wrong time, right persons - bankzitters fanfiction

Hoofdstuk 16- we both knew it from the beginning

Vera's POV:

''Oke dus het lijkt misschien heel raar, en dat is het ook maar kijk Vera," Ik kijk Matthy aan. Hij is naast me gaan zitten en verteld het verhaal. "Ik weet de datum die erboven staat, ik weet dat het ruim anderhalve maand geleden is terwijl dit alles, wij, al twee maanden iets zijn. En ik snap dat je nu vragen hebt over de foto." Ik knik.

''K- klopt de datum die erboven staat Mat?'' Vraag ik snikkend. Matthy knikt. Kut.

''Maar kijk dat is het dus juist. de datum klopt maar de foto niet. Nou de foto zelf wel maar het beeld wat je nu waarschijnlijk hebt niet. Het zit namelijk zo: De avond dat wij elkaar ontmoette, buiten de club, de avond waar het allemaal begon, de avond waar we op de foto zijn genomen, vanaf die avond vond ik je al leuk. En ik heb het je ook laten merken." Ik knik, Matthy gaat verder, "maar ik zat met nog een probleem. Ik had nog een vriendin."

Kut. "Maar waarom zoende je dan in de eerste instantie met mij?" Vraag ik aan hem.

"Nou kijk, het was dus zo, het ging al een tijdje niet zo lekker tussen ons en we hadden een soort break. Toen ontmoette ik jou en wist ik dat zij het niet was voor mij. Dus die dag waarop die foto is genomen die je net hebt gezien, was de dag dat ik aan haar wilde vertellen dat het niks werd en dat het officieel uit zou zijn. Nou is deze foto net in het begin gemaakt toen ik binnen kwam. En het probleem was dus, zij wilde terug naar mij en vandaar dat zij mij meteen omhelst een toen heeft dus waarschijnlijk een van de jongens die foto gemaakt."

De stukjes vallen op zijn plek en ik raak wat kalmer. Ik kruip tegen Matthy aan en hij geeft me een kus op mijn hoofd. "Maar waarom had je het niet meteen gezegd, diezelfde avond tegen mij toen ik met je wegliep?"

"Nou dan had ik niet zo met jou gezeten, dus uiteindelijk wel goed hé" ik lach.
"Maar kijk ik had het tegen je kunnen zeggen, maar op dat moment dacht ik er ook niet echt aan. Ik ging zo op in het moment. Jij was best bezopen en ik was ook niet helemaal helder, maar wel helder genoeg om te zien dat ik jou op het eerste gezicht leuker vind dan die chick waarmee ik toen had, nouja dus een break. En omdat we een break hadden dacht ik ja ik ben toch aan niemand gebonden. De consequenties met die foto en zo had ik natuurlijk nooit kunnen bedenken maar uiteindelijk brengt dat wel ons naar waar we nu zijn. Maar zoals ik net al zei ik vond je vanaf het begin al leuk."

Ik geef Matthy een knuffel. Nu snap ik alles weer.

"Matthy ik was even bang om je kwijt te raken."

Matthy kijkt me aan, " Veer daar hoef je toch niet bang voor te zijn, kijk ik snap het, maar hoevaak heb ik je nou gezegd dat ik van je hou?" Ik geef Matthy een kus.

"En sorry dat ik het niet meteen had gezegd, misschien had ik het wel moeten zeggen maar ik was ook bang om jou kwijt te raken. En het klinkt stom maar ik zag al vanaf het begin dat jij bijzonder was, ik wist dat het goe-" de deur gaat open, het is Manouk.

"Zeg Vera anders pijp je m meteen?" Matthy en ik moeten lachen om wat Manouk zegt. We horen Milo vanuit de kamer roepen of alles goed gaat.

"Nee sorry dat ik zo binnen val, maar zo te horen is alles goed dus?"

"Als het aan mij ligt wel." Zegt Matthy en hij kijkt vragend naar mij.

"Kan niet beter." Matthy omhelst me weer.

"Nou fijn, hey ik kwam ff zeggen tegen jullie, Milo en ik gaan naar bed oke?"

"Zozo Manouk niet in de logeer kamer?" Manouk grijnst.

"Wel veilig he?"

"Ja ja t is goed met je." En Manouk loopt weg.

"Maar Vera, wij zijn dus oke?"

"Absoluut Matthyas." Hij kijkt me aan en tilt me op. Hij loopt met mij de deur uit naar zijn eigen kamer toe. Vaag in de verte horen we Rob en Raoul wat schreeuwen naar ons maar ik hoor het niet. Mijn blik is opnieuw verzonken in Matthy's blauwe ogen. Hij geeft me een kus en de donkerte van de nacht wordt ingekleurd met onze liefde.