan Allah aşkına !"dedi Akça.
"Bi çekidüzen ver suratına beybi..."dedi Özgür homurtuyla.
"Okul üniformanı giy,dükkan önünde çay içiyor senin esmer. Sıçar ağzıma sonra okulu ektiniz diye."
"Ayyy,söylesem mi biz Özgür ile gezeceğiz diye."dedi Akça üniformasını çıkarıp suratını ıslak mendille silmek üzere aynaya geçerken.
"Ya...Of..."dedi Özgür yatağa uzanıp.
Sonra surat ekşitip geri kalktı.
"Daha demin kankamın ve eniştemin tohumlarına yattım,ölü yeğenlerim....."
"Özgür!"dedi Akça rengi morarırken.
"Of ama!"
"Sustum be...Süslen.."dedi Özgür buruk bir gülüşle.
"Göz altı kapatıcın var mı? Malum benim hayatımın aşkı gerizekalı biri olduğu için bulamıyor beni. Ağlamaktan derbeder oldum..."
YOU ARE READING
Kurdelem Kırmızı
Romance"Takvim yapraklarından bir şafak daha kopardım. Ona da bir tek senin ismini yazdım Gazi." diye fısıldadı Akça. "Bir sen,hep sen..." "Onu sevmek çok güzel! Dünya öyle dursun !"
