wrong time, right persons - bankzitters fanfiction

Hoofdstuk 17- strangers to lovers kinda story

Vera's POV:

Voor de zoveelste dag op rij wordt ik wakker naast Matthy, maar ik vind het niet erg. In tegendeel, ik zou hier voor altijd willen blijven. Ik ben toch wel heel blij dat we het gister avond hebben uitgepraat.
Matthy heeft het een paar keer benadrukt dat hij me al vanaf het begin leuk vond en nu snap ik alles. Hij gaf mij de eerste ochtend meteen al knuffels en zo is het van het een naar het ander overgegaan. En ook dat vind ik niet erg maar op dat moment was het heel gek omdat we praktisch nog vreemdelingen waren. En kijk waar we nu zijn. Hoe we er nu bij liggen. Op dit moment is het leven van mij en ook van Lizzy en Koen echt zo'n leven wat in een strangers to lovers boek zou kunnen worden beschreven.

Matthy wordt wakker en opent zijn ogen en weer, net als gisteravond en net als de eerste keer dat ik hem zag, verdwaal ik in zijn ogen. Even ben ik terug op diezelfde avond, waar hij me meetrekt naar een plek alleen voor ons tweetjes.

"Zeg Matthy, we hadden natuurlijk dat contract, ooit, maar iedereen is dat volgens mij een beetje vergeten, en de fans denken wel nogsteeds dat wij wat hebben, maar moeten we het niet gewoon bekend maken? Dat we nu wel echt een relatie hebben?"

"Ja, daar heb je een goed punt. Ik zeg we kunnen vanmiddag wel even met Liz en Koen overleggen. Want die moeten natuurlijk wel uitleggen hoezo Lizzy nu opeens met Koen is want die foto is natuurlijk met Rob." Ik knik.

"Maar het heeft wel gewerkt, na een maand ofzo werden jullie niet meer lastig gevallen toch? Maar het lijkt mij wel prima om het de lucht in te gooien, wat kan er nu nog gebeuren?"

"Ja precies, we kunnen het inderdaad wel plaatsen denk ik, met een goeie caption waarin het gewoon uitgelegd wordt. En ik bedoel, tussen ons komt niks en niemand toch?"

Matthy kust me als antwoord maar op dat moment horen we geklopt op de deur. "Joehoe zijn jullie wakker? Kom eens helpen joh."

Het is weer Manouk. Matthy en ik lachen.

"Het lijkt wel alsof zij een gave heeft om ons te onderbreken op bepaalde momenten."

"Ja wel he , nou laten we maar gaan helpen dan, truitje van mij aan?"

" moet je dat nou nog aan me vragen Matthy? Tuurlijk wil ik dat."

De ochtend verloopt vrijwel het zelfde als alle weekend ochtenden. Opruimen van gisteravond, lachen, ontbijten en kater verhalen vertellen. Voordat we het weten is het middag en we horen de voordeur open gaan. Lizzy en Koen zijn ook weer terug.

"Goedemiddag josties." Schreeuwt Lizzy vanuit de gang. "Hee Manouk, wat is hier gebeurd, trui van Milo aan, heb ik iets gemist?"

Nou zie ik het pas, Manouk heeft een trui van Milo aan. Ze kijken elkaar aan en lachen. Wij weten genoeg.

"En Veer hoe is het met jou?"

"Ja kan niet beter."

"Huh?"

"Ja het is allemaal weer goed hoor, toch Mat?"

"Maar wat was er gebeurt dan?"

"Nou kijk.." en ik vertel alles wat Matthy en ik gister avond besproken hebben.

Lizzy's POV

''En ja dus toen kwam Manouk binnenvallen en toen is uiteindelijk weer alles goed gekomen. Maar hoe was het bij jullie?'' Vera heeft me zojuist alles verteld wat er gisteravond tussen Matthy en nu vallen alle puzzelstukjes ook voor mij op zijn plek.

