ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 3

43 10 11
                                    

sᴀᴋᴜʀᴀ ᴅᴀɴ ᴅᴏʏᴜᴍ ᴍᴇɴᴏʟᴏɴɢ sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴜɴᴛᴜᴋ ʙᴇʀᴊᴀʟᴀɴ ᴍᴇɴᴜᴊᴜ ᴋᴇ ʙɪʟɪᴋ ʀᴀᴡᴀᴛᴀɴ , sᴀᴋᴜʀᴀ ᴘᴇʀɢɪ ᴋᴇ ʙɪʟɪᴋ ɢᴜʀᴜ ᴍᴇᴍɪɴᴛᴀ ɪᴢɪɴ ᴋᴇᴘᴀᴅᴀ sᴀᴇᴍ ʙᴀʜᴀɢɪᴀɴ ʀᴀᴡᴀᴛᴀɴ ɪᴀɪᴛᴜ sᴀᴇᴍ ʏᴜǫɪ .

"sᴀᴇᴍ ʏᴜǫɪ sᴀʏᴀ ɴᴀᴋ ᴍɪɴᴛᴀᴋ ɪᴢɪɴ ᴜɴᴛᴜᴋ ᴍᴀsᴜᴋ ʙɪʟɪᴋ ʀᴀᴡᴀᴛᴀɴ" ᴋᴀᴛᴀ sᴀᴋᴜʀᴀ ᴋᴇᴘᴀᴅᴀ ᴄɪᴋɢᴜ sᴀᴇᴍ

"ᴋᴀᴍᴜ sᴀᴋɪᴛ ᴋᴇ ʏᴜǫɪ? Kᴇɴᴀᴘᴀ ᴋᴀᴍᴜ ɴᴀᴋ ᴘᴇʀɢɪ ʙɪʟɪᴋ ʀᴀᴡᴀᴛᴀɴ?" Tᴀɴʏᴀ sᴀᴇᴍ ʏᴜǫɪ ᴅᴇɴɢᴀɴ ᴋᴇɴɪɴɢ ɴᴀɪᴋ ᴋᴇ ᴀᴛᴀs.

"Sᴀᴇᴍ ᴋᴀᴡᴀɴ sᴀʏᴀ sᴀᴋɪᴛ sᴀᴇᴍ....sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴅɪ-"  , "sᴀʏᴀ ᴅᴇᴍᴀᴍ ᴊᴇ sᴀᴇᴍ ʏᴜǫɪ" ᴘᴏᴛᴏɴɢ sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴅᴀʟᴀᴍ ᴋᴇᴀᴅᴀᴀɴ ᴛᴇʀᴄᴇᴋᴇʜ-ᴄᴇᴋᴇʜ ᴛᴀᴘɪ ᴅɪʙᴀɴᴛᴜ ᴏʟᴇʜ ᴅᴏʏᴜᴍ . ᴛɪᴅᴀᴋ sᴇᴍᴘᴀᴛ sᴀᴋᴜʀᴀ ᴍᴇɴɢʜᴀʙɪsᴋᴀɴ ᴀʏᴀᴛ ɴʏᴀ , "ᴋᴀᴜ ᴄᴀᴋᴀʟ ᴀᴘᴀ ɴɪ ʜᴇᴇ?" Kᴀᴛᴀ sᴀᴋᴜʀᴀ . Sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴍᴇᴍᴀɴᴅᴀɴɢ sᴀᴋᴜʀᴀ ᴅᴀɴ ʜᴀɴʏᴀ ᴍᴇɴɢɢᴇʟᴇɴɢ ᴋᴇᴘᴀʟᴀ.

sᴀᴋᴜʀᴀ ᴛᴇʀᴘᴀᴋsᴀ ᴀɴɢɢᴜᴋ , "ᴏᴋᴇʏ ɴᴀʜ ᴋᴜɴᴄɪ" ᴋᴀᴛᴀ sᴀᴇᴍ ʏᴜǫɪ sᴀᴍʙɪʟ ᴍᴇɴʏᴇʀᴀʜᴋᴀɴ ᴋᴜɴᴄɪ ᴋᴇᴘᴀᴅᴀ sᴀᴋᴜʀᴀ . Sᴀᴋᴜʀᴀ ᴍᴇᴍʙᴜᴋᴀ ᴘɪɴᴛᴜ ʙɪʟɪᴋ ʀᴀᴡᴀᴛᴀɴ , ᴅᴏʏᴜᴍ ᴍᴇᴍʙᴀᴡᴀ sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴍᴀsᴜᴋ ᴋᴇ ᴅᴀʟᴀᴍ ᴘᴇʀʟᴀʜᴀɴ-ʟᴀʜᴀɴ.

Sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴅᴜᴅᴜᴋ ᴅɪ ᴀᴛᴀs ᴋᴀᴛɪʟ ᴅᴀɴ ʙᴀʀɪɴɢ . "Hᴀɪʜ....ᴋᴀᴜ ɴɪ ʜᴇᴇ....ᴋᴇɴᴀᴘᴀ ᴋᴀᴜ ᴛᴀᴋ ᴛᴇʟʟ ʏᴀɴɢ sᴇʙᴇɴᴀʀɴʏᴀ? Hᴜʜ?" Kᴀᴛᴀ sᴀᴋᴜʀᴀ. "Aᴋᴜ ᴛᴀᴋ ɴᴀᴋ ʟɪʙᴀᴛᴋᴀɴ ᴍᴀsᴀʟᴀʜ ᴀᴋᴜ ᴅᴇɴɢᴀɴ sᴀᴇᴍ" ᴋᴀᴛᴀ sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ. "Hᴇᴇ....ᴋᴀᴜ ᴀᴅᴀ ᴋɪᴛᴀᴏʀᴀɴɢ ᴋᴀɴ?" Kᴀᴛᴀ sᴀᴋᴜʀᴀ . Dᴏʏᴜᴍ ᴍᴇɴɢᴀɴɢɢᴜᴋ .

Tɪʙᴀ-ᴛɪʙᴀ ᴘɪɴᴛᴜ ᴅɪʙᴜᴋᴀ , ᴍᴜɴᴄᴜʟ sᴇᴏʀᴀɴɢ ɢᴀᴅɪs sᴀᴍʙɪʟ ᴛᴇʀsᴇɴʏᴜᴍ sᴜᴋᴀ ʙᴇʀsᴀᴍᴀ ɢᴇɴɢ-ɢᴇɴɢɴʏᴀ . "Sɪᴀɴ ᴇɴɢᴋᴀᴜ ᴋᴀɴ ʙᴜᴅᴀᴋ? Hᴀʜᴀʜᴀ ʙᴜᴅᴀᴋ ʜɪɴɢᴜsᴀɴ" ᴋᴀᴛᴀ ɢᴀᴅɪs ɪᴛᴜ. Sᴀᴋᴜʀᴀ ʙᴀɴɢᴜɴ ᴋᴇʀᴀɴᴀ ɢᴇʀᴀᴍ , "ᴋᴀᴜ ɴᴀᴋ ᴀᴘᴀ ᴍᴏɴᴅᴀʏ?!...ᴋᴇɴᴀᴘᴀ ᴋᴀᴜ sᴜᴋᴀ ᴋᴀᴄᴀᴜ sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ʜᴀʜ?!" . Dᴏʏᴜᴍ ᴊᴜɢᴀ sᴜᴅᴀʜ ɢᴇʀᴀᴍ ᴋᴇʀᴀɴᴀ ᴍᴏɴᴅᴀʏ ᴋᴀᴛᴀ ᴋᴇᴘᴀᴅᴀ sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ʙᴇɢɪᴛᴜ.

