"Jin Jin Jin Jin Jin Jin "
အိမ်ပေါ်ထပ်ကနေ သူ့နာမည်ကိုသီချင်းလုပ်ဆိုလာပါတဲ့ အဆိုးအဆာလေး Jungkookieကို Kim Seokjin မီးဖိုခန်းကနေလှမ်းမျှော်ကာကြည့်နေလိုက်သည်...။ထို့နောက် မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်လာတဲ့ kookie....။စွတ်ပြုတ်အိုးလေးတည်ထားတာမို့ အေပရွန်ကြီးနဲ့ရပ်နေတဲ့ Kim Seokjinကိုမြင်တော့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းကို ပြူးကြောင်ကြောင်လေးဖြင့်ငေးလို့ကြည့်သည်...။ထို့နောက် ကျေနပ်သလိုဖြင့် ယုန်သွားလေးများပေါ်အောင်ပြုံးလာသည်...။
"Hi Jin...Bye Jin..."
"နေပါအုံး..Bye Jinဆိုတော့ မင်းလေးက ဘယ်သွားမှာလဲ.."
လက်လေးပြလို့ ပြန်ထွက်သွားရန်ပြင်နေတဲ့ kookieကို ဂုတ်ကနေ လှမ်းဆွဲလို့တားလိုက်ရသည်...။တကယ်ကို စိတ်မြန်လက်မြန်ကလေးက ဘယ်ကိုသွားအုန်းမှာလဲ..။
"အာ..သားမျက်နှာမသစ်ရသေးဘူး.."
"ဟမ်..မျက်နှာမသစ်ပဲ အိမ်အောက်ကို ဘာလာဆင်းလုပ်တာလဲ.."
"Jin hyungရှိနေလား လာချောင်းတာပါ..ခဏနော်..မျက်နှာသွားသစ်မယ်.."
ခန္ဓာကိုယ်ကိုခါရမ်းလို့သူဆွဲထားတဲ့ လက်ကိုရုန်းတယ်..။Seokjinဆွဲထားတဲ့လက်ကိုရုတ်လို့ အဝတ်ကိုသေချာပြန်ပြင်ပေးလိုက်တယ်...။သူ့လက်ကလွတ်တာနဲ့ ပြေးသွားတဲ့ ယုန်ပေါက်က လှစ်ခနဲ..။
"ဖြည်းဖြည်း..ဘာလို့ခုန်ပေါက်နေတာလဲ.."
"Sorry..."
Justin bieberရဲ့ Sorryသီချင်းကို့သံကုန်အော်လို့ခုန်ပေါက်ကာ ပြေးတက်သွားပါတဲ့ ယုန်ပေါက်ကိုကြည့်ပြီး သူ့မှာ ခေါင်းသာခါနိုင်တော့သည်...။ဒီကလေးကိုပြောမရမယ့်တူတူ ပျော်သလိုသာ လွှတ်ထားလိုက်တော့ဖို့ သူဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ...။
အနည်းငယ်ကြာပြီးတော့ kookieကသန့်ပြန့်ကာဆင်းလာသည်...။shirtအမဲရောင်ပွပွကို ဂျင်းဘောင်းဘီအနက်ရောင်ထဲထည့်ဝတ်ထားတဲ့ kookieက တစ်ကိုယ်လုံးနက်စွေးကာတောက်ပနေသည်...။အမဲဝတ်ထားတာတောင်မှ အရောင်တွေထွက်နေတဲ့ သူ့ကလေးကသူ့မျက်လုံးထဲမှာ သိပ်ကိုမှ Perfectဖြစ်နေသည်...။
ထမင်းစားပွဲကခုံတစ်လုံးမှာဝင်ထိုင်လို့ သူ့ကိုမျှော်လင့်တကြီးကြည့်နေပါတဲ့ Jungkookie...။အဝိုင်းပုံစံရှိတဲ့ ထမင်းစားပွဲလေးမှာ ခုံလေးနှစ်လုံးသာချထားသည်..။ဒါသူနဲ့ Jungkookနှစ်ယောက်ထဲအတွက်သီးသန့်...။သိပ်မကြီးပေမယ့်သေးနေတာလဲမဟုတ်တဲ့ အလယ်အလတ်စားပွဲဝိုင်းလေးပေါ်မှာ Kim Seokjinလက်စွမ်းပြထားတဲ့ ဟင်းမျိုးတွေက စုံလင်စွာရှိနေသည်...။အမဲစွတ်ပြုတ်လေးကိုပန်းကန်ထဲထည့်လို့ kookieရှေ့ချပေးလိုက်တော့ စွတ်ပြုတ်ထဲကအငွေ့လေးတွေကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေပါတဲ့ Kookieကိုကြည့်ပြီး သူကျေနပ်သလို အားနာစိတ်ဝင်ရသည်...။သူ့ကလေးက ဒီလိုပူပူနွေးနွေးမနက်စာကို ဘယ်လောက်တောင်မျှော်နေခဲ့မလဲ..။