'''Ja bij ons was het ook super leuk, we hebben vet lekker gegeten en we hebben het heel erg gezellig gehad toch Koen?''

''Absoluut.'' Koen loopt naar me toe als Matthy hem onderbreekt. ''Jongens Vera en ik hebben gisteravond nog wat anders besloten.''

''Oh god het is toch niet uit?'' vraag ik geschrokken om Matthy's opeens serieuze blik en stem.

''Nee nee integendeel, maar het gaat er wel een soort van over. maar Rob moet er ook even bij zijn.'' Matthy loopt naar de gang en roept Rob. een paar seconden later is hij beneden.

'''Hee Liz en Koen zijn jullie er weer?''

''nee lijkt maar zo.'' Ik geef Rob een knuffel en ga weer naast Koen zitten. ''Maar Matthy vertel, wat hadden jullie besproken?''

''Nou kijk jullie weten het contract toch nog? waarin stond dat jij eigenlijk had met Rob en ik met Vera.'' Oh ja, het contract. dat hele contract gedoe was ik alweer bijna vergeten door alles wat is gebeurt. ik knik instemmend. ''Nou kijk Vera en ik dachten misschien moeten we de hele situatie maar bekend maken. In een instapostje en misschien daarna nog een podcastje opnemen ofzo. Normaal zijn we natuurlijk niet super openlijk over onze relaties op ons gezamelijke kanaal maar wij vonden dat we dit wel moesten uitleggen. Want kijk aan Vera en mij is inprincipe niks verandert maar het is wel raar als fans Lizzy opeens zien met Koen in plaats van Rob en die misstanden willen we voorkomen en ik denk dat het prima is om alles uit te leggen en dan kunnen we gewoon weer door met alles.''

''Oke, ik ben het er mee eens hoor.'' stem ik in. na alles wat is gebeurt lijkt me dit wel een handig idee om orde in de chaos te creëren.

''Ja mij lijkt het ook een goed plan.'' antwoord Koen

''Ik zeg wie schrijft het op?'' antwoord Robbie en Milo en Raoul die inmiddels ook in de kamer zijn stemmen in met dat het een goed idee is voor ons.

''Wacht ik heb een idee'' zegt Vera opeens. ''We gaan terug naar de plek waar de foto's waren gemaakt van ons. Dan maken we een foto met ons allemaal en dan typen we een caption. iets van misschien kennen jullie deze plaats nog wel. Snap je?''

''Jaa goed idee, laten we eerst de caption verzinnen dan oke?''

We komen vrij snel met zijn alle tot een caption en Milo schrijft het op in zijn notities aangezien hij beheerder van het account is. We proppen ons allemaal in Raouls auto, wat eigenlijk helemaal niet kan, maar het is een klein stukje.

Na vijf minuutjes ongeveer rijden zijn we aangekomen op de plek waar het allemaal is begonnen. Waar ik Rob voor het eerst zag en Vera Matthy. waar we op de foto zijn genomen en waardoor ik uiteindelijk met Koen ben belandt.

We maken de foto en gaan meteen naar instagram toe. Milo plakt de caption onder de foto. De jongens kijken Vera en mij aan.

''Oke meiden zijn jullie er klaar voor? er is geen weg meer terug he.'' vragen Matthy en Koen

''Hallo doe is niet zo gek we hebben dit toch besloten?'' Zeg ik. Matthy en Koen knikken.

Vera en ik kijken elkaar aan en daarna de jongens en we knikken ja.

''Oke, 3... 2.... 1...'' En met dat drukt Milo op uploaden en is de foto geplaatst. Nu is er echt geen weg meer terug en is ons geheim verteld.

Iedereen weet het van mij en Koen. Van Vera en Matthy. Wie wij zijn en waarom we er waren en komende tijd zullen blijven. Alles is uitgelegd. Maar het is niet erg. Want op dit moment zijn Vera en ik gelukkiger dan ooit en dit zullen we waarschijnlijk nog een hele poos blijven.