sᴀᴋᴜʀᴀ ᴍᴇɴᴏʟᴀᴋ ᴍᴏɴᴅᴀʏ ʜɪɴɢɢᴀ ᴊᴀᴛᴜʜ ᴋᴇ ᴀᴛᴀs ᴊɪʜᴀɴ ɪᴀɪᴛᴜ sᴀʟᴀʜ sᴀᴛᴜ ɢᴇɴɢ ɴʏᴀ , "Bᴇʀᴀɴɪ ᴋᴀᴜ ᴋᴀᴛᴀ ᴍᴀᴄᴀᴍ ᴛᴜ ᴅᴇᴋᴀᴛ ᴋᴀᴡᴀɴ ᴀᴋᴜ?!...ᴋᴀᴜ ʟᴀᴘᴀʀ ᴀᴛᴛᴇɴᴛɪᴏɴ ᴋᴀɴ?... ᴀsᴛᴜ ᴋᴀᴜ ʙᴜᴀᴛ ᴄᴇʀɪᴛᴀ ʙᴜʀᴜᴋ ᴘᴀsᴀʟ ʜᴇᴇ.... , ʏᴀʜ ᴋᴀᴜ ɴɪ ᴍᴇᴍᴀɴɢ ᴘᴇʀᴇᴍᴘᴜᴀɴ ᴍɪᴀɴɢ!" Kᴀᴛᴀ sᴀᴋᴜʀᴀ ᴋᴇʀᴀɴᴀ ɢᴇʀᴀᴍ ᴅᴀɴ ᴍᴇɴᴀᴍᴘᴀʀ ᴍᴜᴋᴀ ᴍᴏɴᴅᴀʏ , "ᴘᴀɴɢ!" .

Mᴏɴᴅᴀʏ ʙᴀɴɢᴜɴ sᴇᴍᴜʟᴀ ᴅᴀɴ ʙᴇʙᴇᴛᴜʟ ʙᴀᴊᴜ ᴅᴀɴ sᴋɪʀᴛ ɴʏᴀ , "ᴋᴀᴜ!...." ʙᴀʀᴜ ʜᴇɴᴅᴀᴋ sᴀᴊᴀ ᴍᴏɴᴅᴀʏ ɪɴɢɪɴ ᴍᴇᴍᴜᴋᴜʟ sᴀᴋᴜʀᴀ , sᴇᴏɴɢʜᴇᴇ ᴍᴇɴɢʜᴀʟᴀɴɢ "ᴇɴᴏᴜɢʜ! Mᴏɴᴅᴀʏ , ʜᴇᴇ ᴍɪɴᴛᴀᴋ ᴍᴀᴀғ.....sᴏʀʀʏ sᴀɴɢᴀᴛ-sᴀɴɢᴀᴛ" ᴋᴀᴛᴀ ʜᴇᴇ ɢᴀɢᴀʜ ᴍᴇɴᴜɴᴅᴜᴋ.

Monday mendekatkan muka nya pada telinga seonghee dan berbisik "kau tunggu nasib kau lepas ni" sambil terukir senyum jahatnya . "Kau blah lah" kata doyum , Monday dan geng nya yang lain terus blah dari situ.

Sakura melihat seonghee , "seonghee kenapa kau still nak bertahan?! Ha? Kenapa? Tiap ii hari ke abg kau buli kau? , Kenapa kau tak bagi tahu kitaorang hee" kata sakura dengan nada marah nya [Dia marah sebab dia syg kawan dia , kawan mana je tak marah if dia tak bagitahu masalah dia] .

Seonghee sambung baring semula dan mengalihkan badan nya mengadap belah dinding , didalam hati nya "aku tak nak masalah aku terkait dgn Korang sekali maafkan aku doyum and sakura" sambil pejam kan matanya.

Doyum cuba menenangkan sakura , "sakura kau tak boleh marah dia macam ni , ye aku tahu kau marah sebab dia tak bagitahu semua penderitaan dia and Aku pun macam tu , but kau kena ingat kenapa hee buat macam ni" kata doyum.

Sakura memandang doyum , "Okey aku tahu.. but aku tak sangka kenapa Oppa-oppa dia semua jadi macam tu? Kenapa?" Sambil memegang kepala nya.

Sakura dan Doyum memikir kan mengapa Oppa-oppa seonghee memukul nya , Apakah sebab nya? . Mungkin mereka patut siasat perkara yang seonghee sembunyi kan selama ini dari mereka


TBC~
jgn lupa vote ye and enjoying read it... Hehe

Hai finito le parti pubblicate.

⏰ Ultimo aggiornamento: Jan 14, 2022 ⏰

Aggiungi questa storia alla tua Biblioteca per ricevere una notifica quando verrà pubblicata la prossima parte!

𝘉𝘦𝘨𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘠𝘰𝘶 . 𝘛𝘳𝘦𝘢𝘴𝘶𝘳𝘦Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora